Mateu 9
1 Dhe ai, pasi hipi në barkë, kaloi në bregun tjetër dhe erdhi në qytetin e vet.
Anih loe palong thungah akun, tuipui to angkat moe, angmah vangpui bangah caeh.
2 Dhe ja, iu paraqit një paralitik i shtrirë në vig; dhe Jezusi, kur pa besimin që kishin ata, i tha paralitikut: “Merr zemër, o bir, mëkatet e tua të janë falur!”
Khenah, iihhaih nuiah kangsong, khok ban dueh nathaih tawn kami anih khaeah angzawn o: Jesu mah nihcae tanghaih to hnuk naah, nganna kami khaeah, Ka capa, kamongah om ah; na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah a naa.
3 Atëherë disa skribë thanë me vete: “Ky po blasfemon!”.
Khenah, ca tarik kami thoemto kaminawk mah palung thung hoiah, Hae kami loe Sithaw hmin kasae bae a thuih hae, tiah poek o.
4 Por Jezusi, duke njohur mendimet e tyre, tha: “Pse mendoni gjëra të mbrapështa në zemrat tuaja?
Nihcae poekhaih to Jesu mah panoek pae naah, Tipongah palung thungah kasae na poek o loe?
5 Në fakt, ç’është më e lehtë, të thuash: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo: “Çohu dhe ec”?
Na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah thuih ih lok maw kazoi kue, to tih ai boeh loe Angthawk loe caeh lai ah, tiah thuih ih lok?
6 Tani, që ta dini se Biri i njeriut ka autoritet në tokë të falë mëkatet: Çohu (i tha paralitikut), merr vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde”.
Kami Capa loe long nuiah zae tahmen thaihaih tawnh, tiah na panoek o thai hanah, (anih mah ngan kadueh nathaih tawn kami) khaeah, Angthawk ah, kahni to lah loe, na im ah caeh lai ah, tiah a naa.
7 Dhe ai u çua dhe shkoi në shtëpinë e vet.
To naah anih loe angthawk moe, angmah im ah caeh.
8 Turmat, kur e panë këtë, u çuditën dhe lëvdonin Perëndinë, që u kishte dhënë pushtet të tillë njerëzve.
Paroeai pop kami mah to hmuen to hnuk naah, dawnrai o moe, kaminawk khaeah to tiah thacakhaih paekkung, Sithaw to saphaw o.
9 Pastaj Jezusi, duke shkuar tutje, pa një burrë që rrinte në doganë, i quajtur Mate, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Dhe ai u çua dhe e ndoqi.
Jesu loe to ahmuen hoiah caeh poe moe, tamut conghaih ahmuen ah kanghnu Mathai, tiah ahmin kaom, kami maeto a hnuk: anih khaeah, Ka hnuk ah bangah, tiah a naa. Anih loe angthawk moe, anih hnukah bang.
10 Dhe ndodhi që, kur Jezusi u ul në tryezë në shtëpi, erdhën shumë tagrambledhës dhe mëkatarë dhe u ulën në tryezë bashkë me të dhe me dishepujt e tij.
Jesu buhcaak han anghnut naah, khenah, tamut cong kaminawk hoi pop parai kazae kaminawk anih khaeah angzoh o moe, a hnukbang kaminawk hoi nawnto anghnut o.
11 Farisenjtë, kur e panë këtë, u thanë dishepujve të tij: “Pse Mësuesi juaj ha bukë me tagrambledhësit dhe me mëkatarët?”.
Farasi kaminawk mah hnuk o naah, anih hnukbang kaminawk khaeah, Tikhoe nangcae patukkung loe tamut cong kaminawk, kazae kaminawk hoi nawnto buhcaak loe? tiah a naa o.
12 Jezusi, mbasi i dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët.
To lok to Jesu mah thaih naah, anih mah nihcae khaeah, Ngantui kami loe siboi angai ai, nganna kami mah ni angaih.
13 Tani shkoni dhe mësoni ç’do të thotë: “Unë dua mëshirë dhe jo flijime”. Sepse unë nuk erdha për të thirrur në pendim të drejtët, por mëkatarët”.
Toe nangcae loe caeh oh loe, angbawnhaih na ai ah, palungnathaih ni ka koeh, tiah thuih ih lok hae amtuk oh: katoeng kami kawk hanah kang zo ai, kazae kaminawk dawnpakhuemsak han ih ni kang zoh, tiah a naa.
14 Atëherë iu afruan dishepujt e Gjonit dhe i thanë: “Pse ne dhe farisenjtë agjërojmë shpesh, ndërsa dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
Johan hnukbang kaminawk anih khaeah angzoh o moe, Kaicae hoi Farasinawk loe buh ka zah o, tikhoe nang hnukbang kaminawk loe buhzaa o ai loe? tiah a naa o.
15 Dhe Jezusi u tha atyre: “A mund të mbajnë zi dasmorët, ndërsa dhëndërri është midis tyre? Por do të vijë koha kur do t’ua marrin dhëndërrin dhe atëherë ata do të agjërojnë.
Jesu mah nihcae khaeah, Zu la kami ih ampuinawk loe zu la kami hoi nawnto oh o naah, palungsae o tih maw? Toe zulakung nihcae khae hoi lak vinghaih ni to pha tih, to naah nihcae mah buh to zaa o tih.
16 Askush nuk vë një copë prej stofi të ri mbi një petk të vjetër, sepse kështu arna bie dhe grisja bëhet më e madhe.
Mi mah doeh khukbuen kangtha to kangquem nuiah abu vai ai, abu nahaeloe angan kangtha mah kangquem to azuk ueloe, prawn aep tih.
17 Dhe as nuk shtihet vera e re në kacekë të vjetër; përndryshe kacekët shpohen, vera derdhet dhe kacekët humbin; por shtihet vera e re në kacekë të rinj, kështu që ruhen të dy”.
Mi mah doeh misurtui kangtha to pailang kangquem thungah lawn vai ai: lawn nahaeloe pailang to tapok ueloe, misurtui to long boih tih, pailang doeh amro tih: to pongah misurtui kangtha loe pailang kangtha thungah ni lawn o, to tiah ni kahoih ah suem hmaek thai tih, tiah a naa.
18 Ndërsa Jezusi u thoshte këto, iu afrua një nga krerët e sinagogës, ra përmbys para tij, dhe i tha: “Sapo më vdiq vajza, por eja, vëre dorën mbi të dhe ajo do të jetojë”.
Anih mah nihcae khaeah hae loknawk thuih li naah, khenah, ukkung maeto angzoh moe, anih to bok pacoengah, Ka canu loe vaicuek pangah duek boeh; toe angzoh loe a nuiah na ban to koeng ah, to tiah nahaeloe anih to hing tih, tiah a naa.
19 Dhe Jezusi u ngrit dhe e ndoqi bashkë me dishepujt e tij.
Jesu loe angthawk moe, anih hnukah caeh, a hnukbang kaminawk doeh caeh o toeng.
20 Dhe ja një grua, e cila vuante prej dymbëdhjetë vjetësh nga një fluks gjaku, iu afrua nga mbrapa dhe i preku cepin e rrobes së tij.
Khenah, saning hatlai hnetto thung athii kalong, nongpata maeto anih hnukah angzoh moe, anih ih kahni tom to a sui duem.
21 Sepse thoshte me vete: “Po të prek vetëm rroben e tij, do të shërohem”.
To nongpata mah anih ih kahni tom mah ka sui nahaeloe, ngan ka tui tih, tiah poek.
22 Jezusi u kthye, e pa dhe tha: “Merr zemër, o bijë; besimi yt të ka shëruar”. Dhe që në atë çast gruaja u shërua.
Jesu loe angqoi moe, nongpata to hnuk naah, Ka canu, kamongta ah om ah; na tanghaih mah ngan ang tuisak boeh, tiah a naa. To atue nathuem roe ah nongpata to ngantui roep.
23 Kur Jezusi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës dhe pa fyelltarët dhe turmën që zhurmonte,
Ukkung imthung ah akun naah Jesu mah tam-oi ueng kaminawk hoi paroeai kaminawk to hnuk,
24 u tha atyre: “Largohuni, sepse vajza nuk ka vdekur, por fle”. Dhe ata e përqeshnin.
Anih mah nihcae khaeah, Ahmuen na paek oh: nongpata loe dueh ai, iih ni a iih, tiah a naa: to naah nihcae mah anih to pahnui o thuih.
25 Pastaj, kur turmën e nxorën jashtë, ai hyri, e zuri për dore vajzën dhe ajo u ngrit.
Kaminawk tasa bangah tacawtsak pacoengah, anih loe a thungah akun, nongpata to ban ah patawnh naah, nongpata ta loe angthawk.
26 Fama e kësaj u përhap në mbarë atë vend.
To tamthang to prae thung boih ah amthang.
27 Dhe ndërsa Jezusi po largohej prej andej, dy të verbër e ndiqnin duke bërtitur dhe duke thënë: “Ki mëshirë për ne, Bir i Davidit!”.
To ahmuen hoiah Jesu tacawt naah, mikmaeng hnetto anih hnukah bang hoi moe, David capa, kaihnik nuiah tahmenhaih tawn raeh, tiah hangh hoi.
28 Kur arriti në shtëpi, të verbërit iu afruan dhe Jezusi u tha atyre: “A besoni ju se unë mund ta bëj këtë gjë?”. Ata iu përgjigjën: “Po, o Zot”.
Anih imthung ah caeh naah, mikmaeng hnik anih khaeah angzoh hoi: Jesu mah nihnik khaeah, Hae hmuen hae ka sak thaih, tiah na tang hoi maw? tiah a naa.
29 Atëherë ai ua preku sytë, duke thënë: “U bëftë sipas besimit tuaj”.
To pacoengah nihnik ih mik to a sui pae, Na tang hoi baktih toengah nanghnik khaeah om nasoe, tiah a naa.
30 Dhe atyre iu hapën sytë. Pastaj Jezusi i urdhëroi rreptësisht duke thënë: “Ruhuni se mos e merr vesh njeri”.
To naah nihnik ih mik amtueng pae roep; Jesu mah, mi khaeah doeh thui hmah, tiah a naa.
31 Por ata, sapo dolën, e përhapën famën e tij në mbarë atë vend.
Toe nihnik loe caeh hoi moe, anih ih tamthang to prae boih ah thuih hoi.
32 Dhe, kur ata po dilnin, i paraqitën një burrë memec dhe të demonizuar.
Nawnetta caeh hoi pacoengah, khenah, taqawk tawn lokpae thai ai kami maeto Jesu khaeah angzoh o haih.
33 Dhe, mbasi e dëboi demonin, memeci foli dhe turmat u çuditën dhe thanë: “Nuk është parë kurrë një gjë e tillë në Izrael”.
Jesu mah taqawk haek pacoengah loe, lokpae thai ai kami to lok apaeh: paroeai kaminawk loe dawnrai o moe, Israel prae thungah hae baktih hmuen ka hnu o vai ai vop, tiah a thuih o.
34 Por farisenjtë thonin: “Ai i dëbon demonët me ndihmën e princit të demonëve!”.
Toe Farasinawk mah, Taqawknawk ih angraeng hoiah ni taqawknawk to a haek, tiah a naa o.
35 Dhe Jezusi kalonte nëpër të gjitha qytetet dhe fshatrat, duke i mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar çdo sëmundje e çdo lëngatë në popull.
Jesu loe vangpui hoi vangta bangah caeh moe, Sineko ah kaminawk to patuk, siangpahrang ukhaih prae tamthanglok kahoih to taphong, nganna kaminawk hoi congca nathaih tawn kaminawk to ngan a tuisak.
36 Duke parë turmat, kishte dhembshuri për to, sepse ishin të lodhur dhe të shpërndarë si delet pa bari.
Pop parai kaminawk to a hnuk naah, nihcae loe thazok o moe, tuutoep kami om ai ah, ampraek phang tuu baktiah oh o pongah, nihcae nuiah palung hoih ai.
37 Atëherë ai u tha dishepujve të vet: “E korra është me të vërtetë e madhe, por punëtorët janë pak.
To naah anih mah a hnukbang kaminawk khaeah, Cang aah han paroeai pop, toe toksah kaminawk loe tamsi o.
38 Lutjuni, pra, Zotit të të korrave, të dërgojë punëtorë në të korrat e tij”.
To pongah lawk tawnkung mah, a lawk thungah cang aat kaminawk kapop ah patoeh thai hanah lawkthui oh, tiah a naa.
