Mateu 9
1 Dhe ai, pasi hipi në barkë, kaloi në bregun tjetër dhe erdhi në qytetin e vet.
Montant dans une barque, Jésus repassa l'eau et vint dans sa ville.
2 Dhe ja, iu paraqit një paralitik i shtrirë në vig; dhe Jezusi, kur pa besimin që kishin ata, i tha paralitikut: “Merr zemër, o bir, mëkatet e tua të janë falur!”
On lui présenta un paralytique étendu sur un lit. Voyant leur foi, il dit au paralytique: «Courage! mon enfant, tes péchés sont pardonnés.»
3 Atëherë disa skribë thanë me vete: “Ky po blasfemon!”.
Il y avait là quelques Scribes. «Cet homme blasphème», se dirent-ils en eux-mêmes;
4 Por Jezusi, duke njohur mendimet e tyre, tha: “Pse mendoni gjëra të mbrapështa në zemrat tuaja?
mais Jésus vit leurs pensées et dit: «Pourquoi pensez-vous le mal dans vos coeurs?
5 Në fakt, ç’është më e lehtë, të thuash: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo: “Çohu dhe ec”?
Lequel est le plus facile de dire: «Tes péchés sont pardonnés» ou de dire: Lève toi et marche?»
6 Tani, që ta dini se Biri i njeriut ka autoritet në tokë të falë mëkatet: Çohu (i tha paralitikut), merr vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde”.
Or, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a, sur la terre, le pouvoir de pardonner des péchés lève-toi, dit-il au paralytique, emporte ton lit et retourne dans ta maison.»
7 Dhe ai u çua dhe shkoi në shtëpinë e vet.
Il se leva et s'en alla en sa maison.
8 Turmat, kur e panë këtë, u çuditën dhe lëvdonin Perëndinë, që u kishte dhënë pushtet të tillë njerëzve.
Les multitudes, voyant cela, furent saisies de crainte et rendirent gloire à Dieu de ce qu'il avait donné une telle puissance aux hommes.
9 Pastaj Jezusi, duke shkuar tutje, pa një burrë që rrinte në doganë, i quajtur Mate, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Dhe ai u çua dhe e ndoqi.
Jésus, parti de là, vit, en passant, un homme, appelé Matthieu, assis au bureau du péage. Il lui dit; «Suis-moi.» Matthieu se leva et le suivit.
10 Dhe ndodhi që, kur Jezusi u ul në tryezë në shtëpi, erdhën shumë tagrambledhës dhe mëkatarë dhe u ulën në tryezë bashkë me të dhe me dishepujt e tij.
Jésus étant à table dans la maison de Matthieu, il arriva que beaucoup de publicains et de pécheurs, étant survenus, s'y trouvèrent avec lui et avec ses disciples.
11 Farisenjtë, kur e panë këtë, u thanë dishepujve të tij: “Pse Mësuesi juaj ha bukë me tagrambledhësit dhe me mëkatarët?”.
Ce que voyant, les Pharisiens dirent à ses disciples: «Pourquoi votre Maître mange-t-il avec les publicains et les pécheurs?»
12 Jezusi, mbasi i dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët.
Jésus les entendit: «Ce ne sont pas, dit-il, les gens bien portants qui ont besoin de médecin; ce sont les malades.»
13 Tani shkoni dhe mësoni ç’do të thotë: “Unë dua mëshirë dhe jo flijime”. Sepse unë nuk erdha për të thirrur në pendim të drejtët, por mëkatarët”.
Allez apprendre le sens de cette parole: «Je veux miséricorde et non pas sacrifice; » car je ne suis pas venu appeler des justes, mais des pécheurs.»
14 Atëherë iu afruan dishepujt e Gjonit dhe i thanë: “Pse ne dhe farisenjtë agjërojmë shpesh, ndërsa dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
Alors les disciples de Jean s'approchèrent de lui et lui demandèrent: «Pourquoi, lorsque nous et les Pharisiens nous jeûnons, tes disciples ne jeûnent-ils pas?»
15 Dhe Jezusi u tha atyre: “A mund të mbajnë zi dasmorët, ndërsa dhëndërri është midis tyre? Por do të vijë koha kur do t’ua marrin dhëndërrin dhe atëherë ata do të agjërojnë.
Jésus leur répondit: «Les amis de l'époux peuvent-ils s'attrister durant le temps que l'époux est avec eux? Des jours viendront où l'époux leur sera enlevé, ils jeûneront alors.»
16 Askush nuk vë një copë prej stofi të ri mbi një petk të vjetër, sepse kështu arna bie dhe grisja bëhet më e madhe.
«Personne ne met un morceau d'étoffe neuve à un vieux vêtement; car ce morceau emporte une partie du vêtement qu'il recouvre et fait une plus grande déchirure.
17 Dhe as nuk shtihet vera e re në kacekë të vjetër; përndryshe kacekët shpohen, vera derdhet dhe kacekët humbin; por shtihet vera e re në kacekë të rinj, kështu që ruhen të dy”.
Ce n'est pas non plus dans de vieilles outres que l'on verse du vin nouveau; sans quoi les outres se rompent, le vin se répand et les outres sont perdues. Mais on verse le vin nouveau dans des outres neuves, et tous deux se conservent.»
18 Ndërsa Jezusi u thoshte këto, iu afrua një nga krerët e sinagogës, ra përmbys para tij, dhe i tha: “Sapo më vdiq vajza, por eja, vëre dorën mbi të dhe ajo do të jetojë”.
Il leur parlait encore lorsqu'un chef de synagogue entra et se prosterna devant lui. «Ma fille, dit-il, vient de mourir; mais viens, pose ta main sur elle, et elle vivra.»
19 Dhe Jezusi u ngrit dhe e ndoqi bashkë me dishepujt e tij.
Jésus se leva et le suivit avec ses disciples.
20 Dhe ja një grua, e cila vuante prej dymbëdhjetë vjetësh nga një fluks gjaku, iu afrua nga mbrapa dhe i preku cepin e rrobes së tij.
Or une femme, malade d'une perte de sang depuis douze années, s'approcha par derrière et toucha la frange de son vêtement.
21 Sepse thoshte me vete: “Po të prek vetëm rroben e tij, do të shërohem”.
Car elle se disait à elle-même: «Si seulement je touche son vêtement, je serai guérie.»
22 Jezusi u kthye, e pa dhe tha: “Merr zemër, o bijë; besimi yt të ka shëruar”. Dhe që në atë çast gruaja u shërua.
Jésus se retournant et la voyant, lui dit: «Courage, ma fille, ta foi t'a guérie.» Et à l'instant même la femme fut guérie.
23 Kur Jezusi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës dhe pa fyelltarët dhe turmën që zhurmonte,
Parvenu à la maison du chef, Jésus dit, en voyant tes joueurs de flûtes et la foule qui se livrait à de bruyantes lamentations:
24 u tha atyre: “Largohuni, sepse vajza nuk ka vdekur, por fle”. Dhe ata e përqeshnin.
«Retirez-vous, cette jeune fille n'est pas morte, mais elle dort.» On se moquait de lui;
25 Pastaj, kur turmën e nxorën jashtë, ai hyri, e zuri për dore vajzën dhe ajo u ngrit.
mais quand on eut renvoyé tout le monde, il entra, saisit la main de la jeune fille, et elle se réveilla.
26 Fama e kësaj u përhap në mbarë atë vend.
Le bruit s'en répandit dans tout le pays.
27 Dhe ndërsa Jezusi po largohej prej andej, dy të verbër e ndiqnin duke bërtitur dhe duke thënë: “Ki mëshirë për ne, Bir i Davidit!”.
Comme Jésus partait de là, deux aveugles le suivirent, criant et disant: «Aie pitié de nous, fils de David!»
28 Kur arriti në shtëpi, të verbërit iu afruan dhe Jezusi u tha atyre: “A besoni ju se unë mund ta bëj këtë gjë?”. Ata iu përgjigjën: “Po, o Zot”.
Il entra dans la maison, les aveugles vinrent l'y trouver: «Croyez vous, leur dit Jésus, que j'aie la puissance de faire cela?» — Ils répondirent: «Oui, Seigneur!»
29 Atëherë ai ua preku sytë, duke thënë: “U bëftë sipas besimit tuaj”.
«Qu'il vous soit fait selon votre foi!» dit-il alors en leur touchant les yeux.
30 Dhe atyre iu hapën sytë. Pastaj Jezusi i urdhëroi rreptësisht duke thënë: “Ruhuni se mos e merr vesh njeri”.
Et leurs yeux s'ouvrirent. Jésus ajouta d'un ton sévère: «Veillez à ce que nul ne le sache!»
31 Por ata, sapo dolën, e përhapën famën e tij në mbarë atë vend.
Mais eux, s'en étant allés, publièrent sa renommée dans tout ce pays.
32 Dhe, kur ata po dilnin, i paraqitën një burrë memec dhe të demonizuar.
Après leur départ, on lui présenta un muet qui avait un démon.
33 Dhe, mbasi e dëboi demonin, memeci foli dhe turmat u çuditën dhe thanë: “Nuk është parë kurrë një gjë e tillë në Izrael”.
Et le démon ayant été chassé, le muet parla. Les multitudes disaient dans leur admiration: «On n'a jamais rien vu de semblable en Israël!»
34 Por farisenjtë thonin: “Ai i dëbon demonët me ndihmën e princit të demonëve!”.
Quant aux Pharisiens, ils disaient: «C'est par le Prince des démons qu'il chasse les démons!
35 Dhe Jezusi kalonte nëpër të gjitha qytetet dhe fshatrat, duke i mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar çdo sëmundje e çdo lëngatë në popull.
Jésus cependant parcourait toutes les villes et tous les villages, enseignant dans leurs synagogues, prêchant l'Évangile du Royaume et guérissant toute sorte de maux et d'infirmités.
36 Duke parë turmat, kishte dhembshuri për to, sepse ishin të lodhur dhe të shpërndarë si delet pa bari.
Voyant les multitudes, il fut ému de compassion, car elles étaient comme des brebis sans berger, épuisées et gisantes çà et là.
37 Atëherë ai u tha dishepujve të vet: “E korra është me të vërtetë e madhe, por punëtorët janë pak.
Alors il dit à ses disciples: «La moisson est grande et les ouvriers en petit nombre.
38 Lutjuni, pra, Zotit të të korrave, të dërgojë punëtorë në të korrat e tij”.
Priez donc le maître de la moisson d'envoyer des, ouvriers dans sa moisson.»
