Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
And Jesus answered and spake again in parables unto them, saying,
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
The kingdom of heaven is likened unto a certain king, which made a marriage feast for his son,
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
and sent forth his servants to call them that were bidden to the marriage feast: and they would not come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Again he sent forth other servants, saying, Tell them that are bidden, Behold, I have made ready my dinner: my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready: come to the marriage feast.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
But they made light of it, and went their ways, one to his own farm, another to his merchandise:
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
and the rest laid hold on his servants, and entreated them shamefully, and killed them.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
But the king was wroth; and he sent his armies, and destroyed those murderers, and burned their city.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they that were bidden were not worthy.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Go ye therefore unto the partings of the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage feast.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
And those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was filled with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
But when the king came in to behold the guests, he saw there a man which had not on a wedding-garment:
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
and he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding-garment? And he was speechless.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then the king said to the servants, Bind him hand and foot, and cast him out into the outer darkness; there shall be the weeping and gnashing of teeth.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called, but few chosen.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then went the Pharisees, and took counsel how they might ensnare him in [his] talk.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
And they send to him their disciples, with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, and carest not for any one: for thou regardest not the person of men.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
And he saith unto them, Whose is this image and superscription?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
They say unto him, Caesar’s. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things that are Caesar’s; and unto God the things that are God’s.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
And when they heard it, they marveled, and left him, and went their way.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
On that day there came to him Sadducees, which say that there is no resurrection: and they asked him,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
saying, Master, Moses said, If a man die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed unto his brother.
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now there were with us seven brethren: and the first married and deceased, and having no seed left his wife unto his brother;
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
in like manner the second also, and the third, unto the seventh.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
And after them all the woman died.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
In the resurrection therefore whose wife shall she be of the seven? for they all had her.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
But Jesus answered and said unto them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as angels in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
But as touching the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken unto you by God, saying,
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not [the God] of the dead, but of the living.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
And when the multitudes heard it, they were astonished at his teaching.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
But the Pharisees, when they heard that he had put the Sadducees to silence, gathered themselves together.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
And one of them, a lawyer, asked him a question, tempting him,
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Master, which is the great commandment in the law?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
And he said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is the great and first commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
And a second like [unto it] is this, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
On these two commandments hangeth the whole law, and the prophets.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
saying, What think ye of the Christ? whose son is he? They say unto him, [The son] of David.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
He saith unto them, How then doth David in the Spirit call him Lord, saying,
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
The Lord said unto my Lord, Sit thou on my right hand, Till I put thine enemies underneath thy feet?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
If David then calleth him Lord, how is he his son?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
And no one was able to answer him a word, neither durst any man from that day forth ask him any more questions.
