Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

La mujer sabia edifica su casa: mas la insensata con sus manos la derriba.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

El que camina en su rectitud, teme a Jehová: mas el pervertido en sus caminos, le menosprecia.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

En la boca del insensato está la vara de la soberbia: mas los labios de los sabios los guardarán.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Sin bueyes, el alfolí está limpio: mas por la fuerza del buey hay abundancia de panes.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

El testigo verdadero, no mentirá: mas el testigo falso hablará mentiras.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Buscó el burlador la sabiduría, y no la halló: mas la sabiduría al hombre entendido es fácil.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Vete de delante del hombre insensato: pues no le conociste labios de ciencia.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

La ciencia del cuerdo es entender su camino: mas la insensatez de los fatuos es engaño.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Los insensatos hablan pecado; mas entre los rectos hay amor.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

El corazón conoce la amargura de su alma; y extraño no se entremeterá en su alegría.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

La casa de los impíos será asolada: mas la tienda de los rectos florecerá.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Hay camino que al hombre le parece derecho: mas su salida es caminos de muerte.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Aun en la risa tendrá dolor el corazón; y la salida de la alegría es congoja.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

De sus caminos será harto el apartado de razón; y el hombre de bien se apartará de él.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

El simple cree a toda palabra: mas el entendido entiende sus pasos.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

El sabio teme, y apártase del mal: mas el insensato enójase, y confía.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

El que de presto se enoja, hará locura; y el hombre de malos pensamientos será aborrecido.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Los simples heredarán la insensatez: mas los cuerdos se coronarán de sabiduría.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Los malos se inclinaron delante de los buenos; y los impíos, a las puertas del justo.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

El pobre es odioso aun a su amigo: mas los que aman al rico, son muchos.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

El pecador menosprecia a su prójimo: mas el que tiene misericordia de los pobres, es bienaventurado.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

¿No yerran, los que piensan mal? mas los que piensan bien tendrán misericordia, y verdad.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

En todo trabajo hay abundancia: mas la palabra de los labios solamente empobrece.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

La corona de los sabios es sus riquezas: mas la insensatez de los fatuos su fatuidad.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

El testigo verdadero libra las almas: mas el engañoso hablará mentiras.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

En el temor de Jehová está la fuerte confianza; y allí sus hijos tendrán esperanza.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

El temor de Jehová es manadero de vida, para ser apartado de los lazos de la muerte.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

En la multitud del pueblo está la gloria del rey; y en la falta del pueblo, la flaqueza del príncipe.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

El que tarde se aira, es grande de entendimiento: mas el corto de espíritu, engrandece la locura.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

El corazón blando es vida de las carnes: mas la envidia, pudrimiento de huesos.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

El que oprime al pobre, afrenta a su hacedor: mas el que tiene misericordia del pobre, le honra.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Por su maldad será lanzado el impío: mas el justo, en su muerte tiene esperanza.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

En el corazón del cuerdo reposará la sabiduría; y en medio de los insensatos es conocida.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

La justicia engrandece la gente: mas el pecado es afrenta de las naciones.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

La benevolencia del rey es para con el siervo entendido: mas el que le avergüenza, es su enojo.