< Fjalët e urta 11 >

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.
La fausse balance est en abomination à l’Éternel, mais le poids juste lui est agréable.
2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.
[Quand] vient l’orgueil, la honte vient aussi; mais la sagesse est avec les hommes modestes.
3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.
L’intégrité des hommes droits les guide, mais la perversité des perfides les détruit.
4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.
Les richesses ne profitent de rien au jour de la colère, mais la justice délivre de la mort.
5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.
La justice de l’homme intègre rend droite sa voie, mais le méchant tombe par sa méchanceté.
6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.
La justice des hommes droits les délivre, mais les perfides sont pris dans leur avidité.
7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.
Quand l’homme méchant meurt, son espérance périt, et l’attente des iniques périt.
8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.
Le juste est délivré de la détresse, et le méchant [y] entre à sa place.
9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.
Par sa bouche l’impie perd son prochain; mais les justes sont délivrés par la connaissance.
10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.
La ville se réjouit du bien-être des justes; et quand les méchants périssent il y a des cris de joie.
11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.
La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.
12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.
Qui méprise son prochain est dépourvu de sens, mais l’homme intelligent se tait.
13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.
Celui qui va rapportant révèle le secret, mais celui qui est d’un esprit fidèle couvre la chose.
14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.
Quand il n’y a pas de direction le peuple tombe, mais il y a salut dans le grand nombre des conseillers.
15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.
On se trouve mal de cautionner un étranger, mais celui qui hait ceux qui frappent [dans la main] est en sûreté.
16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.
Une femme gracieuse obtient l’honneur, et les hommes forts obtiennent la richesse.
17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.
L’homme bon fait du bien à son âme, mais le cruel trouble sa chair.
18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.
Le méchant fait une œuvre trompeuse, mais celui qui sème la justice a un vrai salaire.
19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.
Comme la justice [tend] à la vie, celui qui poursuit le mal [tend] à sa mort.
20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.
Ceux qui sont pervers de cœur sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui sont intègres dans leurs voies lui sont agréables.
21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.
Certainement l’inique ne sera point tenu pour innocent; mais la semence des justes sera délivrée.
22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.
Une femme belle et dépourvue de sens, c’est un anneau d’or au nez d’un pourceau.
23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.
Le désir des justes n’est que le bien; l’attente des méchants, c’est la fureur.
24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.
Tel disperse, et augmente encore; et tel retient plus qu’il ne faut, mais n’en a que disette.
25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.
L’âme qui bénit sera engraissée, et celui qui arrose sera lui-même arrosé.
26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.
Celui qui retient le blé, le peuple le maudit; mais la bénédiction sera sur la tête de celui qui le vend.
27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.
Qui recherche le bien cherche la faveur, mais le mal arrive à qui le recherche.
28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.
Celui-là tombe qui se confie en ses richesses; mais les justes verdissent comme la feuille.
29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.
Celui qui trouble sa maison héritera le vent, et le fou deviendra serviteur de celui qui est sage de cœur.
30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.
Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les âmes.
31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!
Voici, le juste est rétribué sur la terre, combien plus le méchant et le pécheur!

< Fjalët e urta 11 >