Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Moudrá žena vzdělává dům svůj, bláznice pak rukama svýma boří jej.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Kdo chodí v upřímnosti své, bojí se Hospodina, ale převrácený v cestách svých pohrdá jím.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

V ústech blázna jest hůl pýchy, rtové pak moudrých ostříhají jich.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Když není volů, prázdné jsou jesle, ale hojná úroda jest v síle volů.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

Svědek věrný neklamá, ale svědek falešný mluví lež.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Hledá posměvač moudrosti, a nenalézá, rozumnému pak umění snadné jest.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Odejdi od muže bláznivého, když neseznáš při něm rtů umění.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

Moudrost opatrného jest, aby rozuměl cestě své, bláznovství pak bláznů ke lsti.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Blázen přikrývá hřích, ale mezi upřímými dobrá vůle.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

Srdce ví o hořkosti duše své, a k veselí jeho nepřimísí se cizí.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

Dům bezbožných vyhlazen bude, ale stánek upřímých zkvetne.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Cesta zdá se přímá člověku, a však dokonání její jest cesta k smrti.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Také i v smíchu bolí srdce, a cíl veselí jest zámutek.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

Cestami svými nasytí se převrácený srdcem, ale muž dobrý štítí se jeho.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

Hloupý věří každému slovu, ale opatrný šetří kroku svého.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

Moudrý bojí se a odstupuje od zlého, ale blázen dotře a smělý jest.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

Náhlý se dopouští bláznovství, a muž myšlení zlých v nenávisti bývá.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Dědičně vládnou hlupci bláznovstvím, ale opatrní bývají korunováni uměním.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Sklánějí se zlí před dobrými, a bezbožní u bran spravedlivého.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

Také i příteli svému v nenávisti bývá chudý, ale milovníci bohatého mnozí jsou.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Pohrdá bližním svým hříšník, ale kdož se slitovává nad chudými, blahoslavený jest.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

Zajisté žeť bloudí, kteříž ukládají zlé; ale milosrdenství a pravda těm, kteříž smýšlejí dobré.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

Všeliké práce bývá zisk, ale slovo rtů jest jen k nouzi.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Koruna moudrých jest bohatství jejich, bláznovství pak bláznivých bláznovstvím.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Vysvobozuje duše svědek pravdomluvný, ale lstivý mluví lež.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

V bázni Hospodinově jestiť doufání silné, kterýž synům svým útočištěm bude.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

Bázeň Hospodinova jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

Ve množství lidu jest sláva krále, ale v nedostatku lidu zahynutí vůdce.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

Zpozdilý k hněvu hojně má rozumu, ale náhlý pronáší bláznovství.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Život těla jest srdce zdravé, ale hnis v kostech jest závist.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

Kdo utiská chudého, útržku činí Učiniteli jeho; ale ctí jej, kdož se slitovává nad chudým.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Pro zlost svou odstrčen bývá bezbožný, ale naději má i při smrti své spravedlivý.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

V srdci rozumného odpočívá moudrost, co pak jest u vnitřnosti bláznů, nezatají se.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Spravedlnost zvyšuje národ, ale hřích jest ku pohanění národům.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

Laskav bývá král na služebníka rozumného, ale hněviv na toho, kterýž hanbu činí.