Abdia 1

1 Vegimi i Abdias. Kështu thotë Zoti, Zoti, për Edomin: “Ne kemi dëgjuar një mesazh nga Zoti dhe një ambasador është dërguar midis kombeve për të thënë: “Lëvizni dhe të ngrihemi kundër tij për të luftuar”.

Hiche hi, Hatchunung Pakaiyin, Edom chungchang thu, Obadiah henga, themgao thilmua aphondoh chu ahi. Keihon Pakaija kon thu hung lhung kajauvin, Namtin vaipi lah’athupole palai khat a kisol in, “Amitakip kigosan um’un! Eiho kikou khom’u hitin, Edom douna gal satin konuhite,” tin asam tai.

2 Ja, unë do të të bëj të vogël midis kombeve; ti do të jesh shumë i përbuzur.

Pakaiyin Edom dounan thu asei in, “Keiman namtin vaipi lah’a, nangma kasuh neo ding, nangma don louva notthap’a na um ding ahi.”

3 Krenaria e zemrës sate të ka mashtruar, o ti që banon në të çarat e shkëmbinjve, ku ke bërë banesën tënde të lartë, që thua në zemrën tënde: “Kush do të më zbresë për tokë?”

Nalung sunga na kiletsahna chun na lheplhah ahi tai. Ajehchu, nangma song kulpi sunga na chengin chuleh molchunga chenna na kisemin, “Hilai mun gei a koiham eihol doh’a, eikai lha ding a” tin kiletsah tahin, na lungthimin naseiye.

4 Edhe sikur ti të ngrihesh lart si një shqiponjë dhe ta vije folenë tënde midis yjeve, unë do të të zbres nga atje lart”, thotë Zoti.

“Amavang, muvanlai bangin nang masang tahin leng sang inlang, ahsi holah'a chenna ding buhsa jongle chun, chukoma kon a chu keiman nangma kaloi lhah ding ahi,” tin Pakai in a seiye.

5 “Po të të vinin natën cuba ose kusarë, si do të shkatërroheshe! A nuk do të vidhnin aq sa u mjafton? Po të të vinin vjelësit e rrushit, a nuk do të linin disa vile për të mbledhur?

Gucha ho chu, jan teng hung’u hen lang na chom gam’u jong leh, amahon na nei na gou jouse ladoh chai deh pouvinte. Lengpi ga loukhoma pang hon jong, mivaicha gentheite dinga dalhah anei mong’u ahi. Ahinlah, namel maten vang nang leh na nei jouse abon’a phet gamhel diu ahi.

6 Oh, sa do ta zhbirojnë Esaun, si do t’i rrëmojnë skutat e tij!

Edom gamsung, aning akoikah jouse, akholuva chuleh achom gamhel diu ahin, anei agou jouseu jong ahol doh’uva akipoh mangsoh diu ahitai. Napan khompi jouse abon’uva nang dou’va hung pang diu, amahon, nagam sung’a kon’a nangma na hin deldoh dingu ahi. Na manthahna dinga na lhep’uva, chamna leh kitepna na sempi diu, na gol phatah tah hon jong, na kipalna ding thang nankam peh dingu, chuleh hichu nangman na hetdoh louhel ding ahi.

7 Tërë aleatët e tu do të të shtrëngojnë në kufi, ata që ishin në paqe me ty do të të mashtrojnë dhe do të kenë epërsi mbi ty; ata që hanë bukën tënde do të kurdisin gracka; por ai nuk e kupton këtë.

8 Atë ditë”, thotë Zoti, “unë do të zhduk nga Edomi njerëzit e ditur dhe nga mali i Esaut mënçurinë.

Hiche nikho chuleh, Edom gamsung pumpia, miching ho khat jong kakhen lou ding, chule Edom molsang dunga um miho hetna jouse jong kasuhmang ding ahi, tin Pakai in aseiye.

9 Atëherë trimat e tu do t’i zërë tmerri, o Teman, derisa çdo njeri të shfaroset nga mali i Esaut në masakër.

Temnan galhat pasal phapen ho jong kisu lung donguva, kicha gam diu, chuleh Edom molsang chunga ho jong abonchaova kithat gam soh heldiu ahi.

10 Për shkak të dhunës kundër vëllait tënd Jakob, turpi do të të mbulojë dhe do të shfarosesh përjetë.

Ajeh chu, nangma nasopi pa Israel chunga nakhan gitlouna ho avaltan, nang chunga jum leh jachatna dim ding chutah leh atonsot’a ding’a na kisumang ding ahi.

11 Sepse ti ishe i pranishëm ditën që ti rrije mënjanë, ditën që të huajt e çonin në robëri ushtrinë e tij dhe të huajt hynin nga portat e tij dhe hidhnin në short fatet e Jeruzalemit, edhe ti ishe si një prej tyre.

Nangman, Israel chunga gal kibol khum nikho chun, nakihet mosahin, na kidalsen, amaho chu napanpi nompoi. Gamdang mi hon, Israelte nei le gou tampi apomangun, chuleh nasatahin Jerusalem khopi chu a susetauvin ahi. Hiche a hin, nangman nasopi Israel chu melma danin nagel tai.

12 Por ti nuk duhet të shikoje me gëzim ditën e vëllait tënd, ditën e fatkeqësisë së tij, as duhet të gëzoheshe për bijtë e Judës ditën e shkatërrimit të tyre dhe as të flisje me arrogancë ditën e fatkeqësisë së tyre.

Na sopi soh changa kikaimang lai a, nangman amaho hamsetna chu, kipana nalah lou ding ahi. Kamiten gim hesoh athohpet’a, nangman a hamsetnau chu nakipapi lou ding ahi. Chuleh hiche hesoh genthei nikho’a chu, kiletsah ham-hoitho na bollou ding ahi.

13 Nuk duhet të hyje nga porta e popullit tim, ditën e fatkeqësisë së tij, as të sodisje edhe ti me kënaqësi mjerimin e tij, ditën e fatkeqësisë së tij dhe as të shtrije duart mbi pasuritë e tij ditën e fatkeqësisë së tij.

Hitobang a kami Israelte, ahamset nikhouva, nangman agamsungu chu pumhata nalah lou ding ahi. Amaho hesoh gentheina chu, nangin kipana nalah lou ding ahi. Hiche nikho chuleh, nangman amaho nei le gou jong nachompeh lou ding ahi.

14 Nuk duhet të viheshe në udhëkryqet për të masakruar ikanakët e tij dhe as t’i jepje në dorë të armikut ata që kishin mbijetuar ditën e fatkeqësisë.

Nangma, lam kasom jousea nadin’a, Judah mi kihinsona dinga jam doh go ho, nachan’a na tha lou ding ahi. Ahing doh amoh chengse jong, hitobang nikho’a chu, namat’a melmate khut’a na joh dohlou ding ahi.

15 Sepse dita e Zotit është e afërt për tërë kombet; atë që u bëre të tjerëve do të ta bëjnë ty, shpërblimi i veprimeve të tua do të bjerë mbi kokën tënde.

Keiman namtin vaipi jouse chunga thu katanna ding nikho anai tai. Nangman Israel chung a nabol bang banga, na chunga kibol ding ahi. Na thilse boldoh ga jouse, nangma luchung’a hung le chuh sohkei ding ahi.

16 Sepse ashtu si keni pirë mbi malin tim të shenjtë, kështu do të pinë tërë kombet vazhdimisht; po, do të pinë, do të rrëkëllejnë dhe do të jenë si të mos kenë qenë kurrë”.

Ka lhangtheng chunga, kamite ho naval lhum bang’a, nangleh akimvel’a cheng namtin vaipi, na chunguva gotna kabuh lhah’a, na don diu ahi. Namtin vaipi jouse chu kham diu, ageina lam’u kihelouva mangthah ding ahiuve.

17 “Por mbi malin e Sionit do të jenë ata që mbijetuan dhe do të jetë një vend i shenjtë; dhe shtëpia e Jakobit do të shtjerë në dorë pronat e veta.

Amavang, ajamdoh chengsen, Zion molsang chu kititkhomna a aneiyuva, hoidohna khopia anei dingu ahi. Chuleh akhopi jong chu athenga hung um ding ahi. Chuleh Israel mite hung kile kituva, anei agou hou abon’a akilo kit diu ahi.

18 Shtëpia e Jakobit do të jetë një zjarr, shtëpia e Jozefit një flakë, por shtëpia e Esaut do të jetë si kallamishte: ata do ta djegin dhe do ta gllabërojnë, dhe shtëpisë së Esaut nuk do t’i mbetet asnjë trashëgimtar”, sepse ka folur Zoti.

Israel mite chu, meikong banga deujah diu, chuleh Edom mite vang, loujauva changkung gosa bang diu ahi. Joseph insung mite chu, Meikong leng leh meisi tobang hiding, loujaova umjouse akahvam ding ahi. Chutia chu, Edom’a koima ahing doh umlou ding ahiuve. Hiche hi, Pakai, keiman kasei doh ahitai.

19 Ata të Negevit do të zotërojnë malin e Esaut dhe fushën e vendit të Filistejve; do të zotërojnë edhe fushat e Efraimit dhe fushat e Samarisë dhe Beniamini do të zotërojë Galaadin.

Chuteng, Negev gam’acheng kamiten, Edom molsang ho atoupha diu, Judah gam’a thinlhang chin’a chenghon, Philistine phaicham alo diu, chuleh Ephraim le Samaria gam’a loujao ho atoupha diu ahi. Benjamin insung miten vang Gilead gam alo diu ahi.

20 Mërgimtarët e kësaj ushtrie të bijve të Izraelit që ndodhen midis Kananeasve, do të zotërojnë vendin deri në Sarepta, mërgimtarët e Jeruzalemit që ndodhen në Sefarad do të zotërojnë qytetet e Negevit.

Israel chate, migam’a soh chang ho chu, agamuva hung kilekit din u, chuleh amahon Phoenicia gamsung le Zarephath gamsung geija atoupha diu ahi. Chuleh, Jerusalema kon’a, kikaimanga sahlam gam’a soh chang hon, Negev gamsung khopi ho chu, alokit diu ahi.

21 Atëherë disa çlirimtarë do të ngjiten në malin e Sionit për të gjykuar malin e Esaut, dhe mbretëria do të jetë e Zotit.

Ahing doh amoh chengse chu, Zion molsang a chetou diu, Jerusalem’akon’a Edom gamsung jousea vai apoh diu, chutah le Pakai amatah chu leng vaipo’a hung pang ding ahi.