Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Il reprit la parole, et continuant de raconter des paraboles, il leur dit:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
«Voici une similitude du Royaume des cieux: un roi, qui célébrait les noces de son fils,
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
envoya ses serviteurs prévenir les conviés de s'y rendre; mais ils ne voulurent pas venir.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
D'autres serviteurs furent, une seconde fois, envoyés avec cet ordre: dites ceci aux conviés: voici mon festin préparé; mes boeufs et les animaux engraissés sont tués; tout est prêt; venez aux noces.»
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
«Mais les conviés n'en tinrent nul compte et ils s'en allèrent, celui-ci à sa campagne, celui-là à ses affaires.
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
Quant aux autres, ils s'emparèrent des serviteurs, les outragèrent et les tuèrent.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
Se mettant en colère, le roi envoya ses troupes exterminer ces meurtriers et incendier leur ville.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Il dit ensuite à ses serviteurs: «Le festin de noces est prêt, mais ceux qui y avaient été invités n'en ont pas été dignes.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Parcourez donc les carrefours; et tous ceux que vous trouverez, appelez-les au festin de noces.»
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
Les serviteurs s'en allèrent alors par les rues, rassemblèrent tous ceux qu'ils rencontrèrent, bons et mauvais, de sorte que la salle fut remplie de convives.»
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
Étant entré pour voir ceux qui étaient à table, le roi vit là un homme qui n'avait point revêtu la robe nuptiale.
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
Mon ami, lui demanda-t-il, comment es-tu entré ici sans avoir de robe nuptiale? Il eut la bouche fermée.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Alors le roi dit aux gens de service: «Liez-le, pieds et mains, et jetez-le dehors, dans les ténèbres; là seront les pleurs et le grincement des dents.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
Beaucoup, en effet, sont appelés; peu sont élus.»
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Alors les Pharisiens, en s'en allant, se concertèrent pour le prendre au piège par ses propres paroles,
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
et ils lui envoyèrent leurs disciples, accompagnés des Hérodiens, qui lui dirent: «Maître, nous savons que tu es véridique et que tu enseignes en toute vérité la voie de Dieu, sans avoir souci de qui que ce soit, sans regarder à la figure des uns ou des autres.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Dis-nous donc quel est ton avis: Est-il permis, oui ou non, de payer l'impôt à César?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Mais Jésus, connaissant leur malice, répondit: «Pourquoi me mettez-vous à l'épreuve, hypocrites!
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
montrez-moi la monnaie de l'impôt.» Ils lui présentèrent un denier.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
«De qui est cette image? demanda-t-il, de qui cette inscription?»
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
Ils répondirent: «de César». Alors il leur dit: «Rendez donc à César ce qui est à César et à Dieu ce qui est à Dieu.»
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
Cette réponse les surprit et ils le laissèrent, ils partirent.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
Ce même jour, des Sadducéens, disant qu'il n'y a point de résurrection, vinrent lui poser une question.
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
«Maître, dirent-ils, Moïse a dit: «Si quelqu'un meurt sans laisser d'enfants, que son frère épouse sa veuve et suscite à celui-ci une postérité.»
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Or, parmi nous, il y a eu sept frères. Le premier s'est marié et est mort sans avoir de postérité; il a laissé sa femme à son frère.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
Pareillement le second, puis le troisième, jusqu'au septième.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
Enfin, après eux tous, la femme est morte.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
Duquel des sept, ayant été la femme détours, sera-t-elle donc l'épouse à la résurrection?»
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jésus leur répondit par ces paroles: «Vous êtes dans l'erreur, parce que vous ignorez et les Écritures et la puissance de Dieu.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
Les ressuscités, en effet, ne se marient pas et ne donnent pas en mariage, mais ils sont dans le ciel comme des anges.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
Et quant à la résurrection des morts, n'avez-vous pas lu cette parole que Dieu vous a dite:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d' Isaac, le Dieu de Jacob.» Or ce n'est point de morts, c'est de vivants qu'il est Dieu.»
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
Les multitudes qui entendaient étaient extrêmement frappées de son enseignement.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
Apprenant qu'il avait fermé la bouche aux Sadducéens, les Pharisiens se réunirent;
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
et l'un d'eux, un légiste, lui demanda pour le mettre à l'épreuve:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
«Maître, quel est, dans la Loi, le plus grand commandement?»
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Jésus lui dit: «Tu aimeras le Seigneur ton Dieu, de tout ton coeur, de toute ton âme, de toute ta pensée.»
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
C'est le grand et le premier commandement.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
Il y en a un second qui lui est semblable: «Tu aimeras ton prochain comme toi même.»
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
De ces deux commandements dépendent «la Loi» tout entière, ainsi que «les Prophètes ».
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Les Pharisiens se trouvant rassemblés, Jésus leur posa cette question:
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
«Quelle est votre opinion sur le Christ? de qui est-il fils?» Ils lui dirent: «de David.»
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Comment donc, reprit-il, David inspiré l'appelle-t-il «Seigneur» quand il dit:
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
«Le Seigneur a dit à mon Seigneur, Siège à ma droite Jusqu'à ce que j'aie mis tes ennemis sous tes pieds?»
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Si David l'appelle «Seigneur» comment donc est-il son fils?» —
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
Nul ne put lui répondre un mot et, depuis ce jour-là, personne n'osa plus le questionner.
