< Fjalët e urta 14 >

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.
La sapienza di una massaia costruisce la casa, la stoltezza la demolisce con le mani.
2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.
Chi procede con rettitudine teme il Signore, chi si scosta dalle sue vie lo disprezza.
3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.
Nella bocca dello stolto c'è il germoglio della superbia, ma le labbra dei saggi sono la loro salvaguardia.
4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.
Senza buoi, niente grano, l'abbondanza del raccolto sta nel vigore del toro.
5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.
Il testimone vero non mentisce, quello falso spira menzogne.
6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.
Il beffardo ricerca la sapienza ma invano, la scienza è cosa facile per il prudente.
7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.
Allontànati dall'uomo stolto, e non ignorerai le labbra sapienti.
8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.
La sapienza dell'accorto sta nel capire la sua via, ma la stoltezza degli sciocchi è inganno.
9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.
Fra gli stolti risiede la colpa, fra gli uomini retti la benevolenza.
10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.
Il cuore conosce la propria amarezza e alla sua gioia non partecipa l'estraneo.
11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.
La casa degli empi rovinerà, ma la tenda degli uomini retti avrà successo.
12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.
C'è una via che sembra diritta a qualcuno, ma sbocca in sentieri di morte.
13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.
Anche fra il riso il cuore prova dolore e la gioia può finire in pena.
14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.
Chi è instabile si sazierà dei frutti della sua condotta, l'uomo dabbene si sazierà delle sue opere.
15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.
L'ingenuo crede quanto gli dici, l'accorto controlla i propri passi.
16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.
Il saggio teme e sta lontano dal male, lo stolto è insolente e presuntuoso.
17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.
L'iracondo commette sciocchezze, il riflessivo sopporta.
18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.
Gli inesperti erediteranno la stoltezza, i prudenti si coroneranno di scienza.
19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.
I malvagi si inchinano davanti ai buoni, gli empi davanti alle porte del giusto.
20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.
Il povero è odioso anche al suo amico, numerosi sono gli amici del ricco.
21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.
Chi disprezza il prossimo pecca, beato chi ha pietà degli umili.
22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.
Non errano forse quelli che compiono il male? Benevolenza e favore per quanti compiono il bene.
23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.
In ogni fatica c'è un vantaggio, ma la loquacità produce solo miseria.
24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.
Corona dei saggi è la loro accortezza, corona degli stolti la loro stoltezza.
25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.
Salvatore di vite è un testimone vero; chi spaccia menzogne è un impostore.
26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.
Nel timore del Signore è la fiducia del forte; per i suoi figli egli sarà un rifugio.
27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.
Il timore del Signore è fonte di vita, per evitare i lacci della morte.
28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.
Un popolo numeroso è la gloria del re; la scarsità di gente è la rovina del principe.
29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.
Il paziente ha grande prudenza, l'iracondo mostra stoltezza.
30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.
Un cuore tranquillo è la vita di tutto il corpo, l'invidia è la carie delle ossa.
31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.
Chi opprime il povero offende il suo creatore, chi ha pietà del misero lo onora.
32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.
Dalla propria malvagità è travolto l'empio, il giusto ha un rifugio nella propria integrità.
33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.
In un cuore assennato risiede la sapienza, ma in seno agli stolti può scoprirsi?
34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.
La giustizia fa onore a una nazione, ma il peccato segna il declino dei popoli.
35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.
Il favore del re è per il ministro intelligente, il suo sdegno è per chi lo disonora.

< Fjalët e urta 14 >