Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Иисус, продолжая говорить им притчами, сказал:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
Царство Небесное подобно человеку царю, который сделал брачный пир для сына своего
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
и послал рабов своих звать званых на брачный пир; и не хотели придти.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Опять послал других рабов, сказав: скажите званым: вот, я приготовил обед мой, тельцы мои и что откормлено, заколото, и все готово; приходите на брачный пир.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
Но они, пренебрегши то, пошли, кто на поле свое, а кто на торговлю свою;
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
прочие же, схватив рабов его, оскорбили и убили их.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
Услышав о сем, царь разгневался, и, послав войска свои, истребил убийц оных и сжег город их.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Тогда говорит он рабам своим: брачный пир готов, а званые не были достойны;
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
итак пойдите на распутия и всех, кого найдете, зовите на брачный пир.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
И рабы те, выйдя на дороги, собрали всех, кого только нашли, и злых и добрых; и брачный пир наполнился возлежащими.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
Царь, войдя посмотреть возлежащих, увидел там человека, одетого не в брачную одежду,
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
и говорит ему: друг! как ты вошел сюда не в брачной одежде? Он же молчал.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Тогда сказал царь слугам: связав ему руки и ноги, возьмите его и бросьте во тьму внешнюю; там будет плач и скрежет зубов;
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
ибо много званых, а мало избранных.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Тогда фарисеи пошли и совещались, как бы уловить Его в словах.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
И посылают к Нему учеников своих с иродианами, говоря: Учитель! мы знаем, что Ты справедлив, и истинно пути Божию учишь, и не заботишься об угождении кому-либо, ибо не смотришь ни на какое лице;
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
итак скажи нам: как Тебе кажется? позволительно ли давать подать кесарю или нет?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Но Иисус, видя лукавство их, сказал: что искушаете Меня, лицемеры?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
покажите Мне монету, которою платится подать. Они принесли Ему динарий.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
И говорит им: чье это изображение и надпись?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
Говорят Ему: кесаревы. Тогда говорит им: итак отдавайте кесарево кесарю, а Божие Богу.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
Услышав это, они удивились и, оставив Его, ушли.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
В тот день приступили к Нему саддукеи, которые говорят, что нет воскресения, и спросили Его:
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
Учитель! Моисей сказал: если кто умрет, не имея детей, то брат его пусть возьмет за себя жену его и восстановит семя брату своему;
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
было у нас семь братьев; первый, женившись, умер и, не имея детей, оставил жену свою брату своему;
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
подобно и второй, и третий, даже до седьмого;
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
после же всех умерла и жена;
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
итак, в воскресении которого из семи будет она женою? ибо все имели ее.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Иисус сказал им в ответ: заблуждаетесь, не зная Писаний, ни силы Божией,
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
ибо в воскресении не женятся, не выходят замуж, но пребывают, как Ангелы Божии на небесах.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
А о воскресении мертвых не читали ли вы реченного вам Богом:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
Я Бог Авраама, и Бог Исаака, и Бог Иакова? Бог не есть Бог мертвых, но живых.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
И, слыша, народ дивился учению Его.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
А фарисеи, услышав, что Он привел саддукеев в молчание, собрались вместе.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
И один из них, законник, искушая Его, спросил, говоря:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Учитель! какая наибольшая заповедь в законе?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Иисус сказал ему: возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим и всею душею твоею и всем разумением твоим:
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
сия есть первая и наибольшая заповедь;
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
вторая же, подобная ей: возлюби ближнего твоего, как самого себя;
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
на сих двух заповедях утверждается весь закон и пророки.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Когда же собрались фарисеи, Иисус спросил их:
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
что вы думаете о Христе? чей Он Сын? Говорят Ему: Давидов.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Говорит им: как же Давид, по вдохновению, называет Его Господом, когда говорит:
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
сказал Господь Господу моему: седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Итак, если Давид называет Его Господом, как же Он сын ему?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
И никто не мог отвечать Ему ни слова; и с того дня никто уже не смел спрашивать Его.
