Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Once more Jesus spoke to them in parables.
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
‘The kingdom of heaven,’ he said, ‘may be compared to a king who gave a banquet in honour of his son’s wedding.
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
He sent his servants to call those who had been invited to the banquet, but they were unwilling to come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
A second time he sent some servants, with orders to say to those who had been invited “I have prepared my meal, my cattle and fat beasts are killed and everything is ready; come to the banquet.”
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
They, however, took no notice, but went off, one to their farm, another to their business;
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
while the rest, seizing his servants, ill-treated them and killed them.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
The king, in anger, sent his troops, put those murderers to death, and set their city on fire.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then he said to his servants “The banquet is prepared, but those who were invited were not worthy.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
So go to the cross-roads, and invite everyone you find to the banquet.”
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
The servants went out into the roads and collected all the people whom they found, whether bad or good; and the bridal-hall was filled with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
But, when the king went in to see his guests, he noticed there a man who had not put on a wedding-robe.
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
So he said to him “My friend, how is it that you came in here without a wedding-robe?” The man was speechless.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then the king said to the attendants “Tie him hand and foot, and put him out into the darkness outside, where there will be weeping and grinding of teeth.”
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called, but few chosen.’
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then the Pharisees went away and conferred together as to how they might lay a trap for Jesus in the course of conversation.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
They sent their disciples, with the Herodians, to say to him, ‘Teacher, we know that you are an honest person, and that you teach the way of God honestly, and are not afraid of anyone; for you pay no regard to a person’s position.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Tell us, then, what you think. Are we right in paying taxes to the Emperor, or not?’
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Perceiving their malice, Jesus answered, ‘Why are you testing me, you hypocrites?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Show me the coin with which the tax is paid.’ And, when they had brought him a coin,
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
he asked, ‘Whose head and title are these?’
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
‘The Emperor’s,’ they answered, at which he said to them, ‘Then pay to the Emperor what belongs to the Emperor, and to God what belongs to God.’
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
They wondered at his answer, and left him alone and went away.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
That same day some Sadducees came up to Jesus, maintaining that there is no resurrection. Their question was this, –
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
‘Teacher, Moses said – “should a man die without children, the man’s brother will become the husband of the widow, and raise a family for his brother.”
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now we had living among us seven brothers; of whom the eldest married and died, and, as he had no family, left his wife for his brother.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
The same thing happened to the second and the third brothers, and indeed to all the seven.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
The woman herself died last of all.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
At the resurrection, then, whose wife will she be out of the seven, all of them having been married to her?’
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
‘Your mistake,’ replied Jesus, ‘is due to your ignorance of the scriptures, and of the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
For at the resurrection there is no marrying or being married, but all who rise are as angels in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
As to the resurrection of the dead, have you not read these words of God –
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
“I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob”? He is not the God of dead people, but of living.’
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
The crowds, who had been listening to him, were greatly struck with his teaching.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
When the Pharisees heard that Jesus had silenced the Sadducees, they collected together.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
Then one of them, a Student of the Law, to test him, asked this question –
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
‘Teacher, what is the greatest commandment in the Law?’
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
His answer was, ‘You must love the Lord your God with all your heart, and with all your soul, and with all your mind.
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is the great first commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
The second, which is like it, is this – You must love your neighbour as you love yourself.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
On these two commandments hang all the Law and the prophets.’
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
Before the Pharisees separated, Jesus put this question to them –
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
‘What do you think about the Christ? Whose son is he?’ ‘David’s,’ they said.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
‘How is it, then,’ Jesus replied, ‘that David, speaking under inspiration, calls him “lord,” in the passage –
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
“The Lord said to my Lord: Sit at my right hand, until I put your enemies beneath your feet”?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Since, then, David calls him “lord,” how is he David’s son?’
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
No one could say a word in answer; nor did anyone after that day venture to question him further.
