Mateu 4
1 Atëherë Fryma e çoi Jezusin në shkretëtirë, që djalli ta tundonte.
Jesuh te rhaithae kah a noemcai hamla mueihla loh khosoek la a mawt.
2 Dhe, mbasi agjëroi dyzet ditë e dyzet net, në fund e mori uria.
Khothaih hnin sawmli neh khoyin sawmli a yaeh bawt ah a bungpong.
3 Atëherë tunduesi, pasi iu afrua, i tha: “Në qoftë se je Biri i Perëndisë, thuaj që këta gurë të bëhen bukë”.
Te vaengah noemcai kung loh anih te a paan tih, “Pathen capa la na om atah hekah lungto he voek lamtah buh la poeh saeh,” a ti nah.
4 Por ai, duke iu përgjigjur, tha: “Éshtë shkruar: “Njeriu nuk rron vetëm me bukë, por me çdo fjalë që del nga goja e Perëndisë””.
Tedae Jesuh loh a doo tih, “‘Hlang he vaidam bueng nen pawt tih, Pathen ka lamkah aka thoeng ol boeih nen mah hing saeh,’ tila a daek coeng,” a ti nah.
5 Atëherë djalli e çoi në qytetin e shenjtë dhe e vendosi në majë të tempullit
Te phoeiah anih te rhaithae loh khopuei cim la a khuen tih, bawkim kah tlungsoi ah a pai sak.
6 dhe i tha: “Nëse je Biri i Perëndisë, hidhu poshtë, sepse është shkruar: “Ai do t’u japë urdhër engjëjve të tij për ty; edhe ata do të mbajnë mbi duart e tyre që të mos ndeshësh me këmbën tënde ndonjë gur””.
Te vaengah amah te, “Pathen capa la na om atah namah cungpung thuk lah, a daek coeng ta, a puencawn rhoek te nang ham a uen vetih, amih kut neh n'dom bitni, na kho khaw lungto neh na tongtah mahpawh,” a ti nah.
7 Jezusi i tha: “Éshtë shkruar gjithashtu: “Mos e tundo Zotin, Perëndinë tënd””.
Jesuh loh, “Boeipa na Pathen te noemcai boeh tila a daek van,” a ti nah.
8 Djalli e çoi sërish mbi një mal shumë të lartë dhe i tregoi të gjitha mbretëritë e botës dhe lavdinë e tyre,
Te phoeiah rhaithae loh tlang bahoeng a sang la a khuen tih diklai ram boeih neh a thangpomnah te a tueng.
9 dhe i tha: “Unë do të t’i jap të gjitha këto, nëse ti bie përmbys para meje dhe më adhuron”.
Rhaithae loh, “Na bakop tih kai nan bawk atah he rhoek he nang boeih kam paek ni,” a ti nah.
10 Atëherë Jezusi i tha: “Shporru, Satan, sepse është shkruar: “Adhuro Zotin, Perëndinë tënde, dhe shërbeji vetëm atij””.
Jesuh loh, “Satan cet, Boeipa na Pathen bueng mah bawk lamtah thothueng tila a daek coeng,” a ti nah.
11 Atëherë djalli e la; dhe ja, u afruan engjëjt dhe i shërbenin.
Te daengah rhaithae loh a hlah. Te phoeiah puencawn rhoek loh pahoi a paan uh tih Jesuh te a khut uh.
12 Jezusi, mbasi dëgjoi se Gjonin e kishin futur në burg, u tërhoq në Galile.
Johan a voeih uh te a yaak vaengah Galilee la khoe uh.
13 Pastaj la Nazaretin dhe shkoi të banojë në Kapernaum, qytet bregdetar, në kufijtë të Zabulonit dhe të Neftalit,
Nazareth te a hnoo tih, Zebulun neh Naphtali vaang khuikah Kapernaum tuikaeng la pawk tih kho a sak.
14 që të përmbushej ç’ishte thënë nëpërmjet profetit Isaia kur tha:
Te daengah ni tonghma Isaiah loh a thui te a soep eh.
15 “Toka e Zabulonit, toka e Neftalit, mbi bregun e detit, krahina përtej Jordanit, Galileja e paganëve,
“Zebulun peng neh Naphtali peng, tuipuei kah longpuei, Jordan rhalvangan, namtom rhoek kah Galilee,
16 populli që dergjej në errësirë ka parë një dritë të madhe, dhe përmbi ata që dergjeshin në krahinë dhe në hijen e vdekjes, doli drita”.
Yinnah khuikah ngol sut pilnam loh vangnah a len koek a hmuh tih, dueknah hlipkhup kho ah aka ngol rhoek soah vangnah ha thoeng coeng,” a ti.
17 Që nga ajo kohë Jezusi filloi të predikojë dhe të thotë: “Pendohuni, sepse mbretëria e qiejve është afër!”.
Te vaeng lamkah ni Jesuh loh, “Vaan ram te a yoei coeng dongah yut uh laeh,” tila hoe ham neh thui ham te a tong.
18 Duke ecur gjatë bregut të detit të Galilesë, Jezusi pa dy vëllezër: Simonin, të quajtur Pjetër, dhe Andrean, të vëllanë, të cilët po hidhnin rrjetën në det, sepse ishin peshkatarë;
Galilee tuipuei kaeng ah a pongpa vaengah, Simon la a khue Peter neh a manuca Andrew te boeina panit a hmuh. Tuihoi la om rhoi tih tuili ah lawk a voeih rhoi.
19 dhe u tha atyre: “Ndiqmëni dhe unë do t’ju bëj peshkatarë njerëzish”.
Te vaengah amih rhoi te, “Nangmih rhoi he kai hnukah hlang aka tu tuihoi la kan saii ni,” a ti nah.
20 Dhe ata i lanë menjëherë rrjetat dhe e ndoqën.
Te dongah lawk te pahoi hnoo tih anih te a vai rhoi.
21 Dhe, duke vazhduar rrugën, pa dy vëllezër të tjerë: Jakobin, birin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, në barkë bashkë me Zebedeun, atin e tyre, duke ndrequr rrjetat; dhe i thirri.
Te lamloh a caeh vaengah a tloe kah boeina rhoi panit, Zebedee kah capa James neh a mana Johan tah lawng dongkah a napa Zebedee neh lawk a bo uh te a hmuh tih amih rhoi te khaw a khue.
22 Dhe ata lanë menjëherë barkën dhe atin e tyre dhe i shkuan pas.
Te rhoi loh lawng neh a napa te pak a hlah rhoi tih bang rhoi.
23 Jezusi shkonte kudo nëpër Galile, duke mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbretërisë dhe duke shëruar çdo sëmundje dhe çdo lëngatë në popull.
Jesuh loh Galilee kho tom ah cet tih, amih kah tunim ah a thuituen, ram kah olthangthen khaw a hoe, tlohtat boeih neh pilnam khuikah tlohnat boeih te a hoeih sak.
24 Dhe fama e tij u përhap në gjithë Sirinë; dhe i sillnin të gjithë të sëmurët që vuanin nga lëngata dhe dhimbje të ndryshme, të demonizuar, epileptikë dhe paralitikë; dhe ai i shëronte.
Te vaengah a olthang te Syria tom la cet tih, tlohtat a soeprhaep neh tloh aka khueh boeih, nganboh aka yook, rhaithae aka kaem rhoek, rhaihum neh aka khawn rhoek te a taengla a khuen uh tih amih te a hoeih sak.
25 Dhe një mori e madhe njerëzish i shkonte pas, nga Galileja, nga Dekapoli, nga Jeruzalemi, nga Judeja dhe nga përtej Jordanit.
Te dongah Galilee, Decapolis, Jerusalem, Judea neh Jordan rhalvangan lamkah hlangping yetnu loh a vai uh.
