Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Nitaroñe am’iareo añ’ ohatse indraike t’i Iesoà, ami’ty hoe:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
Sareañe ami’ty mpanjaka nañalankañe sabadidan’ enga-vao i fifehean-dikerañey.
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
Nahitri’e mb’amo nambarañe amy sabadidakeio o mpitoro’eo, fe tsy nisatrie’iereo ty homb’eo.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Mbore nañitrike mpitoroñe ila’e ami’ty hoe, Taroño amo nambarañeo ty hoe: Ingo fa nihalankàñeko i sabadidakey, fa nandenta añombe naho voroñe, fonga veka’e: ehe mahavia mb’amy fañengàm-baliy.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
F’ie tsinambolitio’ iereo vaho niveve añe, teo ty nimb’ an-drova mb’eo, teo ty nimb’an-tolon-draha’e añe.
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
Rinambe ty ila’e ka o mpitoro’eo, nahivivio’ iereo, naho navetra’ iereo.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
Jinanji’ i mpanjakay, le nandofiry, naho rinoa’e añe i mpamono rezay vaho finorototo’e añ’afo ty anjomba’ iareo.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Le hoe re amo mpitoro’eo: Fa hinajary i enga-vaoy, fe tsy mañeva o nambarañeo.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Akia henaneo mb’amo lalañeo mb’eo, le ambarao ze tendreke hiatreke i sabadidan’ enga-valiy.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
Niavotse mb’amo lalañeo mb’eo o mpitoroñeo, le hene natontoñe ze nizoeñe ndra ty soa ndra ty raty vaho nifonitse mpikama i sabadidan’ enga-valiy.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
Nizilike ao i mpanjakay hisary o nikamao, naho nanjo ondaty tsy nisaroñe sikim-panambaliañe,
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
le hoe re tama’e: O rañetse, akore ty nimoaha’o atoañe, ihe tsy aman-tsarimbom-panambaliañe? F’ie nitsiñe.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Le hoe i mpanjakay tamo mpitoro’eo: Rohizo o taña’e naho tombo’eo vaho ajorobo an-kerakeran-tsikeokeoke ao, am-paran-kalalefan-tsikeokeok’ ao; amy fangololoihañe naho ali-vazañey.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
Maro ty kinanjy, fa tsi-ampeampe ro joboñeñe.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Niveve hey o Fariseoo, hikilily ty hampidreñam-pandrike aze an-tsaontsi’e.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
Le nirahe’ iereo mb’ama’e mb’eo ty ila’ o mpiana’ iareoo naho ty boak’ amo borizà’ i Herodao, hanao ty hoe: O Talè, apota’ay te migahin-dRehe, mañoke o lalan’ Añahareo an-dili-po, tsy an-kahembañe, vaho tsy mirihy.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Isaontsio ty heve’o: Hake hao ty mandroroñe amy Kaisara, he tsie?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Fe niarofoana’ Iesoà ty famañahia’ iareo, le hoe re, Ty soa-miatreke, ino ty anigiha’ areo ahy?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Atorò ahy i bogady faroroñey. Le nindesa’ iereo drala sotra.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
Le hoe re tam’iereo: Sare ia naho vinta’ia v’itoy?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
Hoe iereo: A i Kaisara. Le hoe t’i Iesoà tam’ iereo: Ampolio amy Kaisara ze a i Kaisara, naho aman’ Añahare ze an’ Andrianañahare.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
Nahajanjiñe iereo le nilatsa naho nisitake aze vaho nibioñe.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
Tamy àndro zay, nifañaoñe ama’e o Tsadokeo, o mandietse ty fitroarañ’ an’ kavilasio, le nañontane aze
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
ty hoe: O Talè, toe nisaontsie’ i Mosè aman-tika, t’ie mitrao-pimoneñe ty mpirahalahy naho mihomake ty raike tsy aman’ ana-dahy, le ty rahalahi’e ty hañenga i nivali’ey hampitroara’e tiry ho a i rahalahi’ey.
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Inao, t’ie fito mirahalahy aman-tika, nañenga valy ty zoke’e le nivetrake tsy nampipoke tiry, le nengae’ i rahalahi’ey i vali’ey.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
Nanao zay ka i faha-roey naho ty faha-telo, pak’amy faha-fitoy.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
Ie añe, nihomake i rakembay.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
Aa kanao fanaña’ iareo iaby, ia amy fito rey ty ho vali’e?
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Tinoi’ Iesoà ty hoe iereo: Mandilatse nahareo naho tsy mahafohiñe ndra o pinatetseo ndra ty haozaran’ Añahare.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
Ie amy androm-pampivañonan-ko veloñey, tsy hañenga ampela ty lahilahy, ndra lahilahy ty ampela, fa hanahake o anjelin’ Añahare andindìñeo.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
Tsy vinaki’ areo hao, ty amy fampitroarañe o vilasioy, i nitsara’ Iehovà ama’ areoy ty hoe:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
Zaho Iehovà ro Andrianañahare’ i Abraàme, naho t’i Andrianañahare’ Isaka, naho t’i Andrianañahare’ Iakobe? Kanao izay, le tsy Andrianañahare’ o nihomakeo re, fa a o veloñeo.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
Ie nahajanjiñe zay i lahialeñey le nilatsa amy hihi’ey.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
Aa ie nirendre’ o Fariseoo te tsy nanan-kavale o Tsadokeo, le nifanontoñe,
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
le hoe ty ontane’ ty mpahay Hake ama’e hitsoke aze:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
O Talè, inoñe ty lily lohà’e amy Hake ao?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Le hoe re tama’e: Kokò t’Iehovà Andrianañahare’o an-kaampon’ arofo naho an-kaliforam-piaiñe vaho an-kaozara’o iaby.
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
Zay ty lohà’e.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
Hambañ’ama’e ty faha-roe: Kokò ondatio manahake ty vata’o.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
Amy lily roe rey ro iantehera’ t’i Hake iaby naho o Mpitokio.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Nifandrimboñe o Fariseoo, le nañontanea’ Iesoà
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
ty hoe, Akore ty safiri’ areo ty amy Norizañey? T’ie ana’ ia? Tinoi’ iereo ty hoe: Ana’ i Davide.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Hoe re tam’ iereo: Aa vaho akore t’i Davide, ie añamy Arofo Masiñey ro nikanjy aze ty hoe: Talè,
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
amy pinatetse ty hoe: Nitsara amy Talèko t’Iehovà ami’ty hoe: Mitoboha an-tañako havana etoa ampara’ te anoeko atimpahem-pandia’o o rafelahi’oo?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Aa kanao natao’ i Davide: Talè, inoñe ty maha ana’e aze.
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
Tsy nahatoiñe aze ndra volan-draike iereo, le tsy teo henane zay ty nahavany nañontane aze ndra inoñ’inoñe.
