Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Jesu ga m maama, ki pua ya maakpanjanma ne:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
Ti Diedo diema naani nani ya bado bo tieni o biga janma yeni.
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
O bo sɔni o tuonsɔnbila k ban gedi ki maadi yaabi k o yinba mi janma yeni ki bi gbeni mi jiema ki ban baa na ki je. Ama bi niba yen naa den bua ban cua.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Wan sɔni naacentɔba, ki yedi ba: “Ban maadi mani ba ke n bobni mi pocaajiema ki gbeni; n cedi ke bi kpaá n naakpanba yeni n yankpanba, likuli bobni ki gbeni, ji cua mani mi pocaajaanma.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
Ama baa cengi li pocaali jaanma po, yuakuli den toli wan bua naani, o ne, o kuanu po o tɔa mo o kpenkpendu po.
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
Yaaba n sieni ń cuo bi naacenba ki pua, ki cagni bi ne, ki kpa bi tianba.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
O badciamo pali ń be, wan sɔni o jakɔnda ban biani a nibiada yeni miana, ki sia bi dogu.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Yeni k o maadi o o jietienbila: mi jiema tieni ki gbeni, ama yaabi n ba je ki dagdi yenli.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Yeni, gedi mani a sankaditaana nni, ki yini yin la yaabi kuli.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
A tuonsɔnbila ne fii ki gedi a sanjala poki yini ban la yaabi kuli, a nibiada yeni a tadima, talgi nba kuliyeni, o jiediciagu gbie yeni bi niba yen kuli.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
O badciamo ń kua ki diidi yaaba n kaa, ki ba di mi jaanjiema, ki la yendo ke waa la o jaantiadi.
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
Wan buali o: “N dɔnli, a tieni ledi i ki kua ne ki naa lani a jaantiadi? Li nilo ń ya ŋmini
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Lanwani i, o badciamo ń maadi o naacenba: Loli mani o nui yeni o taana, ki lu o niinpo li biigli nni, li bubuuli yeni li ñinŋmanli ń ye naankani.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
Kelima, ban yini yaaba yabi, ama ban gagdi ki lugdi yaaba wa ki cie.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
lanyapo, farisienba ń jɔndi ki juogi bi ŋmiali nni, ki lingi ban ba tieni maama ki dali ki cuo Jesu o maama po.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
Ban sɔni bi naacenba Jesu kani, ke bi yegi yeni Juufinba badciamo, Herodi niba, ban maadi: “Canbáa, ti bani ke a tie mɔmɔndaano, ki wangi U Tienu ń bili ya sanu yeni i mɔni, ŋaa jie nilobá kuli, kaa go pia lugdima bi niba siiga.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Maadi ti ŋan pia ya maalma: Yiko cabi ke lan pa lompo Sesaari po bii laa cabi i?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Ke Jesu bandi bi biadma po. Bi den guu ke wan maadi ya maama n ba sagni o yeni juufinba bii Roma yikodanba i. Ke o buali ba, yinba mu muyiidmu ne, be n cedi ke i dia nni ku maadiagu ki bua yin cuo nni?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
“Waani mani nni yin kubi ya dibali ki pa lonpo”. Ke bi nagni o yeni li dibali.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
Jesu ń buali ba, “ŋma ya nannanli yeni ŋma ya yeli n ye li dibali ne po?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
Ke bi jiini, “Sesari i” Ke Jesu yedi ba, “Teni mani Sesari yaali n tie Sesari yaali, ki teni U Tienu, yaali n tie U Tienu yaali.”
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
Ban gbadi lanya maama, ke li yaalidi ba, ke bi siedi ki ŋa o.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
Li daali mɔno, sadiseyennba, yaaba n maali ke faadma ki ye mi kuuma puoli po, ń cua Jesu kani, ki buali o.
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
Canbáa, Moyiisi maadi, ke nilo ya kpe kaa pia biga, o ninjua ń taa o pakuali ki mali o kpiemo po puoli ŋuani.
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
To, ti siiga ninjaba lele den ye. o ciamo po ń kuani o pua, ki kpe, waa pia biga. Nani wan den ki pia biga yeni i, o ninjawaaga ń taa o pakuali,
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
Lan tua yeni mo lielo po, ki tuani o taalo, ki ya maa yeni ki ban biini o lelelo.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
Lani ń pendi, o pua mo ń kpe.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
Mi faadma yogu, ŋma ba yendi o pua? Kelima bikuli na kuani o.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesu ń jiini ba: “I ye mi tudma nni kelima yii gbia i diani niima nni, i naa go bani U Tienu paaciamu.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
Kelima mi faadma yogu, jaba ji kan taa puoba, puoba mo kan ji kuni jaba, bi baa tie nani U Tienu malekinba yeni tanpoli po.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
Yaali n nua mi faadma bi tinkpiba siiga, i ki cogi U Tienu ń yedi yaali ii?
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
N tie Abalahama Tienu, Isaka Tienu yeni Jakobo Tienu? U Tienu ki tie bi kpienba ya tienu ka ama bi fuodba ya Tienu i.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
Lan yaalidi ya niwulgu n bo ye li kani, ki cengi Jesu tunda.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
Farisienba ń gbadi ke o mubni sadiseyenba ñɔbu, ban taani ki kali
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
yendo bi siiga, yua n tie yiko banciamo ń buali o ya buali ne, ki bua bigni o:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
“Canbáa, U Tienu maabilkaama nni, mi laa maama n cie mikuli?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Jesu ń jiini o: “A baa bua O Diedo a Tienu yeni a pali kuli, yeni a naano kuli yeni a maalma kuli.
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
Mani n tie ya maabilkaama n lii ki cie mikuli.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
Ya maabilkaama n tua, ki naani yeni cincinli yaama n ne: “A baa bua a lielo nani a bá yeni.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
Yiko yeni bi sawalpuaba maama kuli maa lani maabilkaaliedma yeni po i.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Nani farisienba ń den taani ki ye yeni i, Jesu den buali ba.
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
Ki yedi ba: “I maali be i, Kiristu po? o tie ŋma ya biga i? Ke bi jiini o: Dafiid bijua i.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Ke Jesu maadi ba: “Li ga ledi i ke Dafiid ń gbie yeni Foŋanma ya yognu, ke o yini o O Diedo, wan maadi ya yognu:
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
O Diedo maadi n Diedo: “Kali n jienu ki guudi hali min ba cedi a yibalinba ń tua a taaŋmaada?”
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Dafiid ya yini Kiristu O Diedo, li ba ga ledi wan go ya tie o bijua?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
Obákuli ki fidi ki jiini o bá lanbonli. Hali yeni li daali, nilobá kuli ki ji buali o buali.
