< Fjalët e urta 11 >

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.
La balance fausse est l'abomination de l'Éternel; mais le poids juste lui est agréable.
2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.
Quand vient l'orgueil, vient aussi l'ignominie; mais dans les humbles il y a sagesse.
3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.
L'intégrité des hommes droits les guide; mais les détours des perfides les perdent.
4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.
La richesse ne sert de rien au jour de la colère; mais la justice sauve de la mort.
5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.
La justice de l'homme de bien aplanit sa voie; mais par sa méchanceté le méchant tombera.
6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.
La justice des hommes droits les sauve; mais les méchants se prennent dans leur méchanceté.
7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.
A la mort du méchant son espoir s'évanouit, et l'attente des impies s'évanouit.
8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.
Le juste est sauvé de la détresse, et l'impie vient l'y remplacer.
9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.
Par ses discours le profane perd son prochain, mais par la sagesse des justes il est sauvé.
10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.
La ville se réjouit du bonheur du juste; et quand les méchants périssent, c'est chant de joie.
11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.
La bénédiction du juste élève une cité, mais les propos des impies causent sa décadence.
12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.
Qui parle avec mépris de son prochain, manque de sens; mais l'homme qui a la prudence, se tait.
13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.
Qui va calomniant, dévoile les secrets; mais l'homme sûr tient la chose cachée.
14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.
Faute de directions un peuple tombe; mais il y a salut où les conseillers sont en nombre.
15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.
Mal en arrive à qui cautionne autrui; mais quand on hait ceux qui s'engagent de la main, on est en sûreté.
16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.
La femme qui a la grâce, est en possession de l'honneur, comme ceux qui ont la force, le sont des richesses.
17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.
Celui qui en use bien avec lui-même, a de la bonté; mais celui qui se maltraite, est impitoyable.
18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.
L'impie fait un gain qui le trompe; et celui qui sème la justice, un gain assuré.
19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.
L'homme ferme en la justice parvient à la vie; et celui qui poursuit le mal, à la mort.
20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.
L'Éternel abhorre les hommes pervertis en leur cœur; Il a pour agréables ceux qui suivent le droit chemin.
21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.
Qu'ils se donnent la main, les méchants ne seront point impunis; mais la race des justes est sauvée.
22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.
Un anneau d'or au groin d'un pourceau, c'est dans une femme beauté et déraison.
23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.
Le souhait du juste n'a pour fin que le bien; mais la perspective des méchants, c'est la peine.
24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.
Il en est qui répandent, et reçoivent plus encore; il en est qui épargnent plus qu'il n'est juste, et c'est pour s'appauvrir.
25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.
Une âme bienfaisante obtiendra l'abondance, et celui qui restaure, sera restauré.
26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.
Qui garde son blé, par le peuple est maudit; mais la bénédiction est sur la tête de celui qui le vend.
27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.
Qui s'applique au bien, cherche la bienveillance; mais le mal survient à qui cherche le mal.
28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.
Qui s'appuie sur sa richesse, tombera; mais comme le feuillage les justes verdiront.
29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.
Celui qui met le désordre dans sa maison, n'hérite que du vent, et l'insensé devient le serviteur du sage.
30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.
Le fruit du juste est un fruit de l'arbre de vie, et le sage captive les cœurs.
31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!
Vois! sur la terre le juste reçoit son salaire; combien plus le méchant et le pécheur!

< Fjalët e urta 11 >