Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Once again Jesus spoke to them in parables, saying,
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
“The kingdom of heaven can be compared to a king who prepared a wedding feast for his son.
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
He sent his servants to call those who had been invited to the wedding feast, but they would not come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Again he sent other servants, saying, ‘Tell those who are invited, “Behold, I have prepared my dinner, my oxen and the fattened cattle have been slaughtered, and everything is ready. Come to the wedding feast.”’
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
But they paid no attention and went away, one to his own field and another to his business.
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
The rest seized his servants, mistreated them, and killed them.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
When the king heard about it, he was furious. So he sent his armies, who destroyed those murderers and burned down their city.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then he said to his servants, ‘The wedding feast is ready, but those who were invited were not worthy.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Go therefore to where the roads exit the city and invite to the wedding feast anyone you find.’
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
So the servants went out to the roads and gathered together all whom they found, both evil and good, and the wedding feast was filled with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
“But when the king came in to see the guests, he saw a man there who was not clothed with a wedding garment.
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
So he said to him, ‘Friend, how did yoʋ come in here without a wedding garment?’ But the man was speechless.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then the king said to the servants, ‘Bind his feet and hands, take him away, and throw him into the outer darkness. In that place there will be weeping and gnashing of teeth.’
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called, but few are chosen.”
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then the Pharisees went and took counsel as to how they might ensnare Jesus in what he said.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
They sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, “Teacher, we know that yoʋ are true and teach the way of God in truth and defer to no one, for yoʋ do not show partiality.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Tell us then, what do yoʋ think? Is it lawful to pay taxes to Caesar or not?”
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
But Jesus knew their evil intent and said, “Why are you testing me, you hypocrites?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Show me the coin for the tax.” So they brought him a denarius.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
Then he said to them, “Whose image and inscription is this?”
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
They said to him, “Caesar's.” So he said to them, “Then render to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's.”
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
When they heard this, they were amazed. So they left him and went away.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
On that day some Sadducees (who say there is no resurrection) came to Jesus and asked him,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
“Teacher, Moses said, ‘If a man dies without having children, his brother must marry the widow and raise up offspring for him.’
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now there were seven brothers among us. The first married and died, and having no offspring, he left his wife to his brother.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
The same thing happened to the second and to the third, down to the seventh.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
Last of all, the woman also died.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
In the resurrection, therefore, which of the seven will she be the wife of? For they all had her.”
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesus answered them, “You are in error because you know neither the Scriptures nor the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
For in the resurrection people neither marry nor are they given in marriage. Instead, they are like angels of God in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
But as for the resurrection of the dead, have you not read what God said to you:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
‘I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob’? He is not the God of the dead, but of the living.”
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
And when the crowds heard this, they were astonished at his teaching.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
Now when the Pharisees heard that Jesus had silenced the Sadducees, they gathered together.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
And one of them, a lawyer, asked Jesus a question to test him:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
“Teacher, which is the greatest commandment in the law?”
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Jesus said to him, “‘Yoʋ shall love the Lord yoʋr God with all yoʋr heart, with all yoʋr soul, and with all yoʋr mind.’
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is the most important and greatest commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
And a second is like it: ‘Yoʋ shall love yoʋr neighbor as yoʋrself.’
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
All the Law and the Prophets hang on these two commandments.”
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
“What do you think about the Christ? Whose son is he?” They said to him, “David's.”
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
He said to them, “How is it then that David, in the Spirit, calls him ‘Lord,’ saying,
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
‘The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand until I make yoʋr enemies a footstool for yoʋr feet”’?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
If David calls him ‘Lord,’ how is he his son?”
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
No one was able to say anything in reply, nor did anyone dare to ask him questions anymore from that day forward.
