< Fjalët e urta 13 >

1 Një bir i urtë dëgjon mësimet e atit të vet, por tallësi nuk e dëgjon qortimin.
Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
2 Nga fryti i gojës së tij njeriu do të hajë atë që është e mirë, por shpirti i të pabesëve do të ushqehet me dhunë.
De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
3 Kush kontrollon gojën e tij mbron jetën e vet, por ai që i hap shumë buzët e tij shkon drejt shkatërrimit.
Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
4 Shpirti i përtacit dëshiron dhe nuk ka asgjë, por shpirti i atyre që janë të kujdesshëm do të kënaqet plotësisht.
Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
5 I drejti e urren gënjeshtrën, por i pabesi është i neveritshëm dhe do të turpërohet.
Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
6 Drejtësia ruan atë që ndjek një rrugë të ndershme, por pabesia e rrëzon mëkatarin.
Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
7 Ka nga ata që sillen si një i pasur, por nuk kanë asgjë; përkundrazi ka nga ata që sillen si një i varfër, por kanë shumë pasuri.
Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
8 Pasuritë e një njeriu shërbejnë për të shpërblyer jetën e tij, por i varfëri nuk ndjen asnjë kërcënim.
Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
9 Drita e të drejtëve shkëlqen bukur, por llamba e të pabesëve do të shuhet.
Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
10 Nga krenaria rrjedhin vetëm grindjet, por dituria është me ata që u kushtojnë kujdes këshillave.
Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
11 Pasuria e përftuar në mënyrë jo të ndershme do të katandiset në pak gjëra, por atij që e grumbullon me mund do t’i shtohet ajo.
Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
12 Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës.
Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.
13 Ai që përçmon fjalën do të shkatërrohet, por ai që respekton urdhërimin do të shpërblehet.
Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
14 Mësimet e të urtit janë burim jete për t’i evituar dikujt leqet e vdekjes.
Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
15 Gjykimi i mirë siguron favor, por veprimi i të pabesëve është i dëmshëm.
Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
16 Çdo njeri i matur vepron me dituri, por budallai kapardiset me marrëzinë e tij.
Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
17 Lajmëtari i keq bie në telashe, por lajmëtari besnik sjell shërim.
Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
18 Mjerimi dhe turpi do të vjinë mbi atë që nuk pranon korrigjimin, por ai që dëgjon qortimin do të nderohet.
Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
19 Dëshira e realizuar është e ëmbël për shpirtin, por për budallenjtë është një gjë e neveritshme largimi nga e keqja.
Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
20 Kush shkon me të urtët bëhet i urtë, por shoku i budallenjve do të bëhet i keq.
Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
21 E keqja përndjek mëkatarët, por i drejti do të shpërblehet me të mirën.
Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
22 Njeriu i mirë i lë një trashëgim bijve të bijve të tij, por pasuria e mëkatarit vihet mënjanë për të drejtin.
Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
23 Ara e punuar e të varfërve jep ushqim me shumicë, por ka nga ata që vdesin për mungesë drejtësie.
Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
24 Kush e kursen shufrën urren birin e vet, por ai që e do e korrigjon me kohë.
Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
25 I drejti ha sa të ngopet, por barku i të pabesëve vuan nga uria.
Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.

< Fjalët e urta 13 >