Fjalët e urta 11

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.

2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.

3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.

4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.

5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.

6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.

7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.

8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.

9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.

10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.

11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.

12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.

13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.

14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.

15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.

16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.

17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.

18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.

19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.

20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.

21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.

22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.

23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.

24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.

25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.

26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.

27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.

28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.

29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.

30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.

31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!

Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!