Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Genom visa qvinnor varder huset bygdt; men en galen bryter det neder med sina åthäfvor.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Den som Herran fruktar, han går på rätta vägen; men den honom föraktar, han viker af hans väg.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

Dårar tala tyranniskt; men de vise bevara sin mun.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Der icke oxar äro, der är krubban ren; men der oxen hafver nog skaffa, der är nog inkommande.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

Ett troget vittne ljuger icke; men ett falskt vittne talar dristeliga lögn.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Bespottaren söker vishet, och finner henne intet; men dem förståndiga är vishet lätt.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Kommer du till en dåra, der finner du icke ett förnumstigt ord.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

Det är dens klokas vishet, att han aktar uppå sin väg; men det är ens dåras galenskap, att det är alltsammans bedrägeri med honom.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

De dårar drifva deras gabberi med syndene; men de fromme hafva lust till de fromma.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

När hjertat sörjandes är, så hjelper ingen utvärtes glädje.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

De ogudaktigas hus varder förgjordt; men de frommas hydda skall grönskas.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Mångom behagar en väg väl; men på ändalyktene leder han honom till döden.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Efter löje kommer sorg, och änden på glädjene är ångest.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

Ene lösaktiga mennisko varder gåendes såsom han handlar; men en from man skall vara öfver honom.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

En fåkunnig man tror hvart ord; men en förståndig man aktar på sin gång.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

En vis man hafver fruktan, och flyr det arga; men en dåre söker fram dristeliga.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

En otålig menniska gör galen ting; men en försigtig man hatar det.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

De flåkote handla ovarliga; men det är de förståndigas krona, att de varliga handla.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

De onde måste buga för de goda, och de ogudaktige uti dens rättfärdigas portom.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

En fattigan hatar ock hans näste; men de rike hafva många vänner.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Syndaren föraktar sin nästa; men säll är den som förbarmar sig öfver den elända.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

De som med illfundighet umgå, dem skall det fela; men der som godt tänka, dem skall trohet och godhet vederfaras.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

Der man arbetar, der är nog; men der man umgår med ordom, der är fattigdom.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Dem visom är deras rikedom en krona; men de dårars galenskap blifver galenskap.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Ett troget vittne friar lifvet; men ett falskt vittne bedrager.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

Den som Herran fruktar, han hafver ett tryggt fäste, och hans barn varda också beskärmad.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

Herrans fruktan är lifsens källa, att man må undfly dödsens snaro.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

Der en Konung mycket folk hafver, det är hans härlighet; men der litet folk är, det gör en herra blödig.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

Den som tålig är, han är vis; men den som otålig är, han uppenbarar sin galenskap.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Ett blidt hjerta är kroppsens lif; men afund är var i benen.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

Den som försmäder den fattiga, han lastar hans skapare; men den som förbarmar sig öfver den fattiga, han ärar Gud.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Den ogudaktige består icke uti sine olycko; men den rättfärdige är ock i dödenom frimodig.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

Uti dens förståndigas hjerta hvilar visheten, och varder uppenbar ibland dårar.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Rättfärdighet upphöjer ett folk; men synd är folkets förderf.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

En klok tjenare behagar Konungenom väl; men en skamlig tjenare lider han icke.