Mateu 4
1 Atëherë Fryma e çoi Jezusin në shkretëtirë, që djalli ta tundonte.
Le nendese’ i Arofo Masiñey mb’ am-babangoañ’ ao t’i Iesoà ho zizie’ i mpañìnjey.
2 Dhe, mbasi agjëroi dyzet ditë e dyzet net, në fund e mori uria.
Nililitse efapolo andro naho efapolo halen-dre vaho nisaliko,
3 Atëherë tunduesi, pasi iu afrua, i tha: “Në qoftë se je Biri i Perëndisë, thuaj që këta gurë të bëhen bukë”.
nitotok’ ama’e i mpañìnjey nanao ty hoe: Kanao Anan’ Añahare, rehe, misaontsia amo vato retoañe hiova ho mahakama.
4 Por ai, duke iu përgjigjur, tha: “Éshtë shkruar: “Njeriu nuk rron vetëm me bukë, por me çdo fjalë që del nga goja e Perëndisë””.
Fa hoe ty natoi’ Iesoà aze: Pinatetse ty hoe: Tsy mahakama avao ty mahaveloñe’ ondaty fa ze hene tsara miakatse am-palie’ Iehovà.
5 Atëherë djalli e çoi në qytetin e shenjtë dhe e vendosi në majë të tempullit
Le nindese’ i mpañìnjey mb’amy rova navaheñey mb’eo naho nampijohañe’e an-digiligi’ i anjomba miavakey
6 dhe i tha: “Nëse je Biri i Perëndisë, hidhu poshtë, sepse është shkruar: “Ai do t’u japë urdhër engjëjve të tij për ty; edhe ata do të mbajnë mbi duart e tyre që të mos ndeshësh me këmbën tënde ndonjë gur””.
vaho nanoa’e ty hoe: Naho Andrianañahare rehe, mitsambotraha ambane ey, amy te pinatetse ty hoe: Fa linili’e ty ama’o o anjeli’eo ty hitare Azo amo lia’o iabio, naho o fità’iareoo ro hañongake Azo, tsy mone hidasits’ am-bato ty fandia’o
7 Jezusi i tha: “Éshtë shkruar gjithashtu: “Mos e tundo Zotin, Perëndinë tënd””.
Hoe t’i Iesoà tama’e: Ko tsohe’o t’Iehovà Andrianañahare’o.
8 Djalli e çoi sërish mbi një mal shumë të lartë dhe i tregoi të gjitha mbretëritë e botës dhe lavdinë e tyre,
Aa le nendese’ i mpañìnjey mb’ an-dindim-bohitse añe vaho natoro’e aze ze kila fifehea’ ty voatse toy naho ty enge’ iareo.
9 dhe i tha: “Unë do të t’i jap të gjitha këto, nëse ti bie përmbys para meje dhe më adhuron”.
Le nanoa’e ty hoe: Hene hatoloko Azo o retoañe naho ibaboha’o an-daharañe.
10 Atëherë Jezusi i tha: “Shporru, Satan, sepse është shkruar: “Adhuro Zotin, Perëndinë tënde, dhe shërbeji vetëm atij””.
Fe hoe t’Iesoà tama’e: Soike ty mpañìnje! fa pinatetse ty hoe: Hitalaho am’Iehovà Andrianañahare’o rehe, vaho Ie avao ty hitoroña’o.
11 Atëherë djalli e la; dhe ja, u afruan engjëjt dhe i shërbenin.
Le nisitake aze i mpañìnjey, vaho niharineañ’ anjely, niatrak’ aze.
12 Jezusi, mbasi dëgjoi se Gjonin e kishin futur në burg, u tërhoq në Galile.
Ie jinanji’ Iesoà, te nasese mb’am-balabey ao t’i Jaona, le nimb’e Gilgale mb’eo.
13 Pastaj la Nazaretin dhe shkoi të banojë në Kapernaum, qytet bregdetar, në kufijtë të Zabulonit dhe të Neftalit,
Niarie’e ty Natseràle le nimoneñe e Kapernaome-raità am-pariparin-tane’ i Zebolona añe,
14 që të përmbushej ç’ishte thënë nëpërmjet profetit Isaia kur tha:
hañeneke ty nisaontsie’ Isaia mpitoky ami’ty hoe:
15 “Toka e Zabulonit, toka e Neftalit, mbi bregun e detit, krahina përtej Jordanit, Galileja e paganëve,
An-tane Zebolona naho an-tane Naftaly, ty lala’ i riakey, alafe’ Iordaney— Galilia’ o kilakila’ ondatio:
16 populli që dergjej në errësirë ka parë një dritë të madhe, dhe përmbi ata që dergjeshin në krahinë dhe në hijen e vdekjes, doli drita”.
Fa nahaisa-kazavañe ra’elahy ondaty mañavelo añ`ieñeo, le fa nireandreañan-kazavañe o mitoboke an-tanen-kamoromoroñañeo.
17 Që nga ajo kohë Jezusi filloi të predikojë dhe të thotë: “Pendohuni, sepse mbretëria e qiejve është afër!”.
Ie henane zay, namototse nitaroñe t’Iesoà, nanao ty hoe: Misolohoa, fa mitotoke i fifehean-dikerañey.
18 Duke ecur gjatë bregut të detit të Galilesë, Jezusi pa dy vëllezër: Simonin, të quajtur Pjetër, dhe Andrean, të vëllanë, të cilët po hidhnin rrjetën në det, sepse ishin peshkatarë;
Nidraidraitse añ’ olo-driake Galilia eo t’i Iesoà, le nahavazoho mpirahalahy roe, i Simona atao Petrose, naho i Andrea rahalahi’e, nañifike o harato’ iareoo an-driake ao, amy t’ie mpiandriake.
19 dhe u tha atyre: “Ndiqmëni dhe unë do t’ju bëj peshkatarë njerëzish”.
Le nanoa’ ty hoe: Oriho raho, vaho hanoeko mpañarato ondaty.
20 Dhe ata i lanë menjëherë rrjetat dhe e ndoqën.
Aa le nado’ iereo amy oray o harato’ iareoo vaho nañorike aze.
21 Dhe, duke vazhduar rrugën, pa dy vëllezër të tjerë: Jakobin, birin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, në barkë bashkë me Zebedeun, atin e tyre, duke ndrequr rrjetat; dhe i thirri.
Ie nienga mb’eo, le nahavazoho mpirahalahy roe ka: Iakobe ana’ i Zebedeele naho i Jaona rahalahi’e, mindre amy Zebedeele rae’ iareo, nañajary ty harato’ iareo an-dakañe ao, vaho nikoihe’e.
22 Dhe ata lanë menjëherë barkën dhe atin e tyre dhe i shkuan pas.
Nihepakepake iereo nienga i haratoy naho ty rae’iareo, nañorik’ aze.
23 Jezusi shkonte kudo nëpër Galile, duke mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar çdo sëmundje dhe çdo lëngatë në popull.
Le nimb’eo mb’eo an-tane Galilia t’i Iesoà, nañoke am-pivoria’ iareo ao, naho nitaroñe ty tolotse soa i fifehean-dikerañey naho nañafake ze fonga areteñe vaho ze hene hasilofañe am’ ondatio.
24 Dhe fama e tij u përhap në gjithë Sirinë; dhe i sillnin të gjithë të sëmurët që vuanin nga lëngata dhe dhimbje të ndryshme, të demonizuar, epileptikë dhe paralitikë; dhe ai i shëronte.
Niboele nahatsitsike ty tane’ i Sirià ty nitalilieñe aze; le nasese mb’ama’e ze hene nitindrien-karazan’ areteñe maro: o angaran-kokolampao, o volevolen’ angatseo naho ze azo ty tsipelatse, vaho jinanga’e.
25 Dhe një mori e madhe njerëzish i shkonte pas, nga Galileja, nga Dekapoli, nga Jeruzalemi, nga Judeja dhe nga përtej Jordanit.
Valobohoke bey ty nañorike aze boake Dekapoly naho i Galilia naho Ierosaleme naho Iehodà vaho alafe’ Iordaney añe.
