Fjalët e urta 11

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

Falsk vekt er en vederstyggelighet for Herren, men fullvektige lodder er ham til velbehag.

2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

Med overmot følger skam, men de ydmyke har visdom.

3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

De opriktiges rettsinn leder dem, men de troløses forvendte sinn ødelegger dem.

4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

Gods hjelper ikke på vredens dag, men rettferdighet frir fra døden.

5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

Den ustraffeliges rettferdighet gjør hans vei jevn, men den ugudelige faller ved sin ugudelighet.

6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

De opriktiges rettferdighet frelser, men de troløse fanges i sin egen ondskap.

7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

Når et ugudelig menneske dør, blir hans håp til intet, og med det som de onde stunder efter, er det forbi.

8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

Den rettferdige utfries av trengsel, og den ugudelige kommer i hans sted.

9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

Med munnen ødelegger den gudløse sin næste, men ved sin kunnskap utfries de rettferdige.

10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

Når det går de rettferdige godt, jubler byen, og når de ugudelige omkommer, lyder fryderop.

11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

Ved de opriktiges velsignelse blir en by ophøiet, men de ugudeliges munn bryter den ned.

12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

Den som taler foraktelig om sin næste, er uten forstand; men en forstandig mann tier.

13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

Den som går omkring som baktaler, åpenbarer hemmeligheter; men den som er trofast i ånden, skjuler saken.

14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

Hvor det intet styre er, faller folket; men hvor det er mange rådgivere, der er frelse.

15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

Ille går det den som går i borgen for en fremmed; men den som skyr å gi håndslag, er sikker.

16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

En yndig kvinne vinner ære, og voldsmenn vinner rikdom.

17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

En godgjørende mann gjør vel mot sig selv, men en hårdhjertet mann ødelegger sig.

18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

Den ugudelige vinner en lønn som svikter, men den som sår rettferdighet, får en lønn som varer.

19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

Den som står fast i rettferdighet, ham blir det til liv; men den som jager efter ondt, volder sin egen død.

20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

En vederstyggelighet for Herren er de hvis hjerte er forvendt; men til velbehag for ham er de hvis vei er ustraffelig.

21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

Visselig, den onde blir ikke ustraffet, men de rettferdiges ætt slipper unda.

22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

Som en gullring i et svinetryne er en fager kvinne som er uten forstand.

23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

De rettferdiges attrå er bare det som godt er; de ugudelige har vrede i vente.

24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

Den ene strør ut og får ennu mere; den andre holder tilbake mere enn rett er, og det blir dog bare fattigdom.

25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

Den som velsigner, skal trives, og den som lesker andre, han blir selv lesket.

26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

Den som holder korn tilbake, ham banner folket; men velsignelse kommer over dens hode som selger korn.

27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

Den som søker hvad godt er, søker det som er til behag; men den som higer efter ondt, over ham kommer det onde.

28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

Den som setter sin lit til sin rikdom, han skal falle; men de rettferdige skal grønnes som løvet.

29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

Den som setter sitt hus i ulag, skal arve vind, og dåren blir en tjener for den vise.

30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

Den rettferdiges frukt er et livsens tre, og den vise fanger sjeler.

31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!

Se, den rettferdige får sin lønn på jorden, hvor meget mere da den ugudelige og synderen!