Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Мудра жена зида кућу своју, а луда својим рукама раскопава.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Ко ходи право, боји се Господа; а ко је опак на својим путевима, презире Га.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

У устима је безбожниковим прут охолости, а мудре чувају уста њихова.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Где нема волова, чисте су јасле; а обилата је летина од силе воловске.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

Истинит сведок не лаже, а лажан сведок говори лаж.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Подсмевач тражи мудрост, и не находи је; а разумном је знање лако наћи.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Иди од човека безумног, јер нећеш чути паметне речи.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

Мудрост је паметног да пази на пут свој, а безумље је безумних превара.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Безумнима је шала грех, а међу праведнима је добра воља.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

Срце свачије зна јад душе своје; и у весеље његово не меша се други.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

Дом безбожнички раскопаће се, а колиба праведних цветаће.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Неки се пут чини човеку прав, а крај му је пут к смрти.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

И од смеха боли срце, и весељу крај бива жалост.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

Путева својих наситиће се ко је изопаченог срца, али га се клони човек добар.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

Луд верује свашта, а паметан пази на своје кораке.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

Мудар се боји и уклања се од зла, а безуман навире и слободан је.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

Нагао човек чини безумље, а пакостан је човек мрзак.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Луди наслеђује безумље, а разборити венчава се знањем.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Клањају се зли пред добрима и безбожни на вратима праведног.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

Убоги је мрзак и пријатељу свом, а богати имају много пријатеља.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Ко презире ближњег свог греши; а ко је милостив убогима, благо њему.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

Који смишљају зло, не лутају ли? А милост и вера биће онима који смишљају добро.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

У сваком труду има добитка, а говор уснама само је сиромаштво.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Мудрима је венац богатство њихово, а безумље безумних остаје безумље.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Истинит сведок избавља душе, а лажан говори превару.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

У страху је Господњем јако поуздање, и синовима је уточиште.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

Страх је Господњи извор животу да се човек сачува од пругала смртних.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

У мноштву је народа слава цару; а кад нестаје народа, пропаст је владаоцу.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

Ко је спор на гнев, велика је разума; а ко је нагао показује лудост.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Живот је телу срце здраво, а завист је трулеж у костима.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

Ко чини криво убогоме, срамоти Створитеља његовог; а поштује Га ко је милостив сиромаху.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

За зло своје повргнуће се безбожник, а праведник нада се и на самрти.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

Мудрост почива у срцу разумног човека, а шта је у безумнима познаје се.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Правда подиже народ, а грех је срамота народима.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

Мио је цару разуман слуга, али на срамотног гневи се.