Fjalët e urta 12

1 Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

Qui diligit disciplinam, diligit scientiam: qui autem odit increpationes, insipiens est.

2 Njeriu i mirë gëzon përkrahjen e Zotit, por ky do të dënojë njeriun që sajon plane të këqija.

Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino: qui autem confidit in cogitationibus suis, impie agit,

3 Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.

Non roborabitur homo ex impietate: et radix iustorum non commovebitur.

4 Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

Mulier diligens, corona est viro suo: et putredo in ossibus eius, quæ confusione res dignas gerit.

5 Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

Cogitationes iustorum iudicia: et consilia impiorum fraudulenta:

6 Fjalët e të pabesëve rrinë në pritë për të derdhur gjak, por goja e njerëzve të drejtë do t’i çlirojë.

Verba impiorum insidiantur sanguini: os iustorum liberabit eos.

7 Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

Verte impios, et non erunt: domus autem iustorum permanebit.

8 Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.

Doctrina sua noscetur vir: qui autem vanus et excors est, patebit contemptui.

9 Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

Melior est pauper et sufficiens sibi, quam gloriosus et indigens pane.

10 I drejti kujdeset për jetën e bagëtisë së tij, por të përbrendshmet e të pabesëve janë mizore.

Novit iustus iumentorum suorum animas: viscera autem impiorum crudelia.

11 Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

Qui operatur terram suam, satiabitur panibus: qui autem sectatur otium, stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.

12 I pabesi dëshiron gjahun e njerëzve të këqij, por rrënja e të drejtëve sjell fryt.

Desiderium impii munimentum est pessimorum: radix autem iustorum proficiet.

13 Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buzëve të tij, por i drejti do t’i shpëtojë fatkeqësisë.

Propter peccata labiorum ruina proximat malo: effugiet autem iustus de angustia.

14 Njeriu do të ngopet me të mira për frytin e gojës së tij, dhe secili do të marrë shpërblimin simbas veprës së duarve të tij.

De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.

15 Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

Via stulti recta in oculis eius: qui autem sapiens est, audit consilia.

16 Budallai e tregon menjëherë pezmatimin e tij, por njeriu i matur e fsheh turpin.

Fatuus statim indicat iram suam: qui autem dissimulat iniuriam, callidus est.

17 Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

Qui quod novit loquitur, index iustitiæ est: qui autem mentitur, testis est fraudulentus.

18 Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est.

19 Buza që thotë të vërtetën, do të bëhet e qëndrueshme përjetë, por gjuha që gënjen zgjat vetëm një çast.

Labium veritatis firmum erit in perpetuum: qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.

20 Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

Dolus in corde cogitantium mala: qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.

21 Asnjë e keqe nuk do t’i ndodhë të drejtit, por të pabesët do të kenë plot telashe.

Non contristabit iustum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.

22 Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

Abominatio est Domino labia mendacia: qui autem fideliter agunt, placent ei.

23 Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.

Homo versatus celat scientiam: et cor insipientium provocat stultitiam.

24 Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t’i nënshtrohet punës së detyrueshme.

Manus fortium dominabitur: quæ autem remissa est, tributis serviet.

25 Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.

Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.

26 I drejti e zgjedh me kujdes shokun e tij, por rruga e të pabesëve i bën që të humbasin.

Qui negligit damnum propter amicum, iustus est: iter autem impiorum decipiet eos.

27 Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

Non inveniet fraudulentus lucrum: et substantia hominis erit auri pretium.

28 Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.

In semita iustitiæ, vita: iter autem devium ducit ad mortem.