Mateu 20

1 “Mbretëria e qiejve i ngjan, pra, një zot shtëpie, që doli herët në mëngjes për të pajtuar me mëditje punëtorë për vreshtin e vet.

Подобно бо есть Царствие Небесное человеку домовиту, иже изыде купно утро наяти делатели в виноград свой,

2 Mbasi ra në ujdi me punëtorët për një denar në ditë, i dërgoi në vreshtin e vet.

и совещав с делатели по пенязю на день, посла их в виноград свой.

3 Pastaj doli rreth orës së tretë dhe pa të tjerë që rrinin në shesh, të papunë.

И изшед в третий час, виде ины стоящя на торжищи праздны,

4 Dhe u tha atyre: “Shkoni edhe ju në vresht dhe unë do t’ju jap sa është e drejtë”. Dhe ata shkuan.

и тем рече: идите и вы в виноград мой, и еже будет правда, дам вам. Они же идоша.

5 Doli përsëri rreth orës së gjashtë dhe orës së nëntë dhe bëri po ashtu.

Паки же изшед в шестый и девятый час, сотвори такоже.

6 Kur doli përsëri rreth orës njëmbëdhjetë, gjeti disa të tjerë, të papunë, dhe u tha: “Përse rrini gjithë ditën këtu pa bërë asgjë?”.

Во единыйженадесять час изшед, обрете другия стоящя праздны и глагола им: что зде стоите весь день праздни?

7 Ata i thanë: “Sepse askush nuk na ka marrë me mëditje”. Ai u tha atyre: “Shkoni edhe ju në vresht dhe do të merrni aq sa është e drejtë”.

Глаголаша ему: яко никтоже нас наят. Глагола им: идите и вы в виноград (мой), и еже будет праведно, приимете.

8 Kur erdhi mbrëmja, i zoti i vreshtit i tha kujdestarit të vet: “Thirri punëtorët dhe jepu mëditjen e tyre, duke filluar nga ata të fundit e deri te të parët”.

Вечеру же бывшу, глагола господин винограда к приставнику своему: призови делатели и даждь им мзду, начен от последних до первых.

9 Dhe kur erdhën ata të orës njëmbëdhjetë, morën nga një denar secili.

И пришедше иже во единыйнадесять час, прияша по пенязю.

10 Kur erdhën të parët, menduan se do të merrnin më shumë, por edhe ata morën nga një denar secili.

Пришедше же первии мняху, яко вящше приимут: и прияша и тии по пенязю:

11 Duke e marrë, murmurisnin kundër zotit të shtëpisë,

приемше же роптаху на господина,

12 duke thënë: “Këta të fundit punuan vetëm një orë, dhe ti i trajtove si ne që hoqëm barrën dhe vapën e ditës”.

глаголюще, яко сии последнии един час сотвориша, и равных нам сотворил их еси, понесшым тяготу дне и вар.

13 Por ai duke u përgjigjur i tha njerit prej tyre: “Mik, unë nuk po të ha hakun; a nuk re në ujdi me mua për një denar?

Он же отвещав рече единому их: друже, не обижу тебе: не по пенязю ли совещал еси со мною?

14 Merr atë që të takon ty dhe shko; por unë dua t’i jap këtij të fundit aq sa ty.

Возми твое и иди: хощу же и сему последнему дати, якоже и тебе:

15 A nuk më lejohet të bëj me timen ç’të dua? Apo bëhesh sylig, sepse unë jam i mirë?”.

или несть ми леть сотворити, еже хощу, во своих ми? Аще око твое лукаво есть, яко аз благ есмь?

16 Kështu të fundit do të jenë të parët dhe të parët të fundit, sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.

Тако будут последнии перви, и первии последни: мнози бо суть звани, мало же избранных.

17 Pastaj, kur Jezusi po ngjitej në Jeruzalem, i mori mënjanë të dymbëdhjetë dishepujt gjatë rrugës dhe u tha atyre:

И восходя Иисус во Иерусалим, поят обанадесяте ученика едины на пути и рече им:

18 “Ja, ne ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t’u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe skribëve, dhe ata do ta dënojnë me vdekje.

се, восходим во Иерусалим, и Сын Человеческий предан будет архиереем и книжником: и осудят Его на смерть,

19 Do t’ua dorëzojnë pastaj në duart e paganëve që ta tallin, ta fshikullojnë dhe ta kryqëzojnë; por ai ditën e tretë do të ringjallet”.

и предадят Его языком на поругание и биение и пропятие: и в третий день воскреснет.

20 Atëherë nëna e bijve të Zebedeut iu afrua bashkë me bijtë e vet, ra përmbys para tij dhe i kërkoi diçka.

Тогда приступи к Нему мати сыну Зеведеову с сынома своима, кланяющися и просящи нечто от Него.

21 Dhe ai i tha: “Çfarë do?”. Ajo u përgjigj: “Urdhëro që këta dy bijtë e mi të ulen njeri në të djathtën dhe tjetri në të majtën në mbretërinë tënde”.

Он же рече ей: чесо хощеши? Глагола Ему: рцы, да сядета сия оба сына моя, един одесную Тебе, и един ошуюю (Тебе), во Царствии Твоем.

22 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur tha: “Ju nuk dini çfarë kërkoni; a mund ta pini ju kupën që unë do të pi dhe të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin unë do të pagëzohem? Ata i thanë: “Po, mundemi”.

Отвещав же Иисус рече: не веста, чесо просита: можета ли пити чашу, юже Аз имам пити, или крещением, имже Аз крещаюся, креститися? Глаголаста Ему: можева.

23 Atëherë ai u tha atyre: “Ju me të vërtetë do ta pini kupën time dhe do të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin unë do të pagëzohem; por nuk është në dorën time që të uleni në të djathtën time ose në të majtën time, por u është rezervuar atyre, të cilëve u është përgatitur nga Ati im”.

И глагола има: чашу убо Мою испиета, и крещением, имже Аз крещаюся, имате креститися: а еже сести одесную Мене и ошуюю Мене, несть Мое дати, но имже уготовася от Отца Моего.

24 Kur i dëgjuan këto fjalë, të dhjetët të tjerët u indinjuan kundër të dy vëllezërve.

И слышавше десять, негодоваша о обою брату.

25 Dhe Jezusi i thirri ata pranë vetes dhe u tha: “Ju e dini se të parët e kombeve i sundojnë ato dhe të mëdhenjtë përdorin pushtet mbi ato,

Иисус же призвав их, рече: весте, яко князи язык господствуют ими, и велицыи обладают ими:

26 por midis jush kështu nuk do të ndodhë; madje secili prej jush që do të dojë të bëhet i madh, qoftë shërbëtori juaj;

не тако же будет в вас: но иже аще хощет в вас вящший быти, да будет вам слуга:

27 dhe kushdo prej jush që do të dojë të jetë i pari, qoftë skllavi juaj.

и иже аще хощет в вас быти первый, буди вам раб:

28 Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t’i shërbejnë, por për të shërbyer dhe për të dhënë jetën e tij si çmim për shpengimin e shumë vetëve.

якоже Сын Человеческий не прииде, да послужат Ему, но послужити и дати душу Свою избавление за многих.

29 Kur po dilnin nga Jeriko, një turmë e madhe e ndoqi.

И исходящу Ему от Иерихона, по Нем иде народ мног.

30 Dhe ja, dy të verbër që uleshin gjatë rrugës, kur dëgjuan se po kalonte Jezusi, filluan të bërtasin duke thënë: “Ki mëshirë për ne, Zot, Biri i Davidit”.

И се, два слепца седяща при пути, слышавша, яко Иисус мимоходит, возописта, глаголюща: помилуй ны, Господи, Сыне Давидов.

31 Por turma i qortoi që të heshtnin; por ata bërtisnin edhe më fort duke thënë: “Ki mëshirë për ne, Zot, Biri i Davidit!”.

Народ же прещаше има, да умолчита: она же паче вопияста, глаголюща: помилуй ны, Господи, Сыне Давидов.

32 Atëherë Jezusi ndaloi, i thirri dhe tha: “Çfarë doni të bëj për ju?”.

И востав Иисус возгласи я и рече: что хощета, да сотворю вама?

33 Ata i thanë: “Zot, të na hapen sytë!”.

Глаголаста Ему: Господи, да отверзетеся очи наю.

34 Dhe Jezusi pati mëshirë për ta dhe ua preku sytë e tyre; dhe në atë çast u erdhi drita e syve dhe ata e ndiqnin.

Милосердовав же Иисус прикоснуся очию има: и абие прозреста има очи, и по Нем идоста.