Fjalët e urta 11

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.

2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.

3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.

4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.

5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.

6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.

7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.

8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.

9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.

10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.

11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.

12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.

13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.

14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.

15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.

16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.

17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.

18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.

19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.

20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.

21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.

22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.

23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.

24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.

25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.

26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.

27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.

28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.

29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.

30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.

31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!

En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.