Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
And Jesus answering spoke to them again in parables, saying,
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
The kingdom of the heavens has become like a king who made a wedding feast for his son,
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
and sent his bondmen to call the persons invited to the wedding feast, and they would not come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Again he sent other bondmen, saying, Say to the persons invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatted beasts are killed, and all things ready; come to the wedding feast.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
But they made light of it, and went, one to his own land, and another to his commerce.
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
And the rest, laying hold of his bondmen, ill-treated and slew [them].
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
And [when] the king [heard of it he] was wroth, and having sent his forces, destroyed those murderers and burned their city.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then he says to his bondmen, The wedding feast is ready, but those invited were not worthy;
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
go therefore into the thoroughfares of the highways, and as many as ye shall find invite to the wedding feast.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
And those bondmen went out into the highways, and brought together all as many as they found, both evil and good; and the wedding feast was furnished with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
And the king, having gone in to see the guests, beheld there a man not clothed with a wedding garment.
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
And he says to him, [My] friend, how camest thou in here not having on a wedding garment? But he was speechless.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then said the king to the servants, Bind him feet and hands, and take him away, and cast him out into the outer darkness: there shall be the weeping and the gnashing of teeth.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called ones, but few chosen ones.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then went the Pharisees and held a council how they might ensnare him in speaking.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true and teachest the way of God in truth, and carest not for any one, for thou regardest not men's person;
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
tell us therefore what thou thinkest: Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
But Jesus, knowing their wickedness, said, Why tempt ye me, hypocrites?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Shew me the money of the tribute. And they presented to him a denarius.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
And he says to them, Whose [is] this image and superscription?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
They say to him, Caesar's. Then he says to them, Pay then what is Caesar's to Caesar, and what is God's to God.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
And when they heard [him], they wondered, and left him, and went away.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
On that day came to him Sadducees, who say there is no resurrection; and they demanded of him,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
saying, Teacher, Moses said, If any one die, not having children, his brother shall marry his wife and shall raise up seed to his brother.
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now there were with us seven brethren; and the first having married died, and not having seed, left his wife to his brother.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
In like manner also the second and the third, unto the seven.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
And last of all the woman also died.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
In the resurrection therefore of which of the seven shall she be wife, for all had her?
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
And Jesus answering said to them, Ye err, not knowing the scriptures nor the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are as angels of God in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
But concerning the resurrection of the dead, have ye not read what was spoken to you by God, saying,
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not God of [the] dead, but of [the] living.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
And when the crowds heard [it] they were astonished at his doctrine.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
But the Pharisees, having heard that he had put the Sadducees to silence, were gathered together.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
And one of them, a lawyer, demanded, tempting him, and saying,
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Teacher, which is the great commandment in the law?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
And he said to him, Thou shalt love [the] Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy understanding.
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is [the] great and first commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
And [the] second is like it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
On these two commandments the whole law and the prophets hang.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
And the Pharisees being gathered together, Jesus demanded of them,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
saying, What think ye concerning the Christ? whose son is he? They say to him, David's.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
He says to them, How then does David in Spirit call him Lord, saying,
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
The Lord said to my Lord, Sit on my right hand until I put thine enemies under thy feet?
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
If therefore David call him Lord, how is he his son?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
And no one was able to answer him a word, nor did any one dare from that day to question him any more.
