Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
ⲁ̅ⲡⲁⲗⲓⲛ ⲟⲛ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
ⲃ̅ϫⲉ ⲉⲥⲧⲛⲧⲱⲛ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲛⲙⲡⲏⲩⲉ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲣⲣⲟ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲉⲓⲣⲉ ⲛⲟⲩϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲙⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
ⲅ̅ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉϥϩⲙϩⲁⲗ ⲉⲧⲱϩⲙ ⲉⲛⲉⲧⲧⲁϩⲙ ⲉⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲡⲟⲩⲟⲩⲱϣ ⲉⲉⲓ
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
ⲇ̅ⲡⲁⲗⲓⲛ ⲟⲛ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲕⲉϩⲙϩⲁⲗ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁϫⲓⲥ ⲛⲛⲉⲧⲧⲁϩⲙ ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲡⲁⲁⲣⲓⲥⲧⲟⲛ ⲁⲓⲥⲃⲧⲱⲧϥ ⲛⲁⲙⲁⲥⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲥⲁⲛⲁϣⲧ ⲥⲉϣⲁⲁⲧ ⲁⲩⲱ ⲛⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲥⲃⲧⲱⲧ ⲁⲙⲏⲓⲧⲛ ⲉⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
ⲉ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲁⲙⲉⲗⲉⲓ ⲁⲩⲃⲱⲕ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲙⲉⲛ ⲉⲛⲉⲩϭⲟⲟⲙ ⲕⲉⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲉⲧⲉϥⲉⲓⲉⲡϣⲱⲧ
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
ⲋ̅ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲛⲉϥϩⲙϩⲁⲗ ⲁⲩⲥⲟⲥⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲟⲟⲩⲧⲟⲩ
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
ⲍ̅ⲡⲣⲣⲟ ⲇⲉ ⲁϥⲛⲟⲩϭⲥ ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉϥⲥⲧⲣⲁⲧⲉⲩⲙⲁ ⲁϥⲧⲁⲕⲟ ⲛⲛⲣⲉϥϩⲱⲧⲃ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲣⲱⲕϩ ⲛⲧⲉⲩⲡⲟⲗⲓⲥ
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
ⲏ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲉϥϩⲙϩⲁⲗ ϫⲉ ⲡⲙⲁ ⲛϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲙⲉⲛ ⲥⲃⲧⲱⲧ ⲛⲉⲧⲧⲁϩⲙ ⲇⲉ ⲛⲉⲩⲙⲡϣⲁ ⲁⲛ
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
ⲑ̅ⲃⲱⲕ ϭⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲙⲙⲁ ⲛⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲛⲉϩⲓⲟⲟⲩⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲱϩⲙ ⲛⲛⲉⲧⲉⲧⲛⲛⲁϩⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲡⲙⲁ ⲛϣⲉⲗⲉⲉⲧ
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
ⲓ̅ⲁⲩⲉⲓ ϭⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲛϩⲙϩⲁⲗ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲛⲉϩⲓⲟⲟⲩⲉ ⲁⲩϫⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲁⲩϩⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲥ ϩⲓⲁⲅⲁⲑⲟⲥ ⲁϥⲙⲟⲩϩ ⲛϭⲓ ⲡⲙⲁ ⲛϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲛⲛⲉⲧⲛⲏϫ
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
ⲓ̅ⲁ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛϭⲓ ⲡⲣⲣⲟ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲛⲉⲧⲛⲏϫ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲙⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲙⲛϩⲃⲥⲱ ϩⲓⲱⲱϥ ⲙⲙⲁ ⲛϣⲉⲗⲉⲉⲧ
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡⲉϣⲃⲏⲣ ⲛⲁϣ ⲛϩⲉ ⲁⲕⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲙⲛϩⲃⲥⲱ ϩⲓⲱⲱⲕ ⲙⲙⲁ ⲛϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁⲣⲱϥ ⲧⲱⲙ
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
ⲓ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛϭⲓ ⲡⲣⲣⲟ ⲛⲛⲉⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲉⲓ ϫⲉ ⲙⲟⲩⲣ ⲛⲛⲉϥϭⲓϫ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲩϫⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲕⲁⲕⲉ ⲉⲧϩⲓⲃⲟⲗ ⲉϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲛϭⲓ ⲡⲣⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲡϭⲁϩϭϩ ⲛⲛⲟⲃϩⲉ
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
ⲓ̅ⲇ̅ϩⲁϩ ⲅⲁⲣ ⲛⲉⲧⲧⲁϩⲙ ϩⲉⲛⲕⲟⲩⲓ ⲇⲉ ⲛⲉⲧⲥⲟⲧⲡ
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
ⲓ̅ⲉ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩϫⲓ ⲛⲟⲩϣⲟϫⲛⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϭⲟⲡϥ ϩⲛ ⲟⲩϣⲁϫⲉ
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩϫⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ ⲛⲛⲉⲩⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲙⲛ ⲛϩⲏⲣⲱⲇⲓⲁⲛⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲧⲕⲟⲩⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲕϯ ⲥⲃⲱ ⲛϩⲏⲧⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉⲕⲣⲟⲟⲩϣ ⲁⲛ ⲡⲉ ϩⲁⲗⲁⲁⲩ ⲛⲉⲕϭⲱϣⲧ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲉϩⲟ ⲛⲣⲱⲙⲉ
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
ⲓ̅ⲍ̅ⲁϫⲓⲥ ϭⲉ ⲛⲁⲛ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲥⲇⲟⲕⲉⲓ ⲛⲁⲕ ⲉⲝⲉⲥⲧⲉⲓ ⲉϯⲕⲩⲛⲥⲟⲥ ⲙⲡⲣⲣⲟ ϫⲛⲟⲩⲕ ⲉⲝⲉⲥⲧⲉⲓ
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲉⲧⲉⲩⲡⲟⲛⲏⲣⲓⲁ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲛϩⲩⲡⲟⲕⲣⲓⲧⲏⲥ
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
ⲓ̅ⲑ̅ⲙⲁⲧⲟⲩⲟⲓ ⲉⲡⲛⲟⲙⲓⲥⲙⲁ ⲙⲡⲕⲩⲛⲥⲟⲥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲥⲁⲧⲉⲉⲣⲉ
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
ⲕ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲁⲛⲓⲙ ⲧⲉ ⲧⲉⲓϩⲓⲕⲱⲛ ⲙⲛ ⲧⲉⲓⲉⲡⲉⲓⲅⲣⲁⲫⲏ
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
ⲕ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲧⲁⲡⲣⲣⲟ ⲧⲉ ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϯ ϭⲉ ⲛⲛⲁⲡⲣⲣⲟ ⲙⲡⲣⲣⲟ ⲁⲩⲱ ⲛⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲕⲱ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲃⲱⲕ
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
ⲕ̅ⲅ̅ϩⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲥⲁⲇⲇⲟⲩⲕⲁⲓⲟⲥ ⲛⲁⲓ ⲉⲧϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲛ ⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲇⲉ
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
ⲕ̅ⲇ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲛϭⲓ ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ϫⲉ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲟⲩⲁ ⲙⲟⲩ ⲉⲙⲛⲧϥϣⲏⲣⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲣⲉⲡⲉϥⲥⲟⲛ ϫⲓ ⲛⲧⲉϥⲥϩⲓⲙⲉ ⲛϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥ ⲛⲟⲩⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲙⲡⲉϥⲥⲟⲛ
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
ⲕ̅ⲉ̅ⲉⲛⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲇⲉ ϩⲁⲧⲏⲛ ⲡⲉ ⲛϭⲓ ⲥⲁϣϥ ⲛⲥⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲡϣⲟⲣⲡ ⲁϥϫⲓϩⲓⲙⲉ ⲁϥⲙⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲙⲛⲧϥϣⲏⲣⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲕⲱ ⲛⲧⲉϥⲥϩⲓⲙⲉ ⲙⲡⲉϥⲥⲟⲛ
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
ⲕ̅ⲋ̅ϩⲟⲙⲟⲓⲱⲥ ⲡⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ϣⲁⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲙⲉϩⲥⲁϣϥ
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
ⲕ̅ⲍ̅ⲙⲛⲛⲥⲱⲟⲩ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲥⲙⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
ⲕ̅ⲏ̅ϩⲣⲁⲓ ϭⲉ ϩⲛ ⲧⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲉⲥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲥϩⲓⲙⲉ ⲛⲛⲓⲙ ⲙⲡⲥⲁϣϥ ⲁⲩϫⲓⲧⲥ ⲅⲁⲣ ⲧⲏⲣⲟⲩ
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛⲡⲗⲁⲛⲁ ⲉⲛⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ⲟⲩⲧⲉ ⲧϭⲟⲙ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
ⲗ̅ϩⲣⲁⲓ ⲅⲁⲣ ϩⲛ ⲧⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲟⲩⲧⲉ ⲙⲉⲩϫⲓⲥϩⲓⲙⲉ ⲟⲩⲧⲉ ⲙⲉⲩϩⲙⲟⲟⲥ ⲙⲛ ϩⲁⲓ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲑⲉ ⲛⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲡⲉ
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
ⲗ̅ⲁ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲇⲉ ⲛⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲙⲡⲉⲧⲛⲱϣ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
ⲗ̅ⲃ̅ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲓⲥⲁⲁⲕ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲓⲁⲕⲱⲃ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲁⲛⲉⲧⲟⲛϩ ⲡⲉ
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉϥⲥⲃⲱ
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲁϥϣⲧⲙⲣⲱⲟⲩ ⲛⲛⲥⲁⲇⲇⲟⲩⲕⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲟⲩ
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
ⲗ̅ⲉ̅ⲁϥϫⲛⲟⲩϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲁ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲟⲩⲛⲟⲙⲱⲇⲓⲇⲁⲥⲕⲁⲗⲟⲥ ⲉϥⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟϥ
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
ⲗ̅ⲋ̅ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲁϣ ⲧⲉ ⲧⲛⲟϭ ⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
ⲗ̅ⲍ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲕⲉⲙⲉⲣⲉⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲕⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲕϩⲏⲧ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲱ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲯⲩⲭⲏ ⲧⲏⲣⲥ ⲁⲩⲱ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲛⲉⲕⲙⲉⲉⲩⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
ⲗ̅ⲏ̅ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲧⲛⲟϭ ⲁⲩⲱ ⲧϣⲟⲣⲡ ⲉⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
ⲗ̅ⲑ̅ⲧⲙⲉϩⲥⲛⲧⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲧⲉ ⲧⲁⲓ ϫⲉ ⲉⲕⲉⲙⲉⲣⲉ ⲡⲉⲧϩⲓⲧⲟⲩⲱⲕ ⲛⲧⲉⲕϩⲉ
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
ⲙ̅ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲩⲁϣⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲓⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲥⲛⲧⲉ
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
ⲙ̅ⲁ̅ⲉⲩⲥⲟⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁϥϫⲛⲟⲩⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
ⲙ̅ⲃ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲥⲇⲟⲕⲉⲓ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲭⲥ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲡⲉ
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
ⲙ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲁϣ ⲛϩⲉ ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
ⲙ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲡⲉϫⲉⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙⲡⲁϫⲟⲉⲓⲥ ϫⲉ ϩⲙ ⲟⲟⲥ ⲛⲥⲁⲟⲩⲛⲁⲙ ⲙⲙⲟⲓ ϣⲁⲛϯⲕⲱ ⲛⲛⲉⲕϫⲓⲛϫⲉⲉⲩⲉ ϩⲁⲡⲉⲥⲏⲧ ⲛⲛⲉⲕⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
ⲙ̅ⲉ̅ⲉϣϫⲉ ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ϭⲉ ⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁϣ ⲛϩⲉ ⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ⲡⲉ
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
ⲙ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲟⲩⲟϣⲃⲉϥ ⲛⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲟⲩⲧⲉ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲧⲟⲗⲙⲁ ϫⲓⲛ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉϫⲛⲟⲩϥ
