< Mateu 22 >

1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
イエスまた譬をもて答へて言ひ給ふ
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
『天國は己が子のために婚筵を設くる王のごとし。
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
婚筵に招きおきたる人々を迎へんとて僕どもを遺ししに、來るを肯はず。
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
復ほかの僕どもを遣すとて言ふ「招きたる人々に告げよ、視よ、晝餐は既に備りたり。我が牛も肥えたる畜も屠られて、凡ての物 備りたれば、婚筵に來れと」
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
然るに人々 顧みずして、或 者は己が畑に、或 者は己が商賣に往けり。
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
また他の者は僕を執へて、辱しめかつ殺したれば、
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
王 怒りて軍勢を遣し、かの兇行者を滅して其の町を燒きたり。
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
かくて僕どもに言ふ「婚筵は既に備りたれど、招きたる者どもは相應しからず。
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
されば汝ら街に往きて、遇ふほどの者を婚筵に招け」
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
僕ども途に出でて、善きも惡しきも遇ふほどの者をみな集めたれば、婚禮の席は客にて滿てり。
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
王、客を見んとて入り來り、一人の禮服を著けぬ者あるを見て、
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
之に言ふ「友よ、如何なれば禮服を著けずして此處に入りたるか」かれ默しゐたり。
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
ここに王、侍者らに言ふ「その手 足を縛りて外の暗黒に投げいだせ、其處にて哀哭・切齒することあらん」
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
それ招かるる者は多かれど、選ばるる者は少し』
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
ここにパリサイ人ら出でて、如何にしてかイエスを言の羂に係けんと相 議り、
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
その弟子らをヘロデ黨の者どもと共に遺して言はしむ『師よ、我らは知る、なんじは眞にして、眞をもて神の道を教へ、かつ誰をも憚りたまふ事なし、人の外貌を見 給はぬ故なり。
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
されば我らに告げたまへ、貢をカイザルに納むるは可きか、惡しきか、如何に思ひたまふ』
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
イエスその邪曲なるを知りて言ひたまふ『僞善者よ、なんぞ我を試むるか。
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
貢の金を我に見せよ』彼らデナリ一つを持ち來る。
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
イエス言ひ給ふ『これは誰の像、たれの號なるか』
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
彼ら言ふ『カイザルのなり』ここに彼らに言ひ給ふ『さらばカイザルの物はカイザルに、神の物は神に納めよ』
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
彼ら之を聞きて怪しみ、イエスを離れて去り往けり。
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
復活なしといふサドカイ人ら、その日みもとに來り問ひて言ふ
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
『師よ、モーセは「人もし子なくして死なば、其の兄弟かれの妻を娶りて、兄弟のために世嗣を擧ぐべし」と云へり。
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
我らの中に七人の兄弟ありしが、兄めとりて死に、世嗣なくして其の妻を弟に遺したり。
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
その二その三より、その七まで皆かくの如く爲し、
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
最後にその女も死にたり。
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
されば復活の時、その女は七人のうち誰の妻たるべきか、彼ら皆これを妻としたればなり』
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
イエス答へて言ひ給ふ『なんぢら聖書をも神の能力をも知らぬ故に誤れり。
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
それ人よみがへりの時は、娶らず嫁がず、天に在る御使たちの如し。
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
死人の復活に就きては、神なんぢらに告げて、
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
「我はアブラハムの神、イサクの神、ヤコブの神なり」と言ひ給へることを未だ讀まぬか。神は死にたる者の神にあらず、生ける者の神なり』
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
群衆これを聞きて其の教に驚けり。
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
パリサイ人ら、イエスのサドカイ人らを默さしめ給ひしことを聞きて相 集り、
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
その中なる一人の教法師、イエスを試むる爲に問ふ
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
『師よ、律法のうち孰の誡命が大なる』
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
イエス言ひ給ふ『「なんぢ心を盡し、精神を盡し、思を盡して主なる汝の神を愛すべし」
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
これは大にして第一の誡命なり。
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
第二もまた之にひとし「おのれの如くなんぢの隣を愛すべし」
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
律法 全體と預言者とは此の二つの誡命に據るなり』
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
パリサイ人らの集りたる時、イエス彼らに問ひて言ひ給ふ
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
『なんぢらはキリストに就きて如何に思ふか、誰の子なるか』かれら言ふ『ダビデの子なり』
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
イエス言ひ給ふ『さらばダビデ御靈に感じて何 故かれを主と稱ふるか。曰く
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
「主わが主に言ひ給ふ、われ汝の敵を汝の足の下に置くまでは、我が右に坐せよ」
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
斯くダビデ彼を主と稱ふれば、爭でその子ならんや』
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
誰も一言だに答ふること能はず、その日より敢へて復イエスに問ふ者なかりき。

< Mateu 22 >