Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
And Jesus answered and spoke to them again by parables, and said,
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
The kingdom of heaven is like a certain king, who made a marriage for his son,
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
And sent his servants to call them that were invited to the wedding: and they would not come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Again, he sent other servants, saying, Tell them who are invited, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready: come to the marriage.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
But they made light of it, and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
And the remnant took his servants, and treated them spitefully, and slew them.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
But when the king heard of it, he was angry: and he sent his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then he saith to his servants, The wedding is ready, but they who were invited were not worthy.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, invite to the marriage.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
And when the king came in to see the guests, he saw there a man who had not a wedding garment:
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
And he saith to him, Friend, how camest thou in here not having a wedding garment? And he was speechless.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called, but few are chosen.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in his talk.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
And they sent out to him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any man: for thou regardest not the person of men.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Show me the tribute money. And they brought to him a penny.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
And he saith to them, Whose is this image and superscription?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
They say to him, Caesar’s. Then saith he to them, Render therefore to Caesar the things which are Caesar’s; and to God the things that are God’s.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
When they had heard these words, they marvelled, and left him, and departed.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
The same day came to him the Sadducees, who say that there is no resurrection, and asked him,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
Saying, Master, Moses said, If a man dies, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed to his brother.
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now there were with us seven brothers: and the first, when he had married a wife, died, and, having no issue, left his wife to his brother:
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
Likewise the second also, and the third, to the seventh.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
And last of all the woman died also.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
Therefore in the resurrection whose wife shall she be of the seven? for they all had her.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesus answered and said to them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
But as concerning the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken to you by God, saying,
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
And when the multitude heard this, they were astonished at his doctrine.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were gathered together about him.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
Then one of them, who was a lawyer, asked him a question, tempting him, and saying,
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Master, which is the great commandment in the law?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Jesus said to him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is the first and great commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
And the second is like it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
On these two commandments hang all the law and the prophets.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say to him, The Son of David.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
He saith to them, How then doth David in spirit call him Lord, saying,
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
The LORD said to my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thy enemies thy footstool?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
If David then calleth him Lord, how is he his son?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
And no man was able to answer him a word, neither dared any man from that day forth ask him any more questions.
