Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

Muhtacı ezen, Yaradanı'nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan'ı yüceltir.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.