Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
И отвещав Иисус, паки рече им в притчах, глаголя:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
уподобися Царствие Небесное человеку царю, иже сотвори браки сыну своему
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
и посла рабы своя призвати званныя на браки: и не хотяху приити.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Паки посла ины рабы, глаголя: рцыте званным: се, обед мой уготовах, юнцы мои и упитанная исколена, и вся готова: приидите на браки.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
Они же небрегше отидоша, ов убо на село свое, ов же на купли своя:
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
прочии же емше рабов его, досадиша им и убиша их.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
И слышав царь той разгневася, и послав воя своя, погуби убийцы оны и град их зажже.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Тогда глагола рабом своим: брак убо готов есть, званнии же не быша достойни:
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
идите убо на исходища путий, и елицех аще обрящете, призовите на браки.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
И изшедше раби они на распутия, собраша всех, елицех обретоша, злых же и добрых: и исполнися брак возлежащих.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
Вшед же царь видети возлежащих, виде ту человека не оболчена во одеяние брачное,
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
и глагола ему: друже, како вшел еси семо не имый одеяния брачна? Он же умолча.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Тогда рече царь слугам: связавше ему руце и нозе, возмите его и вверзите во тму кромешнюю: ту будет плачь и скрежет зубом:
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
мнози бо суть звани, мало же избранных.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Тогда шедше фарисее, совет восприяша, яко да обольстят Его словом.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
И посылают к Нему ученики своя со иродианы, глаголюще: Учителю, вемы, яко истинен еси, и пути Божию воистинну учиши, и нерадиши ни о комже: не зриши бо на лице человеком:
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
рцы убо нам, что Ти ся мнит? Достойно ли есть дати кинсон кесареви, или ни?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Разумев же Иисус лукавство их, рече: что Мя искушаете, лицемери?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Покажите Ми златицу кинсонную. Они же принесоша Ему пенязь.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
И глагола им: чий образ сей и написание?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
(И) глаголаша Ему: кесарев. Тогда глагола им: воздадите убо кесарева кесареви, и Божия Богови.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
И слышавше дивишася: и оставльше Его отидоша.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
В той день приступиша к Нему саддукее, иже глаголют не быти воскресению, и вопросиша Его,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
глаголюще: Учителю, Моисей рече: аще кто умрет не имый чад, (да) поймет брат его жену его и воскресит семя брата своего:
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
беша же в нас седмь братия: и первый оженься умре, и не имый семене, остави жену свою брату своему:
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
такожде же и вторый, и третий, даже до седмаго:
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
последи же всех умре и жена:
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
в воскресение убо, котораго от седмих будет жена? Вси бо имеша ю.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Отвещав же Иисус рече им: прельщаетеся, не ведуще Писания, ни силы Божия:
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
в воскресение бо ни женятся, ни посягают, но яко Ангели Божии на небеси суть:
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
о воскресении же мертвых несте ли чли реченнаго вам Богом, глаголющим:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
Аз есмь Бог Авраамов, и Бог Исааков, и Бог Иаковль? Несть Бог Бог мертвых, но (Бог) живых.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
И слышавше народи дивляхуся о учении Его.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
Фарисее же слышавше, яко посрами саддукеи, собрашася вкупе.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
И вопроси един от них законоучитель, искушая Его и глаголя:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Учителю, кая заповедь болши (есть) в законе?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Иисус же рече ему: возлюбиши Господа Бога твоего всем сердцем твоим, и всею душею твоею, и всею мыслию твоею:
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
сия есть первая и болшая заповедь:
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
вторая же подобна ей: возлюбиши искренняго твоего яко сам себе:
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
в сию обою заповедию весь закон и пророцы висят.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Собравшымся же фарисеом, вопроси их Иисус,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
глаголя: что вам мнится о Христе? Чий есть Сын? Глаголаша Ему: Давидов.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Глагола им: како убо Давид Духом Господа Его нарицает, глаголя:
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
рече Господь Господеви моему: седи одесную Мене, дондеже положу враги Твоя подножие ногама Твоима?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Аще убо Давид нарицает Его Господа, како сын ему есть?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
И никтоже можаше отвещати Ему словесе: ниже смеяше кто от того дне вопросити Его ктому.
