Fjalët e urta 12

1 Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.

2 Njeriu i mirë gëzon përkrahjen e Zotit, por ky do të dënojë njeriun që sajon plane të këqija.

Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.

3 Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.

Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.

4 Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.

5 Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.

6 Fjalët e të pabesëve rrinë në pritë për të derdhur gjak, por goja e njerëzve të drejtë do t’i çlirojë.

De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.

7 Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.

8 Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.

En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.

9 Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.

10 I drejti kujdeset për jetën e bagëtisë së tij, por të përbrendshmet e të pabesëve janë mizore.

Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.

11 Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.

12 I pabesi dëshiron gjahun e njerëzve të këqij, por rrënja e të drejtëve sjell fryt.

Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.

13 Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buzëve të tij, por i drejti do t’i shpëtojë fatkeqësisë.

I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.

14 Njeriu do të ngopet me të mira për frytin e gojës së tij, dhe secili do të marrë shpërblimin simbas veprës së duarve të tij.

Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.

15 Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.

16 Budallai e tregon menjëherë pezmatimin e tij, por njeriu i matur e fsheh turpin.

Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.

17 Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.

18 Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.

19 Buza që thotë të vërtetën, do të bëhet e qëndrueshme përjetë, por gjuha që gënjen zgjat vetëm një çast.

Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.

20 Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.

21 Asnjë e keqe nuk do t’i ndodhë të drejtit, por të pabesët do të kenë plot telashe.

Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.

22 Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.

23 Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.

Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.

24 Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t’i nënshtrohet punës së detyrueshme.

Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.

25 Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.

Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.

26 I drejti e zgjedh me kujdes shokun e tij, por rruga e të pabesëve i bën që të humbasin.

Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.

27 Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.

28 Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.

På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.