Mateu 8
1 Tani kur Jezusi zbriti nga mali, turma të mëdha e ndiqnin.
Iyesus guri abaatse b́ oot'tsok'on ay ashuwots b́ jafrats botuwi.
2 Dhe ja, një lebroz erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, po të duash, ti mund të më shërosh”.
Manoor een shodets ash iko waat b́ gubrats diht «Doonzono! ni eekiyal taan s'ayitso falitune» bí eti.
3 Jezusi e shtriu dorën, e preku dhe i tha: “Po, unë dua, shërohu”. Dhe në atë çast u shërua nga lebra e tij.
Iyesuswere b́ kisho jargdek't bín shú'at «Eekitwee, s'ayine!» bí eti. Een shodetsmanwere manoor bí een shodmanatsee s'ayin b́wútsi.
4 Atëherë Jezusi i tha: “Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta”.
Maniyere il Iyesus, een shodotse kashtsmansh hank'owa bíet, «Keewan konshor keewk'aye, ernmó nkashtsok'o amr kahniwotssh kitswe, boats gaw b́wotiisha, n kashtsotse Muse b́ azazts wosho Ik'osh t'intswe» bí eti.
5 Kur Jezusi hyri në Kapernaum i erdhi një centurion duke iu lutur,
K'frnahom kitotse Iyesus b́ kindtsok'on, Rom datstso balatsi naasho b́ maants t'int k'onfetst,
6 dhe duke thënë: “O Zot, shërbëtori im rri shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë”.
«Doonzono, t guutso durutsat ayidek't kic'efetstniye b́ k'eyiri» bí et.
7 Dhe Jezusi i tha: “Do të vij dhe do ta shëroj”.
Iyesuswere «Taa waar bín kashiytwee» bíet.
8 Centurioni duke u përgjigjur i tha: “Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
Balatse naash wottsonmó hank'o ett bísh bíaaniy, «Doonozono! nee tmoots nikindosh bodk ash taanaliye, b́wotefermó ik aap'u s'uzi keewwe bako, t guutso kashitwe.
9 Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t’i them dikujt: “Shko”, ai shkon; dhe po t’i them një tjetri: “Eja”, ai vjen; dhe po t’i them shërbëtorit tim: “Bëje këtë”, ai e bën”.
Taahe t tookon altswotssh alek wotefetsat, t shirotse tíaaliru kes' kes'fwotsi detsfe, boyitsi ikosh ‹Amee!› ti etor ametuwe, k'oshonwere ‹Wowe› ti etor weetwe, t guutsonwere ‹Han k'alwe› ti etor k'alitwe» bí eti.
10 Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: “Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh.
Han b́ shishtsok'on Iyesus bí adi, b́ shuuts shoydek't sha'iru ashuwotssh hank'o bíeti, «Arikon itsh keewirwe hankok'o bodts een imnetiyo detsts ik ashonor Isra'elitse daatsratse.
11 Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,
Ayuwots aaw keshonat aaw kindon weetúnee, Abrahamnton, Yisehak'nton, Yak'obnton dari mengsti mishi maratse beedek'etúne etirwe itsha.
12 por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve”.
Mengstaani naatosh boon b́ geyirwotsmó úratse fa'a t'alwotse bojweti. Manoknowere eeponat gash k'aashon wotitwe.»
13 Dhe Jezusi i tha centurionit: “Shko dhe u bëftë ashtu si besove!”. Dhe shërbëtori i tij u shërua që në atë çast.
Maniyere il bali abaatsi naashmansh Iyesus «Amee! ni amantsok'o neesh wotowe» bí et. Guutsonwere manoori sa'aton kashb́wtsi.
14 Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe.
Maniyere il Iyesus P'et'ros moots b́ kindtsok'owon P'et'ros awu bi'atso k'ees't bíere shodat b́ k'eyirwok'o b́bek'i.
15 Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t’u shërbejë.
B kisho b́ shuu'útsok'on manoor biatsi k'ees'o bín faksh b́k'rere kashbwts, tuwatnwere Iyesussh b́fiini.
16 Dhe kur u ngrys, i sollën shumë të pushtuar nga demonë; dhe ai, me fjalë, i dëboi frymërat dhe i shëroi të gjithë të sëmurët,
Datsonwere b́ iltsok'on ashuwots Fo'erawwotsn detsets ay shodetswotsi Iyesusmaants dek't boweyi, bíwere b́ nooni aap'on kim shayirwotsi b́ kishi shodets jamwotsnowere b́ kashiyi.
17 që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha: “Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona”.
Man b́k'altsatse tuutson nebiyiyo Isayasn, «Bíhe no kúúno k'aa'úb́dek'i, no shodono kurb́dek'i» bek'on eteetso b́s'eeni.
18 Tani Jezusi, duke parë rreth tij turma të mëdha, urdhëroi që të kalonin në bregun tjetër.
Ash ayo bín gúrdekt bobefere bek't Iyesus b́ danifwtssh bak'ets bokimetwok'o b́azazi.
19 Atëherë një skrib iu afrua dhe i tha: “Mësues, unë do të ndjek kudo që të shkosh”.
Maniyere hakon nem danifo Iyesusok waat, «Danifono! ni'ametu jamok nshuutso sha'ona» bí eti.
20 Dhe Jezusi i tha: “Dhelprat i kanë strofkat, dhe zogjtë e qiellit i kanë çerdhet, por Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështetë kokën”.
Iyesuswere, «Waangwots gop'o detsfne, daaratse bidíru kafwots kúto detsfne, ashna'onmó bíts kash b́dek'et beyoko deshatse» ett bíaaniy.
21 Pastaj një tjetër nga dishepujt e tij i tha: “O Zot, më jep më parë leje të shkoj të varros atin tim”.
B́ danifwotsitse iko «Doonzono! shino amr tnihi duuhr twetwok'o taash eekowe» bí et.
22 Por Jezusi i tha: Më ndiq, dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e vet”.
Iyesuswere «Neehe tshuutso shoy de'er wowe, k'irtswotsiye boko k'irtso duh bodek'etwok'o boon k'ay k'rore» bíet.
23 Dhe mbasi ai hipi në barkë, dishepujt e tij e ndiqnin.
Iyesus jelbots b́kidre, b́danifwots b́jafrats botwi.
24 Dhe ja, që u ngrit në det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.
Eegurahi eeno aats k'aratse b́tuutsatse jongi eenman jelbu k'oot'osh bí eti, Iyesusmó manoor k'eya b́k'eyir.
25 Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe e zgjuan duke i thënë: “O Zot, na shpëto, ne po mbarojmë!”
B́ daniyfwots Iyesusok t'int «Doonzono! Aage t'afrone, noon fariwe!» ett bín tokrotse bo tuuzi.
26 Por ai u tha atyre: “Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?”. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe detin, dhe u bë bunacë e madhe.
Bíwere «It imnetiyo itsh shaptswotso! eegoshe it shatiri?» bí et. Manyakowere Iyesus tuut jongonat aats k'aaron bíhadi, een s'ik etonu wotb́wtsi.
27 Atëherë njërëzit u mrekulluan dhe thoshnin: “Kush është ky, të cilit po i binden deti dhe erërat?”.
Ash ashuwotswere adt, «Jongonat aats k'arwots bísh boaleyiruhan aawk'o ashe?» bo et.
28 Dhe kur arriti në bregun tjetër, në krahinën e Gergesenasve, i dolën para dy të demonizuar, që kishin dalë nga varret, dhe ishin aq të tërbuar sa që askush nuk mund të kalonte në atë udhë.
Iyesus Gelil dats aats k'aroniye kimt, Gergesenon datsats b́ waatsok'on Fo'erawo boon b́detsts ash gitwots doowi beyoke kesht bínton gonke bowtsi, ayidek't shatiik boteshtsotse asho konwor man weeron besho falraka b́tesh.
29 Dhe ja, ata filluan të bërtasin duke thënë: “Ç’është mes nesh dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë? Mos ke ardhur këtu të na mundosh para kohe?”.
Bowere «Nee, Ik'o naayo! nee nooke eeg kis'e ndetsi? Aawalo noon kic'iyosheya nweyi?» Etfetst bokuhi.
30 Jo larg tyre një tufë e madhe derrash po kulloste.
Boyere muk'i okááne wokat fa'a beyoke gurits s'eeno b́ jinfera b́teshi.
31 Dhe demonët iu lutën duke i thënë: “Në qoftë se na dëbon, na lejo të shkojmë në atë tufë derrash”.
Fo'erawonwere, «Noon nkishitka wotiyal, oona neesha gurits s'een manmaats noon damiwee» ett bín bok'oni.
32 Dhe ai u tha atyre: “Shkoni!”. Kështu ata, pasi dolën, hynë në atë tufë derrash; dhe ja, gjithë ajo tufë u hodh nga gremina në det, dhe u mbyt në ujë.
Iyesuswere «Ameree!» bí eti. Mann ashuwotsitse kesht guritswotsits amt bokindi. Gurits jamwotswere gohi gúúratse tengsheyat oot't aats k'arots k'oot'eyt bok'iri.
33 Dhe ata që i kullotnin ikën dhe, kur shkuan në qytet, i treguan të gjitha këto gjëra, duke përfshirë ngjarjen e të demonizuarve.
Guritswotsi jinirwotswere giifat kitots kindt jam keewo bokeewi, Fo'eraw boon detsts ashuwotsats wotts keewono bokeewi.
34 Dhe ja, gjithë qyteti i doli para Jezusit; dhe, kur e panë, iu lutën që të largohej prej vendit të tyre.
Maniyere il kit manitsi ash jamó Iyesusi bek'osh boweyi, bín bobek'tsok'on bodatsatse keer bíametwok'o bok'oni.
