Mateu 15
1 Atëherë skribët dhe farisenjtë e Jeruzalemit erdhën te Jezusi dhe i thanë:
Vbvrikunamv Parisis mego okv Pvbv tamsarnv mego Jerusalem lokv Jisu gvlo aala okv ninyia tvvkato,
2 “Përse dishepujt e tu shkelin traditën e pleqve? Sepse nuk i lajnë duart para se të hanë”.
“Noogv lvbwlaksu vdwv ogulvgabv ngonugv abuapa vdwgv Pvbv jilu nama tvvmarima dunv? Bunu dvnam dvtv madvbv laakka alvbv lasoklakak madu!”
3 Por ai u përgjigj dhe u tha atyre: “Dhe ju përse shkelni urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj?
Jisu mirwk suto, “Okv nonuno ogulvgabv Pwknvyarnv gv gamrw nama tvvmarima gvrila nonunogv mvnggwngbv tamsarrisar kolo vngya dunv?
4 Perëndia, në fakt, ka urdhëruar kështu: “Ndero atin dhe nënën”; dhe: “Ai që e mallkon të atin ose të ëmën të dënohet me vdekje”.
Ogu lvga Pwknvyarnv mindu, ‘Noogv anv okv abunyi mvngdv laka,’ okv ‘Yvvdw ninyigv anv okv ninyigv abua beedunv hum mvkidubv riduku.’
5 Kurse ju thoni: “Kushdo që i thotë atit ose nënës: “Gjithçka me të cilën mund të të mbaja i është ofruar Perëndisë”,
Vbvritola nonuno tamsardo nyi gunv ninyigv anv okv abua ridurdubv ogugo doopv tvlaka, vbvritola minre, ‘Si Pwknvyarnv gvbv ripvkunv,’
6 ai nuk është më i detyruar të nderojë atin e vet dhe nënën e vet. Kështu ju keni prapësuar urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj.
hv ninyigv abua mvngdv dubv dinchi kumadu. Svbvrila nonu Pwknvyarnv gv gamrw nama pakma dunv, nonugv mvngkubv tamsar kolokv riming gvnam lvgabv.
7 Hipokritë, mirë profetizoi Isaia për ju kur tha:
Kaakudubvrinv nonu, Aijaya gv nonunogv lvgabv nyikrw kaapv namv jvjv rungpv!
8 “Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me buzët; por zemra e tyre rri larg meje.
“Pwknvyarnv mindu, “So nyi vdw si nga gamchar lokv mwng hartv mvngdo, vbvritola bunugv haapok v jvjvbv nga adu nyado.
9 Dhe më kot më nderojnë, duke i mësuar doktrina që janë urdhërime nga njerëzit””.
Bunugv nga vbv kumnamjonam v ogu arin go kaama, ogulvgavbolo bunu nyi gv mvnam pvbv nga ngoogv Pvbv aingbv tamsar nyadu!’”
10 Pastaj e thirri turmën pranë tij dhe u tha atyre: “Dëgjoni dhe kuptoni:
Vbvrikunamv Jisu nyipam ma nw gvlo goklwkto okv minto, “Tvvgv rila okv chintoka!
11 Njeriun nuk e ndot çfarë i hyn në gojë, por ajo që del nga goja e tij e ndot njeriun”.
Nyi gv gaam lo aanv ngv ninyia darwk madubv mvvma dunv; vbvmabvya, ninyigv gaam arwng lokv linnv ngv ninyia darwk madubv mvya dunv.”
12 Atëherë dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “A e di se farisenjtë, kur i dëgjuan këto fjalë u skandalizuan?”.
Vbvrikunamv lvbwlaksu vdwv nw gvlo aala minto, “Noogv minamv Parisis vdwa tvvnying modu vla no chindure?”
13 Por ai duke u përgjigjur u tha: “Çdo bimë që Ati im qiellor nuk e ka mbjellë, do të shkulet me rrënjë.
“Ngoogv Abu nyidomoku tolo doonv gv lvvlwk manam singnv mvnwngnga bua rikunv,” vla Jisu minto.
14 Hiqni dorë prej tyre; ata janë të verbër, prijës të verbërish; dhe në qoftë se një i verbër i prin një të verbëri tjetër, të dy do të bien në gropë”.
Bunugv lvgabv mvngru yama bvka! Bunu nyikching tola nyikchingnv nyi vdwa rigv nvngv; okv vdwlo nyikchingnv akonv kvvbi nyikching nvnga vnggv rinyi, anyiv ungrung golo holwk dunv.”
15 Atëherë Pjetri iu përgjigj dhe i tha: “Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë”.
Pitar milinto, “So minam sum ngonua minbwk jilabv.”
16 Dhe Jezusi tha: “As juve s’keni kuptuar akoma?
Jisu bunua minto, “Nonuno vjaklodvbv kvvbi vdwa chilv yanv gubv rima pvnvre.
17 A nuk e kuptoni se çdo gjë që hyn në gojë kalon në bark dhe jashtëqitet në gjiriz?
Nonuno tvchinma hai? Nyi gv gaam lo aanv ngv leit arwnglo aadunv okv vbvritokula ayak lokv agum lo lindu kunv.
18 Por gjërat që dalin nga goja, dalin nga zemra; dhe ato ndotin njeriun.
Vbvritola gaam lokv linnv ngv haapok lokv lindunv, okv si nyi nga darwk madubv mvdunv.
19 Sepse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë.
Nyi gv haapok lokv alvmanv ngv linla ninyia mvki mvmar modunv, yoogio modunv, okv kvvbi rimur haka rimu dvnv; dvrit mola, mvvmula, okv kvvbia minsingmia mola. So vdw si nyi a darwk madubv mvdunv.
20 Këto janë gjërat që e ndotin njeriun, kurse të hash pa i larë duart nuk e ndot njeriun”.
Vbvritola nonugv laak lasok mabv dvnam, bunugv nonua rirung svgo vla minam-si nyi nga darwk madubv mvvma dvnv. “Vbvritola bunugv rirung sego vla mvngnam—Lasok mabv dvku lokv nyi si darwkmanv gubv rima dunv.”
21 Pastaj Jezusi, pasi u largua që andej, u nis drejt rrethinave të Tiros dhe të Sidonit.
Jisu ho gv mooku a vngyu toku okv Taire okv Sidon gv nvchi mooku lo vngtoku.
22 Dhe ja, një grua kananease, që kishte ardhur nga ato anë, filloi të bërtasë duke thënë: “Ki mëshirë për mua, o Zot, o Bir i Davidit! Vajza ime është tmerrësisht e pushtuar nga një demon!”.
Kananait mvvga ako ho mooku hoka doonvgo nw gvlo aato. Mvvga nvngv kapla minto, “Dabid gv Kuunyilo! Ngam aya mvngpa labv, tamsarnv! Ngo gv kuunyijar v uyuvram gvpv okv nw achialvbv hiru kaayala doopv.”
23 Por ai nuk iu përgjigj fare. Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe iu lutën duke thënë: “Lëshoje atë, sepse po bërtet pas nesh”.
Vbvritola Jisu nyimv nvnga gamgo ka mimato. Ninyigv lvbwlaksu vdwv nw gvlo aala kodwkkrwkla koola minto, “Ninyi vngmu tvkuka! Nw ngonua vngming gvla tvvsupkayap dubv minkidu!”
24 Por ai u përgjigj dhe tha: “Unë nuk jam dërguar gjetiu, përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit”.
Vbvrikunamv Jisu mirwk suto, “Ngam Israel gv svlar nyekunv vdwgv lvgabv vngmupvnv.”
25 Por ajo erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, ndihmomë!”.
Hvbv rinam gula mvvga nvngv Jisu gv lvpa lo gublwk dvla minto, Tamsarnv, nga ridur labv!”
26 Ai u përgjigj, duke thënë: “Nuk është gjë e mirë të marrësh bukën e fëmijëve dhe t’ua hedhësh këlyshëve të qenve”.
Jisu mirwkto, “Vmi gv dvtung nga naaritla iki bv orji nam si alv rungma.”
27 Por ajo tha: “Éshtë e vërtetë, Zot, sepse edhe këlyshët e qenve hanë thërrimet që bien nga tryeza e zotërinjve të tyre”.
“Tamsarnv, hv jvjv ngv” vla nyimv nvngv mirwksito; vbvritola iki vdwv atu gv dvkulo dva nama tvbul lvkwng loka dvria dunv.”
28 Atëherë Jezusi iu përgjigj duke thënë: “O grua, i madh është besimi yt! T’u bëftë ashtu si dëshiron”. Dhe që në atë çast e bija u shërua.
Vkvlvgabv Jisu mvvga nvnga mirwkto, “No kaibv mvngjwngnv nyimv go! No ogugo rijilabv vla mvngdudw hum noogv lvgabv riji reku.” Okv hvbv mimisiri hoka ninyigv kuunyijar hv poya toku.
29 Pastaj, mbasi u nis që andej, Jezusi erdhi pranë detit të Galilesë, u ngjit në mal dhe u ul atje.
Jisu ho gvngv vnglaku Galili gv svparsvlv kiambv vngtoku. Nw moodw gulo chaala dootung toku.
30 Dhe iu afruan turma të mëdha që sillnin me vete të çalë, të verbër, memecë, sakatë dhe shumë të tjerë; i ulën përpara këmbëve të Jezusit dhe ai i shëroi.
Kairungnv nyipam go nw gvlo aato, bunugv lvkobv lvpiknv vdwa, nyikchingnv vdwa, digwngnv vdwa, pvchanv vdwa, okv kvvbi lvvmanv nyi vdwa aagv nyato, ho bunua Jisu gv lvpa lvkwnglo vvpv nyato; okv nw bunua mvpu jinya toku.
31 Turmat mrrekulloheshin kur shikonin se memecët flisnin, sakatët shëroheshin, të çalët ecnin dhe të verbërit shihnin; dhe lëvdonin Perëndinë e Izraelit.
Nyi vdwv lamrwpanya toku pvcha nvngv milin nama, digwngnvgv alvkunam a, lvpik nvngv vnglak kunama, okv nyikching nvngv kaapa kunama, kaagv rikula bunu Israel gv Pwknvyarnv nga hartv nyatoku.
32 Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha: “Unë kam mëshirë për turmën, sepse u bënë tri ditë që rri me mua dhe nuk ka asgjë për të ngrënë; nuk dua t’i nis të pangrënë, se mos ligështohen gjatë rrugës”.
Jisu ninyigv lvbwlaksu vdwa goklwk toku okv minto, “Ngo so gv nyi vdw sum aya mvngpa do, ogulvgavbolo bunu nga reming gvkunamv alu loom pvku okv vjak bunu ogu dvsv guka kaakuma. Ngo bunua dvnam dvmu mabv vngmu nwngmado, bunu nampum lo vngtvrikunyi lamtvlo anyukumare.”
33 Dhe dishepujt e tij i thanë: “Po ku mund të gjejmë në këtë vend të shkretë aq bukë sa të ngopim një turmë kaq të madhe?”.
Lvbwlaksu vdwv ninyia tvvkato, “Ngonu ogulo dvnam naala so gv nyipamma dvgudvbv jinyure?”
34 Dhe Jezusi u tha atyre: “Sa bukë keni?”. Ata thanë: “Shtatë dhe pak peshq të vegjël”.
Jisu tvvkato, “Nonuno hvkamgo vtwng gvpv?” Bunu mirwksito, “Vtwng takkanw go okv ngui charchingnv mego.”
35 Atëherë ai u dha urdhër turmave që të uleshin për tokë.
Vkvlvgabv Jisu nyipamma kvdw lo dootung dubv mintoku.
36 Pastaj i mori shtatë bukët dhe peshqit, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të tij, dhe dishepujt turmës.
Vbvrikunamv nw vtwng kanw hala ngui a naatoku, Pwknvyarnvnyi umbonyikv vto, pintung piyung toku, okv hum lvbwlaksu vdwa jitoku; okv lvbwlaksu vdwv hum nyi vdwa hortoku.
37 Dhe të gjithë hëngrën dhe u ngopën; dhe ngritën tepricën e copave, shtatë kosha plot.
Bunu mvnwngngv dvgudvbv dvnya toku. Vbvrikunamv lvbwlaksu vdwv dvlv dvkv lvlin kunamma paapi kanw go yarpok dukubv naakum toku.
38 Dhe ata që hëngrën ishin katër mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
Hum dvnv dvdv ngv mvvga vmia kiya mabv nyiga dvdv ngv hejar api gubv ritoku.
39 Pastaj, mbasi e lejoi turmën, hipi në barkë dhe u drejtua për në krahinën e Magdalas.
Vbvrikunamv Jisu nyi vdwa vngmu toku, svpw gulo nw aatoku, okv Magadan mooku lo vngtoku.
