Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.