Fjalët e urta 12

1 Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

Kas labprāt panes pārmācīšanu, tas mīļo atzīšanu, bet kas nepanes rājienu, tas paliek muļķis.

2 Njeriu i mirë gëzon përkrahjen e Zotit, por ky do të dënojë njeriun që sajon plane të këqija.

Kas labs, tas Tam Kungam patīkams, bet vīru, kas viltu perē viņš pazudina.

3 Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.

Cilvēks nepastāvēs, kad ir bezdievīgs, bet taisno sakne netaps kustināta.

4 Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

Tikla sieva ir sava vīra kronis, bet netikla ir kā puve viņa kaulos.

5 Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

Taisno domas ir tiesa, bet bezdievīgo padomi viltība.

6 Fjalët e të pabesëve rrinë në pritë për të derdhur gjak, por goja e njerëzve të drejtë do t’i çlirojë.

Bezdievīgo vārdi glūn uz asinīm; bet taisno mute tos izpestī.

7 Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

Bezdievīgie top iznīcināti, ka to vairs nav; bet taisno nams pastāvēs.

8 Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.

Kā kuram saprašana, tā viņam slava; bet par apsmieklu būs, kam netikla sirds.

9 Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

Labāks tas zemais, kas sev pašam par kalpu, nekā kas lepojās, un maizes nav.

10 I drejti kujdeset për jetën e bagëtisë së tij, por të përbrendshmet e të pabesëve janë mizore.

Taisnais gādā par sava lopa dzīvību, bet bezdievīgo sirds ir nežēlīga.

11 Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

Kas savu zemi kopj, būs maizes paēdis, bet kas niekus triec, tam nav jēgas.

12 I pabesi dëshiron gjahun e njerëzve të këqij, por rrënja e të drejtëve sjell fryt.

Bezdievīgais traucās pēc blēžu medījuma; bet taisno sakne nes augļus.

13 Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buzëve të tij, por i drejti do t’i shpëtojë fatkeqësisë.

Ļaunais savaldzinājās savas mutes grēkos; bet taisnais izies no bēdām.

14 Njeriu do të ngopet me të mira për frytin e gojës së tij, dhe secili do të marrë shpërblimin simbas veprës së duarve të tij.

Pēc savas mutes augļiem ikviens top pieēdināts ar labumu, un cilvēkam top maksāts pēc viņa roku darbiem.

15 Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

Ģeķa ceļš ir taisns paša acīs, bet kas padomam klausa, tas ir gudrs.

16 Budallai e tregon menjëherë pezmatimin e tij, por njeriu i matur e fsheh turpin.

Ģeķa apskaišanās tūdaļ top zināma; bet kas slēpj, ka ir apkaunots, tas ir gudrs.

17 Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

Kas patiesību runā, tas saka taisnību; bet nepatiess liecinieks teic melus.

18 Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

Dažs aplam runājot kā ar zobenu iedur; bet gudro mēle ir zāles, kas dziedina.

19 Buza që thotë të vërtetën, do të bëhet e qëndrueshme përjetë, por gjuha që gënjen zgjat vetëm një çast.

Patiesa mute pastāvēs mūžīgi, bet viltīga mēle tik acumirkli.

20 Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

Viltība ir sirdī tiem, kas ļaunu perē; bet kas dod miera padomu, dara prieku.

21 Asnjë e keqe nuk do t’i ndodhë të drejtit, por të pabesët do të kenë plot telashe.

Taisnam nekāds ļaunums nenotiks, bet bezdievīgiem ļaunuma uzies papilnam.

22 Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

Viltīgas lūpas Tam Kungam ir negantība; bet kas uzticību dara, tas viņam labi patīk.

23 Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.

Gudrs cilvēks neizteic savu padomu; bet nejēgu sirds izkliedz ģeķību.

24 Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t’i nënshtrohet punës së detyrueshme.

Čakla roka valdīs, bet slinka dos meslus.

25 Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.

Raizes sirdī nospiež cilvēku, bet labs vārds to iepriecina.

26 I drejti e zgjedh me kujdes shokun e tij, por rruga e të pabesëve i bën që të humbasin.

Taisnais savam tuvākam rāda ceļu, bet bezdievīgo ceļš maldina.

27 Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

Sliņķis neceps savu medījumu, bet uzcītīgam cilvēkam ir skaista manta.

28 Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.

Uz taisnības ceļa ir dzīvība, un uz viņas ceļa tekām nav nāve.