Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Jesus answered and spoke to them again in parables, and said,
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
The kingdom of heaven is like a certain king, who made a marriage-feast for his son,
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
and sent forth his servants to call to the feast those who had been invited; and they would not come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Again, he sent other servants, saying, Tell those who have been invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready; come to the feast.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
But they made light of it, and went away; one to his farm, another to his merchandise.
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
And the rest seized his servants, and ill-treated and slew them.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
And the king was enraged; and sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned their city.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then saith he to his servants, The feast is ready, but those who were invited were not worthy.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Go therefore into the thoroughfares, and as many as ye find, invite to the feast.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
So those servants went out into the highways, and gathered together all, as many as they found, both bad and good; and the bride-chamber was fully furnished with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
And the king, coming in to view the guests, saw there a man who had not on a wedding garment;
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
and he saith to him, Friend, how camest thou in here, not having a wedding garment? And he was struck dumb.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then the king said to the servants, Bind him hand and foot, and cast him out into the outer darkness; there will be wailing and gnashing of teeth.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called, but few are chosen.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then the Pharisees went and consulted together how l they might ensnare him in speech.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, and thou carest for no one; for thou regardest not the person of men.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Tell us, therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
But Jesus, perceiving their wickedness, said, Why are ye trying me, hypocrites?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Show me the tribute money. And they brought to him a denary.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
And Jesus saith to them, Whose is this image and inscription?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
They say, Caesar's. Then saith he to them, Render then to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
And hearing this, they wondered, and left him, and went away.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
The same day there came to him Sadducees, saying that there is no resurrection; and they asked him,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
saying, Teacher, Moses said, “If a man die having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed to his brother.”
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now there were with us seven brothers; and the first married and died; and, having no offspring, left his wife to his brother.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
And so also the second, and the third, even to the seventh.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
And last of all the woman died.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
In the resurrection, then, of which of the seven will she be the wife? For they all had her.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesus answered and said to them, Ye err, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
But concerning the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken to you by God, saying,
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
“I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob”? He is not a God of the dead, but of the living.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
And when the multitudes heard this, they were astonished at his teaching.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
And the Pharisees, hearing that he had put the Sadducees to silence, assembled together;
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
and one of them, a lawyer, asked, trying him,
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Teacher, which commandment is great in the Law?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
And he said to him, “Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.”
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is the great and first commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
There is a second like it: “Thou shalt love thy neighbor as thyself.”
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
On these two commandments hang all the Law and the Prophets.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
And while the Pharisees were assembled, Jesus asked them,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
saying, What think ye concerning the Christ? whose son is he? They say to him, David's.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
He saith to them, How then doth David in the Spirit call him lord? saying,
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
“The Lord said to my lord, Sit thou on my right hand, till I put thine enemies under thy feet.”
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
If David then calleth him lord, how is he his son?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
And no one was able to answer him a word; nor durst any one from that day question him any more.
