Mateu 18
1 Në atë orë dishepujt iu afruan Jezusit dhe e pyetën: “Kush është, pra, më i madhi në mbretërinë e qiejve?”.
To nathuem ah hnukbang kaminawk Jesu khaeah caeh o moe, siangpahrang mah uk ih van prae ah mi maw len koek tih? tiah a dueng o.
2 Dhe Jezusi, pasi thirri një fëmijë të vogël pranë vetes, e vuri në mes tyre
Jesu mah angmah khaeah nawkta ta to kawk moe, nihcae salakah ohsak.
3 dhe tha: “Në të vërtetë po ju them: në qoftë se nuk ktheheni dhe nuk bëheni si fëmijët e vegjël, ju nuk do të hyni fare në mbretërinë e qiejve.
Nihcae khaeah, Loktang kang thuih o, poek nam khraih o moe, nawkta ta baktiah na om o ai nahaeloe, van prae thungah na kun o thai mak ai.
4 Kush, pra, do të përulet si ky fëmijë i vogël, do të jetë më i madhi në mbretërinë e qiejve.
To pongah mi kawbaktih doeh hae nawkta ta baktiah poek pahnaemhaih hoiah khosah kami loe, van prae ah kalen koek kami ah om tih.
5 Dhe kushdo që e pranon një fëmijë të vogël si ky në emrin tim, më pranon mua.
Mi kawbaktih doeh nawkta to hae tiah ka hmin hoiah talawk kami loe kai talawk kami ah ni oh.
6 Por ai që do të skandalizojë një prej këtyre të vegjëlve që besojnë tek unë, do të jetë më mirë për atë t’i varet në qafë një gur mulliri (që e sjell rrotull gomari) dhe të zhytet në thellësi të detit.
Toe kai tanghaih tawn hae nawktanawk thung ih kami maeto khaeah zaehaih sahsak kami loe, cangkaehhaih thlung tahnong ah a oihsak moe, kathuk tuipui thungah pakhrak nahaeloe anih han hoih kue tih.
7 Mjerë bota për skandalet! Sepse është nevojshëm të vijnë skandalët, por mjerë ai njeri për faj të të cilit do të vijë skandali!
Sakpazaehaih hmuen pongah long loe khosak bing! To baktih hmuen sakpazaehaih loe kaom han ih roe ni; toe hmuen sakpazaehaih omsak kami loe khosak bing!
8 Tani në qoftë se dora jote ose këmba jote të skandalizohet për mëkat, preje dhe flake nga vetja; është më mirë për ty të hysh në jetë dorëcung ose i çalë, se sa të kesh dy duar dhe dy këmbë dhe të hidhesh në zjarr të përjetshëm. (aiōnios g166)
Na ban mah maw, to tih ai boeh loe na khok mah maw hmuen sah pazae nahaeloe takroek pat ah loe, va ving ah: ban hnetto hoi khok hnetto akoep ah dungzan hmai thungah na krak pongah loe, takpum akoep ai ah hinghaih thungah akun to hoih kue. (aiōnios g166)
9 Po ashtu, në qoftë se syri yt të skandalizohet për mëkat, nxirre dhe hidhe larg teje; është më mirë për ty të hysh në jetë vetëm me një sy se sa t’i kesh të dy dhe të të hedhin në Gehena të zjarrit. (Geenna g1067)
Na mik mah hmuen sahpazae nahaeloe, taprok dok ah loe, va ving ah: mik hnetto hoi hell hmai thungah na krak pongah loe, mik maeto hoiah hinghaih thungah akun to hoih kue. (Geenna g1067)
10 Ruhuni se përbuzni ndonjë nga këta të vegjël, sepse unë po ju them se engjëjt e tyre në qiej shohin vazhdimisht fytyrën e Atit tim, që është në qiej.
Hae nawktanawk thung ih kami maeto doeh na hnap o han ai ah acoe oh; kang thuih o, nihcae ih van kaminawk mah loe van ah kaom kam Pa ih mikhmai to a hnuk o toepsoep.
11 Sepse Biri i njeriut erdhi për të shpëtuar atë që qe humbur.
Kami Capa loe kanghmaa kami pahlong han ih ni angzoh.
12 Si mendoni? Në qoftë se një njeri ka njëqind dele dhe njera prej tyre humb rrugën, a nuk do t’i lërë ai të nëntëdhjetë e nëntat mbi male për të kërkuar atë që humbi rrugën?
Kawbangah maw na poek o? Kami maeto loe tuu cumvaito tawnh, tuu maeto loklam amkhraeng ving nahaeloe, anih mah qui takawt, takawtto tuu to caehtaak sut ueloe, mae nuiah a caeh pacoengah, lam amkhraeng ving tuu maeto to pakrong mak ai maw?
13 Dhe në se i ndodh ta gjejë, unë ju them në të vërtetë se ai do të gëzohet më shumë për këtë, se sa për të nëntëdhjetë e nëntat që nuk kishin humbur rrugën.
Loktang kang thuih o, anih loe lam amkhraeng ai tuu qui takawt, takawtto pongah, a hnuk ih tuu anghmaa maeto nuiah palung anghoe kue.
14 Kështu është dëshira e Atit tuaj që është në qiej, që asnjë nga këta të vegjël të mos humbasë”.
To baktih toengah van ah kaom nangcae Ampa loe, hae nawktanawk thung ih kami maeto mataeng doeh anghmatsak han koeh ai.
15 “Por në qoftë se vëllai yt ka mëkatuar kundër teje, shko dhe qortoje vetëm për vetëm; në qoftë se të dëgjon, ti e fitove vëllanë tënd;
Nam nawkamya mah na nuiah hmuen sah pazae nahaeloe, caeh ah loe, a zaehaih to nangma hnik salak khue ah thui ah: na thuih ih lok to anih mah tahngai nahaeloe, anih to na pazawk.
16 por në qoftë se nuk të dëgjon, merr me vete edhe një ose dy vetë, që çdo fjalë të vërtetohet nga goja e dy ose tre dëshmitarëve.
Toe anih mah na lok tahgai ai nahaeloe, kami hnetto maw, to tih ai boeh loe thumto hoiah maw caeh ah, hnukung kami hnetto maw, to tih ai boh loe thumto hoiah maw lokcaek ah.
17 Në se pastaj refuzon t’i dëgjojë, thuaja kishës; dhe në qoftë se refuzon edhe ta dëgjojë kishën, le të jetë për ty si pagan ose tagrambledhës.
Anih mah nihcae ih lok tahgai ai bae nahaeloe, kricabu khaeah thui ah: kricabu mah thuih ih lok doeh tahngai ai vop nahaeloe, anih to taksa kami hoi tamut cong kami baktiah poek oh.
18 Në të vërtetë ju them se gjitha gjërat që do të keni lidhur mbi tokë do të jenë lidhur edhe në qiell; dhe gjitha gjërat që keni zgjidhur mbi tokë do të jenë zgjidhur edhe në qiell.
Loktang kang thuih o, Long nuiah na taoengh o ih hmuen boih van ah taoeng ueloe, long nuiah na khram o ih hmuen boih van ah khram tih.
19 Po ju them gjithashtu se, në qoftë se dy prej jush bien në ujdi mbi tokë të kërkojnë çfarëdo gjëje, kjo do t’u jepet atyre nga Ati im që është në qiej.
Kang thui o let bae, Long nuiah kami hnetto mah poek anghmonghaih hoiah kawbaktih hmuen doeh hnih nahaeloe, van ah kaom kam Pa mah nihnik hanah sah pae tih.
20 Sepse, kudo që dy a tre janë bashkuar në emrin tim, unë jam në mes të tyre”.
Kai ih ahmin hoiah kami hnetto maw, thumto maw angpophaih ahmuen ah, nihcae salakah kai ka oh, tiah a naa.
21 Atëherë Pjetri iu afrua dhe tha: “Zot, në se vëllai im mëkaton kundër meje, sa herë duhet ta fal? Deri shtatë herë?”.
To naah Piter to Jesu khaeah caeh moe, Angraeng kam nawkamya mah ka nuiah hmuen sak pazae naah, vai nazetto maw ka tahmen han? Vai sarihto maw? tiah a naa.
22 Jezusi i tha: “Unë nuk të them deri shtatë herë, por deri shtatëdhjetë herë shtatë.
Jesu mah anih khaeah, Kang thuih, vai sarihto khue na ai: qui sarih, alet sarih karoek to, tiah a naa.
23 Prandaj mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti që deshi të bënte llogaritë me shërbëtorët e vet.
To pongah van prae loe siangpahrang maeto mah, a tamnanawk khaeah laiba sukhaih hoiah anghmong.
24 Mbasi filloi t’i bëjë llogaritë, i sollën një që i detyrohej dhjetë mijë talenta.
Anih mah laiba phoisa kroek amtong naah, phoisa sang hato laiba tawn kami maeto, anih khaeah hoih o.
25 Dhe, duke qenë se ky nuk kishte të paguante, zotëria e tij urdhëroi që të shitej ai me gruan e tij, bijtë e tij dhe gjithë ç’kishte, dhe të shlyejë detyrimin.
Anih loe laiba pathok thai ai pongah, phoisa coisakkung mah, a zu a caa hoi a tawnh ih hmuenmae boih zawh pacoengah, laiba pathok hanah lok a thuih pae.
26 Atëherë ai shërbëtor i ra ndër këmbë e i lutej duke thënë: “Zot, ki durim me mua dhe unë do t’i paguaj të gjitha”.
To naah tamna loe anih hma ah tabok moe, tahmenhaih hnik, Angraeng, na tahmen raeh, kang pathok boih han hmang, tiah a naa.
27 I shtyrë nga dhembshuria, zotëria e atij shërbëtori e la të lirë atë dhe ia fali detyrimin.
Tamna ih angraeng mah anih to tahmen moe, laiba to loihsak boih.
28 Por ai shërbëtor, si doli, takoi një nga shërbëtorët e tjerë, që i detyrohej njëqind denarë; dhe, mbasi e zuri për fyti, po e mbyste duke thënë: “Më paguaj detyrimin që më ke”.
Toe to tamna loe tasa bangah tacawt naah, anih khaeah phoisa cumvaito kacoi, tamnanawk thungah kaom angmah ih ampui maeto a hnuk: anih to tahnong ah patawnh moe, laiba na pathok lai ah, tiah a naa.
29 Atëherë shërbëtori shok i tij, i ra ndër këmbë dhe iu lut duke thënë: “Ki durim me mua, dhe do t’i paguaj të gjitha”.
Angmah ih ampui tamna loe anih khokkung ah tabok moe, na tahmen raeh, kang pathok boih han hmang, tiah tahmenhaih hnik.
30 Por ai nuk deshi, madje shkoi dhe e futi në burg deri sa ai ta shlyente detyrimin.
Toe anih to prawt ai: laiba pathok boih ai karoek to anih to thongim thungah pakhrak.
31 Por shërbëtorët e tjerë, kur e panë ngjarjen, u pikëlluan shumë dhe shkuan e i thanë zotërisë së tyre gjithçka që kishte ndodhur.
Angmah ih ampui tamnanawk mah to tiah sak ih hmuen to hnuk o naah, paroeai palung set o, nihcae loe caeh o moe, anih mah sak ih hmuennawk to angmacae ih angraeng khaeah a thuih pae o.
32 Atëherë zotëria e tij e thirri dhe i tha: “Shërbëtor i lig, unë ta fala gjithë këtë detyrim, sepse m’u lute.
To naah angmah ih angraeng mah, anih to kawk moe, anih khaeah, Aw kahoih ai kami tamna nang, kai khaeah tahmenhaih nang hnik pongah nang baa ih laiba to kang tahmen boih moe, kang loihsak:
33 A nuk duhej të kishe mëshirë edhe ti për shokun tënd, ashtu si pata mëshirë unë për ty?”.
na nuiah tahmenhaih ka tawnh baktih toengah, nam puinawk nuiah tahmenhaih na tawn toeng han oh bae? tiah a naa.
34 Dhe zotëria i tij, i zemëruar, ua dorëzoi torturuesve deri sa të paguante gjithë detyrimin.
Anih ih angraeng loe palungphui moe, laiba pathok boih ai karoek to tamna to thongim pakhrah kaminawk khaeah a paek.
35 Kështu do të veprojë me ju edhe Ati im qiellor, në qoftë se secili prej jush nuk e fal me gjithë zemër vëllanë e vet për fajet e tij”.
Nangcae doeh nam nawkamya zaehaih tahmen han na koeh o ai nahaeloe, van ah kaom kam Pa mah nangcae nuiah to tiah sah toeng tih, tiah a naa.
