Mateu 8
1 Tani kur Jezusi zbriti nga mali, turma të mëdha e ndiqnin.
Tlang lamkah a suntlak vaengah anih te hlangping loh muep a vai uh.
2 Dhe ja, një lebroz erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, po të duash, ti mund të më shërosh”.
Te vaengah hmaibae aka khueh loh tarha ham paan. Te vaengah a bawk doela, “Boeipa na ngaih atah, kai nan cim sak thai,” a ti nah.
3 Jezusi e shtriu dorën, e preku dhe i tha: “Po, unë dua, shërohu”. Dhe në atë çast u shërua nga lebra e tij.
Te dongah kut a yueng tih a taek phoeiah, “Ka ngaih, cimcaih pai saeh,” a ti nah tih hmaibae te pahoi cing.
4 Atëherë Jezusi i tha: “Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta”.
Te vaengah Jesuh loh, “Na thui pawt ham ngaithuen, tedae namah te cet lamtah khosoih taengah tueng. Amih taengah laipainah ham tah Moses loh a uen kutdoe te nawn,” a ti nah.
5 Kur Jezusi hyri në Kapernaum i erdhi një centurion duke iu lutur,
Te phoeiah Kapernaum la a kun hatah, rhalboei loh a taengla a paan.
6 dhe duke thënë: “O Zot, shërbëtori im rri shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë”.
Jesuh te a hloep tih, “Boeipa ka ca aka khawn he mat tlo tih im ah yalh,” a ti nah.
7 Dhe Jezusi i tha: “Do të vij dhe do ta shëroj”.
Te vaengah anih te, “Kamah ka lo vetih anih te ka hoeih sak bitni,” a ti nah.
8 Centurioni duke u përgjigjur i tha: “Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
Rhalboei loh a doo tih, “Boeipa ka imphu hmuiah na kun khaw koihvaih la ka om moenih, na ol neh dawk thui mai, ka ca te hoeih bitni.
9 Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t’i them dikujt: “Shko”, ai shkon; dhe po t’i them një tjetri: “Eja”, ai vjen; dhe po t’i them shërbëtorit tim: “Bëje këtë”, ai e bën”.
Kai khaw saithainah hmuikah hlang ni, kai hmuiah khaw rhalkap rhoek om van. Te dongah pakhat te, “Cet,” ka ti nah atah cet mai. A tloe te khaw, “Lo lah,” ka ti nah vaengah ha lo mai. Ka sal te khaw he he saii ka ti nah atah a saii ta,” a ti nah.
10 Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: “Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh.
Jesuh loh a yaak vaengah a ngaihmang tih aka vai rhoek te, “Nangmih taengah rhep kan thui Israel khuiah ka hmuh vaengah tangnah heyet a om moenih.
11 Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,
Te dongah ni, ' Khocuk neh khotlak lamkah loh muep a paan uh vetih, Abraham, Isaak, Jakob neh vaan ram ah ngolhlung uh ni, ' tila nangmih taengah kan thui.
12 por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve”.
Tedae ram kah a ca tah poengben kah yinnah khuila a haek uh ni. Te ah te rhah neh no rhuengnah om ni,” a ti nah.
13 Dhe Jezusi i tha centurionit: “Shko dhe u bëftë ashtu si besove!”. Dhe shërbëtori i tij u shërua që në atë çast.
Te phoeiah Jesuh loh rhalboei te, “Cet, Na tangnah bangla nang soah om saeh,” a ti nah. Te vaeng tue ah a ca te khaw hoeih.
14 Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe.
Jesuh tah Peter im la pawk. Te vaengah Peter masae te tlo tih a yalh te a hmuh.
15 Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t’u shërbejë.
Te vaengah a kut te a taek pah hatah anih te satloh loh a hlah. Te dongah thoo tih Jesuh te a doedan.
16 Dhe kur u ngrys, i sollën shumë të pushtuar nga demonë; dhe ai, me fjalë, i dëboi frymërat dhe i shëroi të gjithë të sëmurët,
Hlaem a pha vaengah, rhaithae aka kaem rhoek te Jesuh taengla muep a khuen uh. Te vaengah mueihla te ol neh a haek tih tloh aka khueh rhoek te boeih a hoeih sak.
17 që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha: “Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona”.
Tonghma Isaiah loh a thui tih, “Mamih kah vawtthoeknah he a loh tih tlohtat khaw a phueih coeng,” a ti te soep tangloeng.
18 Tani Jezusi, duke parë rreth tij turma të mëdha, urdhëroi që të kalonin në bregun tjetër.
Jesuh loh a taengvai kah hlangping te a hmuh vaengah rhalvangan la caeh ham ol a paek.
19 Atëherë një skrib iu afrua dhe i tha: “Mësues, unë do të ndjek kudo që të shkosh”.
Te vaengah cadaek pakhat loh ham paan tih, “Saya, mela na caeh akhaw, kam vai ni,” a ti nah.
20 Dhe Jezusi i tha: “Dhelprat i kanë strofkat, dhe zogjtë e qiellit i kanë çerdhet, por Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështetë kokën”.
Tedae anih te Jesuh loh, “Metang rhoek tah a khui a khueh uh tih vaan kah vaa rhoek khaw a bu a khueh. Tedae hlang capa tah a lu a tloeng nah te khueh pawh,” a ti nah.
21 Pastaj një tjetër nga dishepujt e tij i tha: “O Zot, më jep më parë leje të shkoj të varros atin tim”.
A tloe a hnukbang loh a taengah, “Boeipa kai tah lamhma la n' caeh sak lamtah a pa te ka vuei dae eh,” a ti nah.
22 Por Jezusi i tha: Më ndiq, dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e vet”.
Tedae Jesuh loh, “Kai m'vai laeh, amamih aka duek puei vuei ham tah aka duek puei taengah hlah pah nawn,” a ti nah.
23 Dhe mbasi ai hipi në barkë, dishepujt e tij e ndiqnin.
Jesuh te lawng khuila a kun vaengah a hnukbang rhoek loh a vai uh.
24 Dhe ja, që u ngrit në det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.
Te vaengah hlipuei loh tuili soah tarha hli tih, tuiphu loh lawng te dalhdalh a khup. Te vaengah Jesuh tah ip.
25 Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe e zgjuan duke i thënë: “O Zot, na shpëto, ne po mbarojmë!”
Te dongah amah te a paan uh phoeiah a thoh uh tih, “Boeipa n'khang lah m'poci uh coeng he,” a ti nahuh.
26 Por ai u tha atyre: “Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?”. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe detin, dhe u bë bunacë e madhe.
Tedae amih te, “Uepvawt rhoek Balae tih rhalyawp la na om uh?,” a ti nah. Te phoeiah, thoo tih khohli neh tuipuei te a ho hatah suepduem la boeih om.
27 Atëherë njërëzit u mrekulluan dhe thoshnin: “Kush është ky, të cilit po i binden deti dhe erërat?”.
Hlang rhoek khaw a ngaihmang uh tih, “Anih he metlam nim a om? Khohli neh tuipuei long pataeng a ol a ngai pah,” a ti uh.
28 Dhe kur arriti në bregun tjetër, në krahinën e Gergesenasve, i dolën para dy të demonizuar, që kishin dalë nga varret, dhe ishin aq të tërbuar sa që askush nuk mund të kalonte në atë udhë.
Jesuh te rhalvangan kah Gadarenes kho la pawk. Te vaengah rhaithae aka kaem rhoi tah anih doe hamla phuel khui lamkah loh ha moe rhoi. Rhai thakbat tih te kah longpuei ah pakhat khaw khumpael thai pawh.
29 Dhe ja, ata filluan të bërtasin duke thënë: “Ç’është mes nesh dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë? Mos ke ardhur këtu të na mundosh para kohe?”.
Te vaengah tah tarha pang rhoi tih, “Pathen Capa, kaimih rhoi taeng neh nang taengah balae aka om? A tuetang hlanah kaimih rhoi phaep ham nim hela na pawk dae? a ti rhoi.
30 Jo larg tyre një tufë e madhe derrash po kulloste.
Amih taeng lamloh a lakhla la om tih ok hui muep luem.
31 Dhe demonët iu lutën duke i thënë: “Në qoftë se na dëbon, na lejo të shkojmë në atë tufë derrash”.
Te dongah rhaithae rhoek loh Jesuh te a hloep uh tih, “Kaimih he nan haek atah, ok hui kah a khuila kaimih n'tueih mai,” a ti nah.
32 Dhe ai u tha atyre: “Shkoni!”. Kështu ata, pasi dolën, hynë në atë tufë derrash; dhe ja, gjithë ajo tufë u hodh nga gremina në det, dhe u mbyt në ujë.
Te vaengah amih te, “Cet uh,” a ti nah. Te dongah te rhoek te ok khuila kun uh. Te vaengah ok hui boeih tah laengpoeng lamloh tuili la voek cu tih tui khuiah duek uh.
33 Dhe ata që i kullotnin ikën dhe, kur shkuan në qytet, i treguan të gjitha këto gjëra, duke përfshirë ngjarjen e të demonizuarve.
Ok vuelh rhoek te yong uh tih khopuei khuila kun uh. Rhaithae aka kaem rhoi kah a kawng te khaw a sikim la puen uh.
34 Dhe ja, gjithë qyteti i doli para Jezusit; dhe, kur e panë, iu lutën që të largohej prej vendit të tyre.
Te dongah kho pum loh Jesuh doenah la pawk cet uh. Amah te a hmuh uh vaengah amih vaang lamloh thoeih ham a hloep uh.
