Mateu 8
1 Tani kur Jezusi zbriti nga mali, turma të mëdha e ndiqnin.
ⲁ̅ⲉϥⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ϩⲓⲡⲧⲟⲟⲩ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ
2 Dhe ja, një lebroz erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, po të duash, ti mund të më shërosh”.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲟⲩⲁ ⲉϥⲥⲟⲃϩ ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲁϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲕϣⲁⲛⲟⲩⲱϣ ⲟⲩⲛϣϭⲟⲙ ⲙⲙⲟⲕ ⲉⲧⲃⲃⲟⲓ
3 Jezusi e shtriu dorën, e preku dhe i tha: “Po, unë dua, shërohu”. Dhe në atë çast u shërua nga lebra e tij.
ⲅ̅ⲁϥⲥⲟⲟⲩⲧⲛ ⲇⲉ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥϫⲱϩ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϯ ⲟⲩⲱϣ ⲧⲃⲃⲟ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲧⲃⲃⲟ ⲛϭⲓ ⲡⲉϥⲥⲱⲃϩ
4 Atëherë Jezusi i tha: “Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta”.
ⲇ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ϭⲱϣⲧ ⲙⲡⲣϫⲟⲟⲥ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲃⲱⲕ ⲛⲅⲧⲟⲩⲟⲕ ⲉⲡⲟⲩⲏⲏⲃ ⲛⲅⲧⲁⲗⲟ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲙⲡⲉⲕⲇⲱⲣⲟⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲛⲧⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲛϭⲓ ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲉⲩⲙⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲩ
5 Kur Jezusi hyri në Kapernaum i erdhi një centurion duke iu lutur,
ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲕⲁⲫⲁⲣⲛⲁⲟⲩⲙ ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲉϥⲡⲁⲣⲁⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙⲙⲟϥ
6 dhe duke thënë: “O Zot, shërbëtori im rri shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë”.
ⲋ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲛⲏϫ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲁⲏⲓ ⲉϥⲥⲏϭ ⲁⲩⲱ ⲉϥⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ
7 Dhe Jezusi i tha: “Do të vij dhe do ta shëroj”.
ⲍ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ϯⲛⲏⲩ ⲧⲁⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟϥ
8 Centurioni duke u përgjigjur i tha: “Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
ⲏ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛϯⲙⲡϣⲁ ⲁⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲕⲉⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ϩⲁⲧⲁⲟⲩⲉϩⲥⲟⲓ ⲁⲗⲗⲁ ⲁϫⲓⲥ ⲙⲙⲁⲧⲉ ϩⲙ ⲡϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ϥⲛⲁⲗⲟ
9 Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t’i them dikujt: “Shko”, ai shkon; dhe po t’i them një tjetri: “Eja”, ai vjen; dhe po t’i them shërbëtorit tim: “Bëje këtë”, ai e bën”.
ⲑ̅ⲕⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲛⲅⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉⲓϣⲟⲟⲡ ϩⲁⲟⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲉⲣⲉϩⲉⲛⲙⲁⲧⲟⲓ ϣⲟⲟⲡ ϩⲁⲣⲁⲧ ϣⲁⲓϫⲟⲟⲥ ⲙⲡⲁⲓ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲁⲩⲱ ϣⲁϥⲃⲱⲕ ⲁⲩⲱ ⲕⲉⲟⲩⲁ ϫⲉ ⲁⲙⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛϥⲉⲓ ⲁⲩⲱ ⲡⲁϩⲙϩⲁⲗ ϫⲉ ⲁⲣⲓⲡⲁⲓ ⲛϥⲁⲁϥ
10 Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: “Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh.
ⲓ̅ⲁϥⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲁϥⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲏϩ ⲛⲥⲱϥ ϫⲉ ϩⲁⲙⲏⲛ ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲙⲡⲉⲓϩⲉ ⲉⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲛⲧⲉⲓϭⲟⲧ ⲛⲧⲛⲗⲁⲁⲩ ϩⲙ ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ
11 Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,
ⲓ̅ⲁ̅ϯϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲟⲩⲛϩⲁϩ ⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲙⲁ ⲛϣⲁ ⲙⲛ ⲙⲙⲁⲛϩⲱⲧⲛ ⲛⲥⲉⲛⲟϫⲟⲩ ⲙⲛ ⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲙⲛ ⲓⲥⲁⲁⲕ ⲙⲛ ⲓⲁⲕⲱⲃ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲛⲙⲡⲏⲩⲉ
12 por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve”.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛϣⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲥⲉⲛⲁⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲕⲁⲕⲉ ⲉⲧϩⲓⲃⲟⲗ ⲉϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲛϭⲓ ⲡⲣⲓⲙⲉ ⲙⲛ ⲡϭⲁϩϭϩ ⲛⲛⲟⲃϩⲉ
13 Dhe Jezusi i tha centurionit: “Shko dhe u bëftë ashtu si besove!”. Dhe shërbëtori i tij u shërua që në atë çast.
ⲓ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲙⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲁⲕⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲙⲁⲣⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲕ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲗⲟ ⲛϭⲓ ⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ϫⲓⲛ ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ
14 Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲏⲓ ⲙⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲧⲉϥϣⲱⲙⲉ ⲉⲥⲛⲏϫ ⲁⲩⲱ ⲉⲥϩⲏⲙ
15 Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t’u shërbejë.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁϥϫⲱϩ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲥϭⲓϫ ⲁϥⲕⲁⲁⲥ ⲛϭⲓ ⲡⲉϩⲙⲟⲙ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁⲥⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲉⲓ ⲛⲁϥ
16 Dhe kur u ngrys, i sollën shumë të pushtuar nga demonë; dhe ai, me fjalë, i dëboi frymërat dhe i shëroi të gjithë të sëmurët,
ⲓ̅ⲋ̅ⲣⲟⲩϩⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛϩⲁϩ ⲉⲩⲟ ⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲁϥⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ϩⲙ ⲡϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲙⲟⲕϩ
17 që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha: “Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona”.
ⲓ̅ⲍ̅ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ϩⲓⲧⲛ ⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϫⲓ ⲛⲛϣⲱⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲁⲛⲉⲛⲗⲟϫⲗⲉϫ
18 Tani Jezusi, duke parë rreth tij turma të mëdha, urdhëroi që të kalonin në bregun tjetër.
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲉⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲙⲡⲉϥⲕⲱⲧⲉ ⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲡⲉⲓⲕⲣⲟ
19 Atëherë një skrib iu afrua dhe i tha: “Mësues, unë do të ndjek kudo që të shkosh”.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲧⲁⲟⲩⲁϩⲧ ⲛⲥⲱⲕ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲉⲕⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲣⲟϥ
20 Dhe Jezusi i tha: “Dhelprat i kanë strofkat, dhe zogjtë e qiellit i kanë çerdhet, por Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështetë kokën”.
ⲕ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ⲛⲃⲁϣⲟⲣ ⲟⲩⲛⲧⲁⲩ ⲛⲉⲩⲃⲏⲃ ⲁⲩⲱ ⲛϩⲁⲗⲁⲁⲧⲉ ⲛⲧⲡⲉ ⲟⲩⲛⲧⲁⲩ ⲛⲉⲩⲙⲁϩ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲙⲛⲧϥⲙⲁ ⲛⲣⲉⲕⲧⲧⲉϥⲁⲡⲉ
21 Pastaj një tjetër nga dishepujt e tij i tha: “O Zot, më jep më parë leje të shkoj të varros atin tim”.
ⲕ̅ⲁ̅ⲕⲉⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲁⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲧⲁⲃⲱⲕ ⲧⲁⲧⲱⲙⲥ ⲙⲡⲁⲉⲓⲱⲧ
22 Por Jezusi i tha: Më ndiq, dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e vet”.
ⲕ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲁϩⲕ ⲛⲥⲱⲓ ⲛⲅⲕⲱ ⲛⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲉⲧⲱⲙⲥ ⲛⲛⲉⲩⲣⲉϥⲙⲟⲟⲩⲧ
23 Dhe mbasi ai hipi në barkë, dishepujt e tij e ndiqnin.
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲁⲗⲉ ⲇⲉ ⲉⲡϫⲟⲓ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
24 Dhe ja, që u ngrit në det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲙⲧⲟ ⲁϥϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲣⲉⲡϫⲟⲓ ϩⲱⲃⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛϩⲓⲙⲏ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲉϥⲛⲕⲟⲧⲕ ⲡⲉ
25 Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe e zgjuan duke i thënë: “O Zot, na shpëto, ne po mbarojmë!”
ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙⲁⲧⲁⲛϩⲟⲛ ϫⲉ ⲧⲛⲛⲁⲃⲱⲕ
26 Por ai u tha atyre: “Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?”. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe detin, dhe u bë bunacë e madhe.
ⲕ̅ⲋ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲛⲁⲧⲕⲟⲩⲓ ⲙⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲧⲟⲧⲉ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲛⲧⲏⲩ ⲙⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϫⲁⲙⲏ
27 Atëherë njërëzit u mrekulluan dhe thoshnin: “Kush është ky, të cilit po i binden deti dhe erërat?”.
ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲁϣ ⲙⲙⲓⲛⲉ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ ϫⲉ ⲛⲧⲏⲩ ⲙⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲥⲱⲧⲙ ⲛⲥⲱϥ
28 Dhe kur arriti në bregun tjetër, në krahinën e Gergesenasve, i dolën para dy të demonizuar, që kishin dalë nga varret, dhe ishin aq të tërbuar sa që askush nuk mund të kalonte në atë udhë.
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲉⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲛⲛⲅⲉⲣⲁⲍⲏⲛⲟⲥ ⲁⲩⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲣⲉϩⲉⲛⲣⲉϥϣⲟⲟⲣ ϩⲓⲱⲟⲩ ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲙϩⲁⲁⲩ ⲉⲩⲛⲁϣⲧ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲙⲧⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉϣⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ
29 Dhe ja, ata filluan të bërtasin duke thënë: “Ç’është mes nesh dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë? Mos ke ardhur këtu të na mundosh para kohe?”.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲩϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲕⲟⲩⲉϣⲟⲩ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲓⲏⲥ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲧⲁⲕⲉⲓ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲃⲁⲥⲁⲛⲓⲍⲉ ⲙⲙⲟⲛ ϩⲁⲑⲏ ⲙⲡⲉⲩⲟⲉⲓϣ
30 Jo larg tyre një tufë e madhe derrash po kulloste.
ⲗ̅ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲁⲅⲉⲗⲏ ⲇⲉ ⲛⲣⲓⲣ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲟⲩⲏⲩ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲩⲙⲟⲟⲛⲉ ⲙⲙⲟⲥ
31 Dhe demonët iu lutën duke i thënë: “Në qoftë se na dëbon, na lejo të shkojmë në atë tufë derrash”.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲣⲉϥϣⲟⲟⲣ ⲇⲉ ⲁⲩⲥⲡⲥⲱⲡϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉϣϫⲉ ⲕⲛⲁⲛⲟϫⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲁϫⲟⲟⲩⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲁⲅⲉⲗⲏ ⲛⲉϣⲁⲩ
32 Dhe ai u tha atyre: “Shkoni!”. Kështu ata, pasi dolën, hynë në atë tufë derrash; dhe ja, gjithë ajo tufë u hodh nga gremina në det, dhe u mbyt në ujë.
ⲗ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉϣⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲥϯⲡⲉⲥⲟⲩⲟⲓ ⲛϭⲓ ⲧⲁⲅⲉⲗⲏ ⲧⲏⲣⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧϣⲱⲙⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲩ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ
33 Dhe ata që i kullotnin ikën dhe, kur shkuan në qytet, i treguan të gjitha këto gjëra, duke përfshirë ngjarjen e të demonizuarve.
ⲗ̅ⲅ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲛⲉ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲡⲱⲧ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩϫⲱ ⲛϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲙⲛ ⲛⲁⲛⲉⲧⲟ ⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ
34 Dhe ja, gjithë qyteti i doli para Jezusit; dhe, kur e panë, iu lutën që të largohej prej vendit të tyre.
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ ⲁⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲓⲏⲥ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲥⲡⲥⲱⲡϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲡⲱⲱⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲧⲟϣ
