Mateu 27
1 Kur erdhi mëngjesi, të gjithë krerët e priftërinjve dhe pleqtë e popullit bënin këshill kundër Jezusit për ta vrarë.
Кынд с-а фэкут зиуэ, тоць преоций чей май де сямэ ши бэтрыний нородулуй ау цинут сфат ымпотрива луй Исус, ка сэ-Л омоаре.
2 Dhe, mbasi e lidhën, e çuan dhe e dorëzuan në duart e Ponc Pilatit, guvernatorit.
Дупэ че Л-ау легат, Л-ау дус ши Л-ау дат ын мына дрегэторулуй Пилат дин Понт.
3 Atëherë Juda, që e kishte tradhtuar, kur pa se e dënuan Jezusin, u pendua dhe ua ktheu krerëve të priftërinjve dhe pleqve të tridhjetë siklat prej argjendi,
Атунч Иуда, вынзэторул, кынд а вэзут кэ Исус а фост осындит ла моарте, с-а кэит, а дус ынапой чей трейзечь де арӂинць, й-а дат преоцилор челор май де сямэ ши бэтрынилор
4 duke thënë: “Mëkatova duke tradhtuar gjakun e pafaj”. Por ata thanë: “Po ne ç’na duhet? Punë për ty!”.
ши а зис: „Ам пэкэтуит, кэч ам вындут сынӂе невиноват.” „Че не пасэ ноуэ?” й-ау рэспунс ей. „Тряба та.”
5 Dhe ai, mbasi i hodhi siklat prej argjendi në tempull, u largua dhe shkoi e u var në litar.
Иуда а арункат арӂинций ын Темплу ши с-а дус де с-а спынзурат.
6 Por krerët e priftërinjve i mblodhën këta denarë dhe thanë: “Nuk është e ligjshme t’i vëmë në thesarin e tempullit, sepse është çmim gjaku”.
Преоций чей май де сямэ ау стрынс арӂинций ши ау зис: „Ну есте ынгэдуит сэ-й пунем ын вистиерия Темплулуй, фииндкэ сунт прец де сынӂе.”
7 Dhe, mbasi bënin këshill, me këtë denar blenë arën e poçarit për varreza të të huajve.
Ши дупэ че с-ау сфэтуит, ау кумпэрат ку баний ачея „Царина оларулуй”, ка лок пентру ынгропаря стрэинилор.
8 Prandaj këtë arë e quajtën deri ditën e sotme: “Ara e gjakut”.
Ятэ де че царина ачея а фост нумитэ пынэ ын зиуа де азь: „Царина сынӂелуй”.
9 Atëherë u përmbush ç’ishte thënë nga profeti Jeremia që thotë: “Dhe i morën të tridhjetë monedhat prej argjendi, çmimin e atij që e çmuan, siç kishin çmuar bijtë e Izraelit;
Атунч с-а ымплинит че фусесе вестит прин пророкул Иеремия, каре зиче: „Ау луат чей трейзечь де арӂинць, прецул челуй прецуит, пе каре л-ау прецуит уний дин фиий луй Исраел,
10 dhe i shpenzuan për arën e poçarit, ashtu si më urdhëroi Zoti”.
ши й-ау дат пе ‘Царина оларулуй’, дупэ кум ымь порунчисе Домнул.”
11 Dhe Jezusi qëndroi para guvernatorit; dhe qeveritari e pyeti duke thënë: “A je ti mbreti i Judenjve?”. Dhe Jezusi i tha: “Ti po thua!”.
Исус С-а ынфэцишат ынаинтя дрегэторулуй. Дрегэторул Л-а ынтребат: „Ешть Ту Ымпэратул иудеилор?” „Да”, й-а рэспунс Исус, „сунт.”
12 Pastaj krerët e priftërinjve dhe pleqtë e akuzuan, por ai nuk u përgjigjej fare.
Дар н-а рэспунс нимик ла ынвинуириле преоцилор челор май де сямэ ши бэтрынилор.
13 Atëherë Pilati i tha: “A nuk po dëgjon sa gjëra po dëshmojnë kundër teje?”.
Атунч, Пилат Й-а зис: „Н-аузь де кыте лукрурь Те ынвинуеск ей?”
14 Por ai nuk iu përgjigj në asnjë fjalë, kështu që guvernatori u çudit shumë.
Исус ну й-а рэспунс ла ничун кувынт, аша кэ се мира фоарте мулт дрегэторул.
15 Tani me rastin e festave guvernatori e kishte zakon t’i lironte popullit një të burgosur, atë që populli kërkonte.
Ла фиекаре празник ал Паштелор, дрегэторул авя обичей сэ слобозяскэ нородулуй ун ынтемницат, пе каре-л вояу ей.
16 Kishin në ato kohë një të burgosur me nam, me emër Baraba.
Пе атунч авяу ун ынтемницат вестит, нумит Бараба.
17 Kur u mblodhën njerëzit, Pilati i pyeti ata: “Kë doni t’ju liroj, Barabën apo Jezusin, që quhet Krisht?”.
Кынд ерау адунаць ла ун лок, Пилат ле-а зис: „Пе каре воиць сэ ви-л слобозеск? Пе Бараба сау пе Исус, каре Се нумеште Христос?”
18 Sepse ai e dinte mirë se atë ia kishin dorëzuar nga smira.
Кэч штия кэ дин пизмэ дэдусерэ пе Исус ын мыниле луй.
19 Dhe ndërsa ai po rrinte në gjykatë, gruaja e tij i çoi fjalë: “Mos u përziej aspak me çështjen e atij të drejti, sepse sot kam vuajtur shumë në ëndërr për shkak të tij”.
Пе кынд стэтя Пилат пе скаун ла жудекатэ, невастэ-са а тримис сэ-й спунэ: „Сэ н-ай нимик а фаче ку Неприхэнитул ачеста, кэч азь ам суферит мулт ын вис дин причина Луй.”
20 Por krerët e priftërinjve dhe pleqtë ia mbushën mendjan turmës që të kërkonte Barabën, dhe Jezusi të vritej.
Преоций чей май де сямэ ши бэтрыний ау ындуплекат нороаделе сэ чарэ пе Бараба, яр пе Исус сэ-Л омоаре.
21 Dhe guvernatori duke vazhduar u tha atyre: “Cilin nga të dy doni që t’ju liroj?”. Ata thanë: “Barabën!”.
Дрегэторул а луат кувынтул ши ле-а зис: „Пе каре дин амындой воиць сэ ви-л слобозеск?” „Пе Бараба”, ау рэспунс ей.
22 Pilati u tha atyre: “Ç’të bëj, pra, me Jezusin, që quhet Krisht?”. Të gjithë i thanë: “Të kryqëzohet!”.
Пилат ле-а зис: „Дар че сэ фак ку Исус, каре Се нумеште Христос?” „Сэ фие рэстигнит”, й-ау рэспунс ку тоций.
23 Por guvernatori tha: “Po ç’të keqe ka bërë?”. Mirëpo ata po bërtisnin edhe më fort: “Të kryqëzohet!”.
Дрегэторул а зис: „Дар че рэу а фэкут?” Ей ау ынчепут сэ стриӂе ши май таре: „Сэ фие рэстигнит!”
24 Atëherë Pilati, duke parë se nuk po arrinte gjë, madje se trazimi po shtohej gjithnjë e më shumë, mori ujë dhe i lau duart para turmës, duke thënë: “Unë jam i pafaj për gjakun e këtij të drejti; mendojeni ju”.
Кынд а вэзут Пилат кэ н-ажунӂе ла нимик, чи кэ се фаче май мултэ зарвэ, а луат апэ, шь-а спэлат мыниле ынаинтя нородулуй ши а зис: „Еу сунт невиноват де сынӂеле Неприхэнитулуй ачестуя. Тряба воастрэ!”
25 Dhe gjithë populli duke u përgjigjur tha: “Le të jetë gjaku i tij mbi ne dhe mbi fëmijët tanë!”.
Ши тот нородул а рэспунс: „Сынӂеле Луй сэ фие асупра ноастрэ ши асупра копиилор ноштри.”
26 Atëherë ai ua liroi atyre Barabën; dhe mbasi e fshikulloi Jezusin, ua dorëzoi, që të kryqëzohet.
Атунч, Пилат ле-а слобозит пе Бараба; яр пе Исус, дупэ че а пус сэ-Л батэ ку нуеле, Л-а дат ын мыниле лор, ка сэ фие рэстигнит.
27 Atëherë ushtarët e guvernatorit, mbasi e çuan Jezusin në pretoriumin e guvernatorit, mblodhën rreth tij gjithë kohortën.
Осташий дрегэторулуй ау дус пе Исус ын преториу ши ау адунат ын журул Луй тоатэ чата осташилор.
28 Dhe, pasi e zhveshën, i hodhën mbi trup një mantel të kuq.
Л-ау дезбрэкат де хайнеле Луй ши Л-ау ымбрэкат ку о хайнэ стакожие.
29 Dhe i thurën një kurorë me ferra, ia vunë mbi krye dhe i dhanë një kallam në dorën e djathtë; dhe, duke u gjunjëzuar përpara tij, e përqeshnin duke thënë: “Tungjatjeta, o mbret i Judenjve!”.
Ау ымплетит о кунунэ де спинь, пе каре Й-ау пус-о пе кап, ши Й-ау пус о трестие ын мына дряптэ. Апой ынӂенункяу ынаинтя Луй, ышь бэтяу жок де Ел, ши зичяу: „Плекэчуне, Ымпэратул иудеилор!”
30 Pastaj e pështynë, ia morën kallamin dhe me të i binin në kokë.
Ши скуйпау асупра Луй ши луау трестия ши-Л бэтяу ын кап.
31 Dhe, mbasi e përqeshën, ia hoqën mantelin dhe e veshën me rrobat e tij; dhe e çuan për ta kryqëzuar.
Дупэ че шь-ау бэтут астфел жок де Ел, Л-ау дезбрэкат де хайна стакожие, Л-ау ымбрэкат ку хайнеле Луй ши Л-ау дус сэ-Л рэстигняскэ.
32 Dhe duke dalë, takuan një njeri nga Kirena, që quhej Simon, të cilin e detyruan ta mbartë kryqin e Jezusit.
Пе кынд ешяу дин четате, ау ынтылнит пе ун ом дин Чирене, нумит Симон, ши л-ау силит сэ дукэ кручя луй Исус.
33 Dhe, kur arritën në vendin që quhej Golgota, domethënë “Vendi i kafkës”,
Кынд ау ажунс ла ун лок нумит Голгота, каре ынсямнэ: „Локул кэпэцыний”,
34 i dhanë të pijë uthull të përzier me vrer; por ai, mbasi e provoi, nuk deshi ta pinte.
Й-ау дат сэ бя вин аместекат ку фьере; дар, кынд л-а густат, н-а врут сэ бя.
35 Mbasi e kryqëzuan, i ndanë me short rrobat e tij, që të përmbushej ç’ishte thënë nga profeti: “I ndanë ndërmjet tyre rrobat e mia dhe hodhën short mbi tunikën time”.
Дупэ че Л-ау рэстигнит, Й-ау ымпэрцит хайнеле ынтре ей, трэгынд ла сорць, пентру ка сэ се ымплиняскэ че фусесе вестит прин пророкул каре зиче: „Шь-ау ымпэрцит хайнеле Меле ынтре ей ши пентру кэмаша Мя ау трас ла сорць.”
36 Pastaj u ulën dhe e ruanin.
Апой ау шезут жос ши-Л пэзяу.
37 Përmbi krye të tij, i vunë gjithashtu motivacionin e shkruar të dënimit të tij: “KY ÉSHTÉ JEZUSI, MBRETI I JUDENJVE”.
Ши Й-ау скрис дясупра капулуй вина: „Ачеста есте Исус, Ымпэратул иудеилор.”
38 Atëhere u kryqëzuan bashkë me të dy cuba, njeri në të djathtën dhe tjetri në të majtën.
Ымпреунэ ку Ел, ау фост рэстигниць дой тылхарь: унул ла дряпта ши челэлалт ла стынга Луй.
39 Dhe ata që kalonin andej e fyenin duke tundur kokën,
Трекэторий ышь бэтяу жок де Ел, дэдяу дин кап
40 dhe duke thënë: “Ti që e shkatërron tempullin dhe e rindërton për tri ditë, shpëto vetveten; në qoftë se je Biri i Perëndisë, zbrit nga kryqi!”.
ши зичяу: „Ту, каре стричь Темплул ши-л зидешть ла лок ын трей зиле, мынтуеште-Те пе Тине Ынсуць! Дакэ ешть Ту Фиул луй Думнезеу, кобоарэ-Те де пе круче!”
41 Po ashtu, edhe krerët e priftërinjve, bashkë me skribët dhe me pleqtë, duke e tallur, i thonin:
Преоций чей май де сямэ, ымпреунэ ку кэртурарий ши бэтрыний, ышь бэтяу ши ей жок де Ел ши зичяу:
42 “Ai i shpëtoi të tjerët dhe nuk mund të shpëtojë vetveten; në qoftë se është mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi dhe ne do të besojmë në të;
„Пе алций й-а мынтуит, яр пе Сине ну Се поате мынтуи! Дакэ есте Ел Ымпэратул луй Исраел, сэ Се кобоаре акум де пе круче ши вом креде ын Ел!
43 ai ka besuar në Perëndinë; le ta lirojë tani në qoftë se e do me të vërtetë, sepse ka thënë: “Unë jam Biri i Perëndisë””.
С-а ынкрезут ын Думнезеу: сэ-Л скапе акум Думнезеу, дакэ-Л юбеште. Кэч а зис: ‘Еу сунт Фиул луй Думнезеу!’”
44 Po ashtu e fyenin edhe cubat që ishin kryqëzuar me të.
Тылхарий каре ерау рэстигниць ымпреунэ ку Ел, Ый арункау ачеляшь кувинте де батжокурэ.
45 Që nga ora gjashtë deri në orën nëntë errësira e mbuloi gjithë vendin.
Де ла часул ал шаселя пынэ ла часул ал ноуэля с-а фэкут ынтунерик песте тоатэ цара.
46 Rreth orës nëntë, Jezusi briti me zë të lartë duke thënë: “Eli, Eli, lama sabaktani?”. Domethënë: “Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?”.
Ши пе ла часул ал ноуэля, Исус а стригат ку глас таре: „Ели, Ели, Лама Сабактани?” Адикэ: „Думнезеул Меу, Думнезеул Меу, пентру че М-ай пэрэсит?”
47 Dhe disa nga të pranishmit, kur e dëgjuan, thanë: “Ky po thërret Elian”.
Уний дин чей че стэтяу аколо, кынд ау аузит ачесте ворбе, ау зис: „Стригэ пе Илие!”
48 Dhe në atë çast një nga ata vrapoi, mori një sfungjer, e zhyti në uthull dhe, mbasi e vuri në majë të një kallami, ia dha për ta pirë.
Ши ындатэ, унул дин ей а алергат де а луат ун бурете, л-а умплут ку оцет, л-а пус ынтр-о трестие ши Й-а дат сэ бя.
49 Por të tjerët thonin: “Lëre, të shohim në se do të vijë Elia për ta shpëtuar”.
Дар чейлалць зичяу: „Ласэ, сэ ведем дакэ ва вени Илие сэ-Л мынтуяскэ.”
50 Dhe Jezusi bërtiti edhe një herë me zë të lartë dhe dha frymë.
Исус а стригат ярэшь ку глас таре ши Шь-а дат духул.
51 Dhe ja, veli i tempullit u shqye në dy pjesë, nga maja e deri në fund; toka u drodh dhe shkëmbinjtë u çanë;
Ши ындатэ, пердяуа динэунтрул Темплулуй с-а рупт ын доуэ, де сус пынэ жос, пэмынтул с-а кутремурат, стынчиле с-ау деспикат,
52 varret u hapën dhe shumë trupa të të shenjtëve që flinin u ringjallën;
морминтеле с-ау дескис ши мулте трупурь але сфинцилор каре мурисерэ ау ынвият.
53 dhe, të dalë nga varret mbas ringjalljes së Jezusit, hynë në qytetin e shenjtë dhe iu shfaqën shumëkujt.
Ей ау ешит дин морминте, дупэ ынвиеря Луй, ау интрат ын сфынта четате ши с-ау арэтат мултора.
54 Tani centurioni dhe ata që bashkë me të ruanin Jezusin, kur panë tërmetin dhe ngjarjet e tjera, u trembën shumë dhe thanë: “Me të vërtetë ky ishte Biri i Perëndisë!”.
Суташул ши чей че пэзяу пе Исус ымпреунэ ку ел, кынд ау вэзут кутремурул де пэмынт ши челе ынтымплате, с-ау ынфрикошат фоарте таре ши ау зис: „Ку адевэрат, Ачеста а фост Фиул луй Думнезеу!”
55 Ishin aty edhe shumë gra që vërenin nga larg; ato e kishin ndjekur Jezusin që nga Galilea për t’i shërbyer;
Аколо ерау ши мулте фемей, каре привяу де департе; еле урмасерэ пе Исус дин Галилея, ка сэ-Й служяскэ.
56 midis tyre ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe e Ioseut; dhe nëna e bijve të Zebedeut.
Ынтре еле ера Мария Магдалена, Мария, мама луй Иаков ши а луй Иосе, ши мама фиилор луй Зебедей.
57 Edhe si u ngrys, erdhi një njeri i pasur nga Arimatea, me emër Jozef, i cili ishte edhe vet dishepull i Jezusit.
Спре сярэ, а венит ун ом богат дин Ариматея, нумит Иосиф, каре ера ши ел ученик ал луй Исус.
58 Ai shkoi te Pilati dhe i kërkoi trupin e Jezusit. Atëherë Pilati dha urdhër që t’ia dorëzonin trupin.
Ел с-а дус ла Пилат ши а черут трупул луй Исус. Пилат а порунчит сэ и-л дя.
59 Dhe Jozefi, mbasi e mori trupin, e mbështolli me një pëlhurë të pastër,
Иосиф а луат трупул, л-а ынфэшурат ынтр-о пынзэ куратэ де ин
60 dhe e vendosi në varrin e vet të ri, që ai kishte hapur në shkëmb; pastaj rrokullisi një gur të madh në hyrje të varrit dhe u largua.
ши л-а пус ынтр-ун мормынт ноу ал луй ынсушь, пе каре-л сэпасе ын стынкэ. Апой а прэвэлит о пятрэ маре ла уша мормынтулуй ши а плекат.
61 Dhe Maria Magdalena dhe Maria tjetër rrinin aty, ulur përballë varrit.
Мария Магдалена ши чялалтэ Марие ерау аколо ши шедяу ын фаца мормынтулуй.
62 Dhe të nesërmen, që ishte mbas ditës së Përgatitjes, krerët e priftërinjve dhe farisenjtë u mblodhën te Pilati,
А доуа зи, каре вине дупэ Зиуа Прегэтирий, преоций чей май де сямэ ши фарисеий с-ау дус ымпреунэ ла Пилат
63 duke thënë: “Zot, na ra në mend se ai mashtruesi, sa ishte gjallë, tha: “Pas tri ditësh unë do të ringjallem”.
ши й-ау зис: „Доамне, не-ам адус аминте кэ ыншелэторул ачела, пе кынд ера ынкэ ын вяцэ, а зис: ‘Дупэ трей зиле вой ынвия.’
64 Prandaj urdhëro që varri të ruhet mirë deri në ditën e tretë, se mos vijnë dishepujt e tij natën e ta vjedhin trupin dhe pastaj t’i thonë popullit: “U ringjall së vdekuri”; kështu mashtrimi i fundit do të ishte më i keq se i pari”.
Дэ порункэ, дар, ка мормынтул сэ фие пэзит бине пынэ а трея зи, ка ну кумва сэ винэ ученичий Луй ноаптя сэ-Й фуре трупул ши сэ спунэ нородулуй: ‘А ынвият дин морць!’ Атунч, ыншелэчуня ачаста дин урмэ ар фи май ря декыт чя динтый.”
65 Por Pilati u tha atyre: “Rojen e keni; shkoni dhe e siguroni varrin, si t’ju duket më mirë”.
Пилат ле-а зис: „Авець о стражэ; дучеци-вэ де пэзиць кум путець.”
66 Dhe ata, pra, shkuan dhe e siguruan varrin dhe, përveç rojës, vulosën gurin.
Ей ау плекат ши ау ынтэрит мормынтул, печетлуинд пятра ши пунынд стражэ.
