Fjalët e urta 11

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

Statera dolosa, abominatio est apud Dominum: et pondus æquum, voluntas eius.

2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia: ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.

3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

Simplicitas iustorum diriget eos: et supplantatio perversorum vastabit illos.

4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

Non proderunt divitiæ in die ultionis: iustitia autem liberabit a morte.

5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

Iustitia simplicis diriget viam eius: et in impietate sua corruet impius.

6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

Iustitia rectorum liberabit eos: et in insidiis suis capientur iniqui.

7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes: et expectatio solicitorum peribit.

8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

Iustus de angustia liberatus est: et tradetur impius pro eo.

9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

Simulator ore decipit amicum suum: iusti autem liberabuntur scientia.

10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

In bonis iustorum exultabit civitas: et in perditione impiorum erit laudatio.

11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

Benedictione iustorum exaltabitur civitas: et ore impiorum subvertetur.

12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

Qui despicit amicum suum, indigens corde est: vir autem prudens tacebit.

13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana: qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.

14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

Ubi non est gubernator, populus corruet: salus autem, ubi multa consilia.

15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

Affligetur malo, qui fidem facit pro extraneo: qui autem cavet laqueos, securus erit.

16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

Mulier gratiosa inveniet gloriam: et robusti habebunt divitias.

17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

Benefacit animæ suæ vir misericors: qui autem crudelis est, etiam propinquos abiicit.

18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

Impius facit opus instabile: seminanti autem iustitiam merces fidelis.

19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

Clementia præparat vitam: et sectatio malorum mortem.

20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

Abominabile Domino cor pravum: et voluntas eius in iis, qui simpliciter ambulant.

21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

Manus in manu non erit innocens malus: semen autem iustorum salvabitur.

22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.

23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

Desiderium iustorum omne bonum est: præstolatio impiorum furor.

24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

Alii dividunt propria, et ditiores fiunt: alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.

25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

Anima, quæ benedicit, impinguabitur: et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.

26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

Qui abscondit frumenta, maledicetur in populis: benedictio autem super caput vendentium.

27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

Bene consurgit diluculo qui quærit bona: qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.

28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

Qui confidit in divitiis suis, corruet: iusti autem quasi virens folium germinabunt.

29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

Qui conturbat domum suam, possidebit ventos: et qui stultus est, serviet sapienti.

30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

Fructus iusti lignum vitæ: et qui suscipit animas, sapiens est.

31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!

Si iustus in terra recipit, quanto magis impius et peccator?