Mateu 20

1 “Mbretëria e qiejve i ngjan, pra, një zot shtëpie, që doli herët në mëngjes për të pajtuar me mëditje punëtorë për vreshtin e vet.

ⲁ̅ⲉⲥⲧⲛⲧⲱⲛ ⲅⲁⲣ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲛⲙⲡⲏⲩⲉ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲣⲙⲙⲁⲟ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲉⲑⲛⲉⲉⲣⲅⲁⲧⲏⲥ ⲉⲡⲉϥⲙⲁ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ

2 Mbasi ra në ujdi me punëtorët për një denar në ditë, i dërgoi në vreshtin e vet.

ⲃ̅ⲁϥⲥⲙⲛⲧⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲣⲅⲁⲧⲏⲥ ⲉⲩⲥⲁⲧⲉⲉⲣⲉ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲁϥϫⲟⲟⲩⲥⲉ ⲉⲡⲉϥⲙⲁ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ

3 Pastaj doli rreth orës së tretë dhe pa të tjerë që rrinin në shesh, të papunë.

ⲅ̅ⲁϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲁⲩ ⲛϫⲡϣⲟⲙⲧⲉ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲉⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ϩⲛ ⲧⲁⲅⲟⲣⲁ ⲉⲩⲟⲩⲟⲥϥ

4 Dhe u tha atyre: “Shkoni edhe ju në vresht dhe unë do t’ju jap sa është e drejtë”. Dhe ata shkuan.

ⲇ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲡⲁⲙⲁ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲙⲡϣⲁ ϯⲛⲁⲧⲁⲁϥ ⲛⲏⲧⲛ

5 Doli përsëri rreth orës së gjashtë dhe orës së nëntë dhe bëri po ashtu.

ⲉ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲁϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲁⲩ ⲛϫⲡⲥⲟ ⲙⲛ ϫⲡⲯⲓⲧⲉ ⲁϥⲉⲓⲣⲉ ϩⲓⲛⲁⲓ

6 Kur doli përsëri rreth orës njëmbëdhjetë, gjeti disa të tjerë, të papunë, dhe u tha: “Përse rrini gjithë ditën këtu pa bërë asgjë?”.

ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲁⲩ ⲛϫⲡⲙⲛⲧⲟⲩⲉ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲉⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲁϩⲉⲣⲁⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲧⲏⲣϥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲟⲥϥ

7 Ata i thanë: “Sepse askush nuk na ka marrë me mëditje”. Ai u tha atyre: “Shkoni edhe ju në vresht dhe do të merrni aq sa është e drejtë”.

ⲍ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲑⲛⲟⲛ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲡⲁⲙⲁ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ

8 Kur erdhi mbrëmja, i zoti i vreshtit i tha kujdestarit të vet: “Thirri punëtorët dhe jepu mëditjen e tyre, duke filluar nga ata të fundit e deri te të parët”.

ⲏ̅ⲣⲟⲩϩⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛϭⲓ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲙⲡⲙⲁ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲡⲉϥⲉⲡⲓⲧⲣⲟⲡⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲉⲣⲅⲁⲧⲏⲥ ⲛⲅϯ ⲛⲁⲩ ⲙⲡⲉⲩⲃⲉⲕⲉ ⲉⲁⲕⲁⲣⲭⲉⲓ ϫⲓⲛ ⲛϩⲁⲉⲉⲩ ϣⲁⲛⲧⲉⲕⲡⲱϩ ⲉⲛϣⲟⲣⲡ

9 Dhe kur erdhën ata të orës njëmbëdhjetë, morën nga një denar secili.

ⲑ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲁϫⲡⲙⲛⲧⲟⲩⲉ ⲁⲩϫⲓ ⲛⲟⲩⲥⲁⲧⲉⲉⲣⲉ ⲉⲡⲟⲩⲁ

10 Kur erdhën të parët, menduan se do të merrnin më shumë, por edhe ata morën nga një denar secili.

ⲓ̅ⲁⲩⲉⲓ ϩⲱⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲉⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲉⲩⲛⲁϫⲓ ⲛⲟⲩϩⲟⲩⲟ ⲁⲩϫⲓ ϩⲱⲟⲩ ⲛⲟⲩⲥⲁⲧⲉⲉⲣⲉ ⲉⲡⲟⲩⲁ

11 Duke e marrë, murmurisnin kundër zotit të shtëpisë,

ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϫⲓⲧⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲕⲣⲙⲣⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡϫⲟⲉⲓⲥ

12 duke thënë: “Këta të fundit punuan vetëm një orë, dhe ti i trajtove si ne që hoqëm barrën dhe vapën e ditës”.

ⲓ̅ⲃ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲉⲓϩⲁⲉⲉⲩ ⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲧⲉⲛⲧⲁⲩⲁⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲕϣⲁϣⲟⲩ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲁⲩϥⲓ ⲙⲡⲃⲁⲣⲟⲥ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲕⲁⲩⲥⲱⲛ

13 Por ai duke u përgjigjur i tha njerit prej tyre: “Mik, unë nuk po të ha hakun; a nuk re në ujdi me mua për një denar?

ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛⲟⲩⲁ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲉϣⲃⲏⲣ ⲛϯϫⲓ ⲙⲙⲟⲕ ⲁⲛ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲙⲏ ⲛⲧⲁⲓⲥⲙⲛⲧⲥ ⲛⲙⲙⲁⲕ ⲁⲛ ⲉⲩⲥⲁⲧⲉⲉⲣⲉ

14 Merr atë që të takon ty dhe shko; por unë dua t’i jap këtij të fundit aq sa ty.

ⲓ̅ⲇ̅ϥⲓ ⲙⲡⲉⲧⲉⲡⲱⲕ ⲡⲉ ⲛⲅⲃⲱⲕ ϯⲟⲩⲱϣ ⲇⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲉϯ ⲙⲡⲉⲓϩⲁⲉ ⲛⲧⲉⲕϩⲉ

15 A nuk më lejohet të bëj me timen ç’të dua? Apo bëhesh sylig, sepse unë jam i mirë?”.

ⲓ̅ⲉ̅ⲏ ⲟⲩⲕ ⲉⲝⲉⲥⲧⲉⲓ ⲛⲁⲓ ⲉⲣⲡⲉϯⲟⲩⲁϣϥ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲉⲛⲟⲩⲓ ⲛⲉ ⲏ ⲉⲣⲉⲡⲉⲕⲃⲁⲗ ⲟ ⲙⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲅ ⲟⲩⲁⲅⲁⲑⲟⲥ ⲁⲛⲟⲕ

16 Kështu të fundit do të jenë të parët dhe të parët të fundit, sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.

ⲓ̅ⲋ̅ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲉⲣⲉⲛϣⲟⲣⲡ ⲛⲁⲣϩⲁⲉ ⲛⲧⲉⲛϩⲁⲉ ⲣϣⲟⲣⲡ

17 Pastaj, kur Jezusi po ngjitej në Jeruzalem, i mori mënjanë të dymbëdhjetë dishepujt gjatë rrugës dhe u tha atyre:

ⲓ̅ⲍ̅ⲉⲣⲉ ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ ⲁϥϫⲓ ⲙⲡⲉϥⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ ⲁⲩⲱ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲉϩⲓⲏ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ

18 “Ja, ne ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t’u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe skribëve, dhe ata do ta dënojnë me vdekje.

ⲓ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲧⲛⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲥⲉⲛⲁⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲛⲥⲉⲧϭⲁⲓⲟϥ ⲉⲡⲙⲟⲩ

19 Do t’ua dorëzojnë pastaj në duart e paganëve që ta tallin, ta fshikullojnë dhe ta kryqëzojnë; por ai ditën e tretë do të ringjallet”.

ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲥⲉⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲥⲱⲃⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲛϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ

20 Atëherë nëna e bijve të Zebedeut iu afrua bashkë me bijtë e vet, ra përmbys para tij dhe i kërkoi diçka.

ⲕ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲥϯⲡⲉⲥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲁⲁⲩ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ ⲛⲍⲉⲃⲉⲇⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲥϣⲏⲣⲉ ⲉⲥⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲉⲥⲁⲓⲧⲉⲓ ⲛⲟⲩϩⲱⲃ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ

21 Dhe ai i tha: “Çfarë do?”. Ajo u përgjigj: “Urdhëro që këta dy bijtë e mi të ulen njeri në të djathtën dhe tjetri në të majtën në mbretërinë tënde”.

ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲉⲣⲟⲩⲉϣⲟⲩ ⲛⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲥ ϫⲉ ⲁϫⲓⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲛⲁϩⲙⲟⲟⲥ ⲟⲩⲁ ϩⲓⲟⲩⲛⲁⲙ ⲙⲙⲟⲕ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲁ ϩⲓϩⲃⲟⲩⲣ ⲙⲙⲟⲕ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲙⲛⲧⲣⲣⲟ

22 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur tha: “Ju nuk dini çfarë kërkoni; a mund ta pini ju kupën që unë do të pi dhe të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin unë do të pagëzohem? Ata i thanë: “Po, mundemi”.

ⲕ̅ⲃ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲓⲧⲉⲓ ⲙⲙⲟϥ ⲟⲩⲛϣϭⲟⲙ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲥⲉⲡϫⲱ ⲉϯⲛⲁⲥⲟⲟϥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲉ

23 Atëherë ai u tha atyre: “Ju me të vërtetë do ta pini kupën time dhe do të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin unë do të pagëzohem; por nuk është në dorën time që të uleni në të djathtën time ose në të majtën time, por u është rezervuar atyre, të cilëve u është përgatitur nga Ati im”.

ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲁϫⲱ ⲙⲉⲛ ⲧⲉⲧⲛⲁⲥⲟⲟϥ ⲡⲉϩⲙⲟⲟⲥ ⲇⲉ ϩⲓⲟⲩⲛⲁⲙ ⲙⲙⲟⲓ ⲏ ϩⲓϩⲃⲟⲩⲣ ⲙⲙⲟⲓ ⲙⲡⲱⲓ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲧⲁⲁϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲁⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲃⲧⲱⲧϥ ⲛⲁⲩ ⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲁⲉⲓⲱⲧ

24 Kur i dëgjuan këto fjalë, të dhjetët të tjerët u indinjuan kundër të dy vëllezërve.

ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲙⲏⲧ ⲁⲩⲁⲅⲁⲛⲁⲕⲧⲉⲓ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲥⲟⲛ ⲥⲛⲁⲩ

25 Dhe Jezusi i thirri ata pranë vetes dhe u tha: “Ju e dini se të parët e kombeve i sundojnë ato dhe të mëdhenjtë përdorin pushtet mbi ato,

ⲕ̅ⲉ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲥⲉⲟ ⲛϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲛⲟϭ ⲥⲉⲟ ⲛⲧⲉⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ

26 por midis jush kështu nuk do të ndodhë; madje secili prej jush që do të dojë të bëhet i madh, qoftë shërbëtori juaj;

ⲕ̅ⲋ̅ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲁⲛ ⲧⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲛⲛⲟϭ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲟⲥ

27 dhe kushdo prej jush që do të dojë të jetë i pari, qoftë skllavi juaj.

ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱϣ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲛϩⲙϩⲁⲗ

28 Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t’i shërbejnë, por për të shërbyer dhe për të dhënë jetën e tij si çmim për shpengimin e shumë vetëve.

ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲑⲉ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲁϥⲉⲓ ⲁⲛ ⲉⲧⲣⲉⲩⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲉⲓ ⲛⲁϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲉⲓ ⲁⲩⲱ ⲉϯ ⲛⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲛⲥⲱⲧⲉ ϩⲁϩⲁϩ

29 Kur po dilnin nga Jeriko, një turmë e madhe e ndoqi.

ⲕ̅ⲑ̅ⲉϥⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ϩⲓⲉⲣⲓⲭⲱ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ

30 Dhe ja, dy të verbër që uleshin gjatë rrugës, kur dëgjuan se po kalonte Jezusi, filluan të bërtasin duke thënë: “Ki mëshirë për ne, Zot, Biri i Davidit”.

ⲗ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲃⲗⲗⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲩϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲁⲧⲛⲧⲉϩⲓⲏ ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ ϫⲉ ⲓⲏⲥ ⲛⲁⲡⲁⲣⲁⲅⲉ ⲁⲩϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲁ ⲛⲁⲛ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲇⲁⲩⲉⲓⲇ

31 Por turma i qortoi që të heshtnin; por ata bërtisnin edhe më fort duke thënë: “Ki mëshirë për ne, Zot, Biri i Davidit!”.

ⲗ̅ⲁ̅ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲕⲁⲣⲱⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲁⲩϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁ ⲛⲁⲛ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲇⲁⲩⲉⲓⲇ

32 Atëherë Jezusi ndaloi, i thirri dhe tha: “Çfarë doni të bëj për ju?”.

ⲗ̅ⲃ̅ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲉϣ ⲧⲣⲁⲁϥ ⲛⲏⲧⲛ

33 Ata i thanë: “Zot, të na hapen sytë!”.

ⲗ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲟⲩⲱⲛ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲛⲃⲁⲗ

34 Dhe Jezusi pati mëshirë për ta dhe ua preku sytë e tyre; dhe në atë çast u erdhi drita e syve dhe ata e ndiqnin.

ⲗ̅ⲇ̅ⲁϥϣⲛϩⲧⲏϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ⲁϥϫⲱϩ ⲉⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ