Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Mudra žena zida kuæu svoju, a luda svojim rukama raskopava.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Ko hodi pravo, boji se Gospoda; a ko je opak na svojim putovima, prezire ga.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

U ustima je bezbožnikovijem prut oholosti, a mudre èuvaju usta njihova.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Gdje nema volova, èiste su jasle; a obilata je ljetina od sile volovske.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

Istinit svjedok ne laže, a lažan svjedok govori laž.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Potsmjevaè traži mudrost, i ne nahodi je; a razumnomu je znanje lako naæi.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Idi od èovjeka bezumna, jer neæeš èuti pametne rijeèi.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

Mudrost je pametnoga da pazi na put svoj, a bezumlje je bezumnijeh prijevara.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Bezumnima je šala grijeh, a meðu pravednima je dobra volja.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

Srce svaèije zna jad duše svoje; i u veselje njegovo ne miješa se drugi.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

Dom bezbožnièki raskopaæe se, a koliba pravednijeh cvjetaæe.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Neki se put èini èovjeku prav, a kraj mu je put k smrti.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

I od smijeha boli srce, i veselju kraj biva žalost.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

Putova svojih nasitiæe se ko je izopaèena srca, ali ga se kloni èovjek dobar.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

Lud vjeruje svašta, a pametan pazi na svoje korake.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

Mudar se boji i uklanja se od zla, a bezuman navire i slobodan je.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

Nagao èovjek èini bezumlje, a pakostan je èovjek mrzak.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Ludi našljeðuje bezumlje, a razboriti vjenèava se znanjem.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Klanjaju se zli pred dobrima i bezbožni na vratima pravednoga.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

Ubogi je mrzak i prijatelju svom, a bogati imaju mnogo prijatelja.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Ko prezire bližnjega svojega griješi; a ko je milostiv ubogima, blago njemu.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

Koji smišljaju zlo, ne lutaju li? a milost i vjera biæe onima koji smišljaju dobro.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

U svakom trudu ima dobitka, a govor usnama samo je siromaštvo.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumlje bezumnijeh ostaje bezumlje.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Istinit svjedok izbavlja duše, a lažan govori prijevaru.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

U strahu je Gospodnjem jako pouzdanje, i sinovima je utoèište.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

Strah je Gospodnji izvor životu da se èovjek saèuva od prugala smrtnijeh.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

U mnoštvu je naroda slava caru; a kad nestaje naroda, propast je vladaocu.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

Ko je spor na gnjev, velika je razuma; a ko je nagao pokazuje ludost.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Život je tijelu srce zdravo, a zavist je trulež u kostima.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

Ko èini krivo ubogome, sramoti stvoritelja njegova; a poštuje ga ko je milostiv siromahu.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Za zlo svoje povrgnuæe se bezbožnik, a pravednik nada se i na smrti.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

Mudrost poèiva u srcu razumna èovjeka, a što je u bezumnima poznaje se.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Pravda podiže narod, a grijeh je sramota narodima.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

Mio je caru razuman sluga, ali na sramotna gnjevi se.