Fjalët e urta 11

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.

2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.

3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.

4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.

5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.

6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.

7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.

8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.

9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.

10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.

11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.

12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.

13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.

14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.

15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.

16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.

17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.

18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.

19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.

20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.

21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.

22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.

23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.

24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.

25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.

26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.

27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.

28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.

29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.

30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.

31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!

Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!