Numrat 17

1 Pastaj Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë:

И сказал Господь Моисею, говоря:

2 “Folu bijve të Izraelit dhe bëj që të të japin shufra, një për çdo shtëpi të etërve të tyre, domethënë dymbëdhjetë shufra nga të gjithë prijësit e tyre simbas shtëpive të etërve të tyre; do të shkruash emrin e secilit mbi shufrën e tij;

скажи сынам Израилевым и возьми у них по жезлу от колена, от всех начальников их по коленам, двенадцать жезлов, и каждого имя напиши на жезле его;

3 dhe do të shkruash emrin e Aaronit mbi shufrën e Levit, sepse do të ketë një shufër për çdo kryetar të shtëpive të etërve të tyre.

имя Аарона напиши на жезле Левиином, ибо один жезл от начальника колена их должны они дать;

4 Pastaj do t’i vësh në çadrën e mbledhjes, përpara dëshmisë, ku unë takohem me ju.

и положи их в скинии собрания, пред ковчегом откровения, где являюсь Я вам;

5 Dhe do të ndodhë që shufra e njeriut që unë zgjedh, do të lulëzojë dhe unë do të bëj që të pushojnë murmuritjet e bijve të Izraelit kundër jush”.

и кого Я изберу, того жезл расцветет; и так Я успокою ропот сынов Израилевых, которым они ропщут на вас.

6 Kështu Moisiu u foli bijve të Izraelit dhe të gjithë prijësit e tyre i dhanë secili një shufër, simbas shtëpive të etërve të tyre, domethënë dymbëdhjetë shufra; dhe shufra e Aaronit ishte midis shufrave të tyre.

И сказал Моисей сынам Израилевым, и дали ему все начальники их, от каждого начальника по жезлу, по коленам их двенадцать жезлов, и жезл Ааронов был среди жезлов их.

7 Pastaj Moisiu i vuri këto shufra përpara Zotit në çadrën e dëshmisë.

И положил Моисей жезлы пред лицом Господа в скинии откровения.

8 Të nesërmen Moisiu hyri në çadrën e dëshmisë; dhe ja, shufra e Aaronit për shtëpinë e Levit kishte lulëzuar; kishte nxjerrë lastarë, kishte çelur lule dhe kishte prodhuar bajame.

На другой день вошел Моисей и Аарон в скинию откровения, и вот, жезл Ааронов, от дома Левиина, расцвел, пустил почки, дал цвет и принес миндали.

9 Atëherë nxori tërë shufrat jashtë pranisë së Zotit, përpara të gjithë bijve të Izraelit; dhe ata i panë dhe secili mori shufrën e vet.

И вынес Моисей все жезлы от лица Господня ко всем сынам Израилевым. И увидели они это и взяли каждый свой жезл.

10 Pastaj Zoti i tha Moisiut: “Ktheja shufrën Aaronit përpara çadrës së dëshmisë, me qëllim që të ruhet si një shenjë qortimi për rebelët, me qëllim që të marrin fund murmuritjet e tyre kundër meje dhe ata të mos vdesin”.

И сказал Господь Моисею: положи опять жезл Ааронов пред ковчегом откровения на сохранение, в знамение для непокорных, чтобы прекратился ропот их на Меня, и они не умирали.

11 Moisiu veproi ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti.

Моисей сделал это; как повелел ему Господь, так он и сделал.

12 Bijtë e Izraelit i folën pastaj Moisiut, duke i thënë: “Ja, po vdesim, kemi marrë fund, të gjithë kemi marrë fund!

И сказали сыны Израилевы Моисею: вот, мы умираем, погибаем, все погибаем!

13 Kushdo që i afrohet tabernakullit të Zotit, vdes; duhet të vdesim të gjithë?”.

всякий, приближающийся к скинии Господней, умирает: не придется ли всем нам умереть?