Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Então Jesus, tomando a palavra, tornou a fallar-lhes em parabolas, dizendo:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
O reino dos céus é similhante a um certo rei que celebrou as bodas de seu filho;
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
E enviou os seus servos a chamar os convidados para as bodas; e não quizeram vir.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Depois enviou outros servos, dizendo: Dizei aos convidados: Eisque tenho o meu jantar preparado, os meus bois e cevados já mortos, e tudo já prompto: vinde ás bodas.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
Porém elles, não fazendo caso, foram, um para o seu campo, outro para o seu trafico:
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
E os outros, apoderando-se dos servos, os ultrajaram e mataram.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
E o rei, tendo noticia d'isto, encolerisou-se: e, enviando os seus exercitos, destruiu aquelles homicidas, e incendiou a sua cidade.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Então diz aos servos: As bodas, na verdade, estão preparadas, mas os convidados não eram dignos.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Ide pois ás saidas dos caminhos, e convidae para as bodas a todos os que encontrardes.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
E os servos, saindo pelos caminhos, ajuntaram todos quantos encontraram, tanto maus como bons; e as bodas encheram-se de convidados.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
E o rei, entrando para vêr os convidados, viu ali um homem que não estava trajado com vestido de bodas,
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
E disse-lhe: Amigo, como entraste aqui, não tendo vestido de bodas? E elle emmudeceu.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Disse então o rei aos servos: Amarrae-o de pés e mãos, levae-o, e lançae-o nas trevas exteriores: ali haverá pranto e ranger de dentes.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
Porque muitos são chamados, mas poucos escolhidos.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Então, retirando-se os phariseos, consultaram entre si como o surprehenderiam n'alguma palavra;
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
E enviaram-lhe os seus discipulos, com os herodianos, dizendo: Mestre, bem sabemos que és verdadeiro, e ensinas o caminho de Deus, segundo a verdade, e de ninguem se te dá, porque não olhas á apparencia dos homens;
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Dize-nos, pois, que te parece? É licito pagar o tributo a Cesar, ou não?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Jesus, porém, conhecendo a sua malicia, disse: Porque me experimentaes, hypocritas?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Mostrae-me a moeda do tributo. E elles lhe apresentaram um dinheiro.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
E elle diz-lhes: De quem é esta effigie e esta inscripção?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
Dizem-lhe elles: De Cesar. Então elle lhes diz: Dae pois a Cesar o que é de Cesar, e a Deus o que é de Deus.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
E elles, ouvindo isto, maravilharam-se, e, deixando-o, se retiraram.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
No mesmo dia chegaram junto d'elle os sadduceos, que dizem não haver resurreição, e o interrogaram,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
Dizendo: Mestre, Moysés disse: Se morrer alguem, não tendo filhos, casará o seu irmão com a mulher d'elle, e suscitará descendencia a seu irmão:
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Ora houve entre nós sete irmãos; e o primeiro, tendo casado, morreu, e, não tendo descendencia, deixou sua mulher a seu irmão.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
Da mesma sorte o segundo, e o terceiro, até ao setimo;
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
Por fim, depois de todos, morreu tambem a mulher.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
Portanto, na resurreição, de qual dos sete será a mulher, visto que todos a possuiram?
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesus, porém, respondendo, disse-lhes: Erraes, não conhecendo as Escripturas, nem o poder de Deus;
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
Porque na resurreição nem casam nem se dão em casamento; mas serão como os anjos de Deus no céu
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
E, ácerca da resurreição dos mortos, não tendes lido o que Deus vos declarou, dizendo:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
Eu sou o Deus d'Abrahão, o Deus d'Isaac, e o Deus de Jacob? Deus não é Deus dos mortos, mas dos vivos.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
E, as turbas, ouvindo isto, ficaram maravilhadas da sua doutrina.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
E os phariseos, ouvindo que fizera emmudecer os sadduceos, reuniram-se no mesmo logar;
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
E um d'elles, doutor da lei, interrogou-o para o experimentar, dizendo:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Mestre, qual é o grande mandamento na lei?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
E Jesus disse-lhe: Amarás o Senhor teu Deus de todo o teu coração, e de toda a tua alma, e de todo o teu pensamento.
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
Este é o primeiro e grande mandamento.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
E o segundo, similhante a este, é: Amarás o teu proximo como a ti mesmo.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
D'estes dois mandamentos depende toda a lei e os prophetas.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
E, estando reunidos os phariseos, interrogou-os Jesus,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
Dizendo: Que pensaes vós do Christo? De quem é filho? Elles disseram-lhe: De David.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Disse-lhes elle: Como é então que David, em espirito, lhe chama Senhor, dizendo:
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te á minha direita, até que eu ponha os teus inimigos por escabello de teus pés.
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Se David pois lhe chama Senhor, como é seu filho?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
E ninguem podia responder-lhe uma palavra: nem desde aquelle dia ousou mais alguem interrogal-o.
