Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Once again, Jesus spoke to them in parables:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
“The kingdom of heaven is like a king who prepared a wedding banquet for his son.
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
He sent his servants to call those he had invited to the banquet, but they refused to come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Again, he sent other servants and said, ‘Tell those who have been invited that I have prepared my dinner. My oxen and fattened cattle have been killed, and everything is ready. Come to the wedding banquet.’
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
But they paid no attention and went away, one to his field, another to his business.
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
The rest seized his servants, mistreated them, and killed them.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
The king was enraged, and he sent his troops to destroy those murderers and burn their city.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then he said to his servants, ‘The wedding banquet is ready, but those I invited were not worthy.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Go therefore to the crossroads and invite to the banquet as many as you can find.’
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
So the servants went out into the streets and gathered everyone they could find, both evil and good, and the wedding hall was filled with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
But when the king came in to see the guests, he spotted a man who was not dressed in wedding clothes.
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
‘Friend,’ he asked, ‘how did you get in here without wedding clothes?’ But the man was speechless.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then the king told the servants, ‘Tie him hand and foot, and throw him into the outer darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.’
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called, but few are chosen.”
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then the Pharisees went out and conspired to trap Jesus in His words.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
They sent their disciples to Him along with the Herodians. “Teacher,” they said, “we know that You are honest and that You teach the way of God in accordance with the truth. You seek favor from no one, because You pay no attention to external appearance.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
So tell us what You think: Is it lawful to pay taxes to Caesar or not?”
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
But Jesus knew their evil intent and said, “You hypocrites, why are you testing Me?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Show Me the coin used for the tax.” And they brought Him a denarius.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
“Whose image is this,” He asked, “and whose inscription?”
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
“Caesar’s,” they answered. So Jesus told them, “Give to Caesar what is Caesar’s, and to God what is God’s.”
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
And when they heard this, they were amazed. So they left Him and went away.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
That same day the Sadducees, who say there is no resurrection, came to Jesus and questioned Him.
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
“Teacher,” they said, “Moses declared that if a man dies without having children, his brother is to marry the widow and raise up offspring for him.
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now there were seven brothers among us. The first one married and died without having children. So he left his wife to his brother.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
The same thing happened to the second and third brothers, down to the seventh.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
And last of all, the woman died.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
In the resurrection, then, whose wife will she be of the seven? For all of them were married to her.”
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesus answered, “You are mistaken because you do not know the Scriptures or the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
In the resurrection, people will neither marry nor be given in marriage. Instead, they will be like the angels in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
But concerning the resurrection of the dead, have you not read what God said to you:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
‘I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob’? He is not the God of the dead, but of the living.”
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
When the crowds heard this, they were astonished at His teaching.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
And when the Pharisees heard that Jesus had silenced the Sadducees, they themselves gathered together.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
One of them, an expert in the law, tested Him with a question:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
“Teacher, which commandment is the greatest in the Law?”
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Jesus declared, “‘Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind.’
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is the first and greatest commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
And the second is like it: ‘Love your neighbor as yourself.’
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
All the Law and the Prophets hang on these two commandments.”
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
While the Pharisees were assembled, Jesus questioned them:
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
“What do you think about the Christ? Whose son is He?” “David’s,” they answered.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
Jesus said to them, “How then does David in the Spirit call Him ‘Lord’? For he says:
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
‘The Lord said to my Lord, “Sit at My right hand until I put Your enemies under Your feet.”’
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
So if David calls Him ‘Lord,’ how can He be David’s son?”
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
No one was able to answer a word, and from that day on no one dared to question Him any further.
