Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Every wise woman hath builded her house, And the foolish with her hands breaketh it down.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Whoso is walking in his uprightness is fearing Jehovah, And the perverted [in] his ways is despising Him.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

In the mouth of a fool [is] a rod of pride, And the lips of the wise preserve them.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Without oxen a stall [is] clean, And great [is] the increase by the power of the ox.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

A faithful witness lieth not, And a false witness breatheth out lies.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

A scorner hath sought wisdom, and it is not, And knowledge to the intelligent [is] easy.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Go from before a foolish man, Or thou hast not known the lips of knowledge.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

The wisdom of the prudent [is] to understand his way, And the folly of fools [is] deceit.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Fools mock at a guilt-offering, And among the upright — a pleasing thing.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

The heart knoweth its own bitterness, And with its joy a stranger doth not intermeddle.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

The house of the wicked is destroyed, And the tent of the upright flourisheth.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

There is a way — right before a man, And its latter end [are] ways of death.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Even in laughter is the heart pained, And the latter end of joy [is] affliction.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

From his ways is the backslider in heart filled, And a good man — from his fruits.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

The simple giveth credence to everything, And the prudent attendeth to his step.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

The wise is fearing and turning from evil, And a fool is transgressing and is confident.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

Whoso is short of temper doth folly, And a man of wicked devices is hated.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

The simple have inherited folly, And the prudent are crowned [with] knowledge.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

The evil have bowed down before the good, And the wicked at the gates of the righteous.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

Even of his neighbour is the poor hated, And those loving the rich [are] many.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Whoso is despising his neighbour sinneth, Whoso is favouring the humble, O his happiness.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

Do not they err who are devising evil? And kindness and truth [are] to those devising good,

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

In all labour there is advantage, And a thing of the lips [is] only to want.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

The crown of the wise is their wealth, The folly of fools [is] folly.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

A true witness is delivering souls, And a deceitful one breatheth out lies.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

In the fear of Jehovah [is] strong confidence, And to His sons there is a refuge.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

The fear of Jehovah [is] a fountain of life, To turn aside from snares of death.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

In the multitude of a people [is] the honour of a king, And in lack of people the ruin of a prince.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

Whoso is slow to anger [is] of great understanding, And whoso is short in temper is exalting folly.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

A healed heart [is] life to the flesh, And rottenness to the bones [is] envy.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

An oppressor of the poor reproacheth his Maker, And whoso is honouring Him Is favouring the needy.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

In his wickedness is the wicked driven away, And trustful in his death [is] the righteous.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

In the heart of the intelligent wisdom doth rest. And in the midst of fools it is known.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Righteousness exalteth a nation, And the goodliness of peoples [is] a sin-offering.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

The favour of a king [is] to a wise servant, And an object of his wrath is one causing shame!