Fjalët e urta 12

1 Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.

2 Njeriu i mirë gëzon përkrahjen e Zotit, por ky do të dënojë njeriun që sajon plane të këqija.

Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.

3 Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.

Ingen står fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.

4 Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en dårlig er som Edder i hans Ben.

5 Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.

6 Fjalët e të pabesëve rrinë në pritë për të derdhur gjak, por goja e njerëzve të drejtë do t’i çlirojë.

Gudløses Ord er på Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.

7 Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

Gudløse styrtes og er ikke mer. retfærdiges Hus står fast.

8 Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.

For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.

9 Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

Hellere overses, når man holder Træl, end optræde stort, når man mangler Brød.

10 I drejti kujdeset për jetën e bagëtisë së tij, por të përbrendshmet e të pabesëve janë mizore.

Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.

11 Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.

12 I pabesi dëshiron gjahun e njerëzve të këqij, por rrënja e të drejtëve sjell fryt.

De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod bolder Stand.

13 Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buzëve të tij, por i drejti do t’i shpëtojë fatkeqësisë.

I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.

14 Njeriu do të ngopet me të mira për frytin e gojës së tij, dhe secili do të marrë shpërblimin simbas veprës së duarve të tij.

Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske får, som hans Hænder har øvet.

15 Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

Dårens Færd behager ham selv, den vise hører på Råd.

16 Budallai e tregon menjëherë pezmatimin e tij, por njeriu i matur e fsheh turpin.

En Dåre giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.

17 Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.

18 Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.

19 Buza që thotë të vërtetën, do të bëhet e qëndrueshme përjetë, por gjuha që gënjen zgjat vetëm një çast.

Sanddru Læbe består for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.

20 Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.

21 Asnjë e keqe nuk do t’i ndodhë të drejtit, por të pabesët do të kenë plot telashe.

Den retfærdige times der intet ondt, - gudløse oplever Vanheld på Vanheld.

22 Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbebag.

23 Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.

Den kloge dølger sin Kundskab, Tåbers Hjerte udråber Dårskab.

24 Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t’i nënshtrohet punës së detyrueshme.

De flittiges Hånd skal råde, den lade tvinges til Hoveriarbejde.

25 Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.

Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.

26 I drejti e zgjedh me kujdes shokun e tij, por rruga e të pabesëve i bën që të humbasin.

Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.

27 Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods får den flittige tildelt.

28 Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.

På Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.